Ο Σαμουρί ανήκει στην αλαουιτική μειονότητα της Λαττάκειας και σώθηκε από το πογκρόμ των φιλοκυβερνητικών παραστρατιωτικών τον περασμένο Μάρτιο, που στοίχισε τη ζωή σε 1.500 ομοδόξους του.

«Στη Δαμασκό η κατάσταση έχει ηρεμήσει και τα πράγματα πηγαίνουν καλύτερα του αναμενομένου. Στους δρόμους δεν κυκλοφορούν πια τζιχαντιστές με καλυμμένα πρόσωπα. Συνεχίζουμε απρόσκοπτα τη ζωή μας με την ελπίδα να κρατήσει…», είπε στην ιταλική «Il Manifesto». Την ίδια ώρα στη Χομς, στη Χάμα και τη Σουάιντα, πρωτεύουσα των φιλοϊσραηλινών Δρούζων, ο κόσμος ζει με την αγωνία νέων επιθέσεων από σουνιτικές πολιτοφυλακές.

 Χθες στις λεωφόρους και στις πλατείες της Δαμασκού τεράστιες επιγραφές καλούσαν τον κόσμο να παραμείνει ενωμένος και να συμβάλει στο τιτάνιο έργο της ανοικοδόμησης, ύστερα από 13 χρόνια εμφυλίου.

Το κλίμα ευφορίας στα παζάρια της πρωτεύουσας, στο ονομαστό τζαμί των Ομεϋαδών, στα τουριστικά δρομάκια των συνοικιών Μπαμπ Σαρκί και Μπαμπ Τουμά, με τα καταστήματα αναμνηστικών και τα γραφικά μπαράκια, μεταφέρει την εικόνα μιας Συρίας αναγεννημένης.

Ωστόσο στην επαρχία αποτελούν καθημερινό φαινόμενο οι διακρίσεις σε βάρος των εθνοθρησκευτικών μειονοτήτων (Αλαουίτες, χριστιανοί, Κούρδοι, Δρούζοι) και η επέκταση της ισλαμικής ατζέντας στον δημόσιο χώρο είναι εμφανής.

«Το μέλλον της Συρίας θα κριθεί από την οικονομική ανάπτυξη και τον εκδημοκρατισμό της κοινωνίας», κρίνει ο δημοσιογράφος Μοτασέμ Χαλάφ, που επέστρεψε στη χώρα ύστερα από 10 χρόνια αυτοεξορίας στον Λίβανο. «Αυτό θα είναι δύσκολο, επειδή οι Σύροι θα χρειαστούν χρόνο για να κατανοήσουν το περιβάλλον δημοκρατίας και ελεύθερης έκφρασης που άξαφνα τους δόθηκε».