Μια από τις πιο πετυχημένες εκδοχές του μας έδωσε χθες το Politico. Δεν εντάσσεται στο χαρούμενο πνεύμα των Χριστουγέννων, αλλά είναι μια διαφορετική διάσταση σε όλο αυτό το πλέγμα σχέσεων που έχει υφάνει η Ρωσία προσπαθώντας να χτυπήσει εκ των έσω τον σημαντικότερο εχθρό της, που φυσικά και δεν είναι η Ουκρανία αλλά η Ευρώπη. Και ιδού η είδηση – απόδειξη: «Το ακροδεξιό γερμανικό AfD κατηγορείται για εμπόριο πληροφοριών για λογαριασμό του Κρεμλίνου».

Σύμφωνα, λοιπόν, με τις καταγγελίες των πολιτικών αντιπάλων του AfD o ακροδεξιός βουλευτής στο κοινοβούλιο του ανατολικού κρατιδίου της Θουριγγίας – όπου το AfD είναι το ισχυρότερο κόμμα- Ρίνγκο Μίλμαν έχει δείξει «πολύ μεγάλο και αξιοσημείωτο ενδιαφέρον για την αποκάλυψη πληροφοριών που θα μπορούσαν να ενδιαφέρουν πολύ τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες».

«Ποιες πληροφορίες διαθέτει η κυβέρνηση του κρατιδίου σχετικά με την έκταση των στρατιωτικών μεταφορών μέσω της Θουριγγίας από το 2022 (ανά έτος, είδος μεταφοράς [οδική, σιδηροδρομική], αριθμό διελεύσεων και γνωστές στάσεις);», ρώτησε γραπτώς ο Μίλμαν τον περασμένο Σεπτέμβριο. Λίγο καιρό πριν και μόλις σε διάστημα μόνο μιας ημέρας, ο ίδιος είχε υποβάλει οκτώ ερωτήματα σχετικά με τα drones και τις αμυντικές δυνατότητες της Αστυνομίας της περιοχής όσον αφορά τους μηχανισμούς αναχαίτισης των drones. Και όχι μόνο αυτό, αλλά είχε ρωτήσει και κάτι πολύ πιο ύποπτο. «Ποιες είναι οι δυνατότητες των γερμανικών drones να εκτελούν κατασκοπευτικές πτήσεις εις βάρος άλλων χωρών;».

Προφανής ο στόχος της ερώτησης, αλλά διόλου προφανές ότι ο συγκεκριμένος θα πωλούσε την πληροφορία στο Κρεμλίνο, θα έλεγε κάποιος με αγαθές προθέσεις. Βέβαια, το ενδιαφέρον για κρίσιμες υποδομές ασφαλείας και άμυνας δεν είναι κάτι διαδεδομένο. Σε αντίθεση με την επίδειξη φιλίας υπέρ του Πούτιν και ολόκληρου του δικτατορικού μηχανισμού που χτίζει από την καρέκλα του προέδρου της χώρας εδώ και τρεις δεκαετίες.

Τα ακροδεξιά – φιλορωσικά αντανακλαστικά πολλών στη Δύση δεν περιμένουν τις εκατοντάδες υβριδικές επιθέσεις της για να εκφραστούν. Εχουν πάρει φωτιά από την ημέρα κιόλας της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η ατάκα, τότε, του Κυριάκου Βελόπουλου είχε προκαλέσει ιδιαίτερη αίσθηση στη Βουλή: «Ναι, ο Πούτιν έφτιαξε τη Ρωσία. Είναι μια αλήθεια. Αυταρχικός, ακραίος; Ναι. Ομως, για τη χώρα του είναι ηγέτης. Θαυμάσαμε αυτό που έκανε, δεν θαυμάζουμε και καταδικάζουμε αυτό που κάνει».

Αργότερα, τόσο ο ίδιος όσο και άλλοι από το απέναντι στρατόπεδο ξέχασαν την καταδίκη και έμειναν στον θαυμασμό του Πούτιν. Για τους εγχώριους κρατάει από πολύ παλιά. Συνεχίσαμε να τον εκφράζουμε ακόμα και όταν η ελληνική κυβέρνηση με τον τότε πρωθυπουργό (Αλ. Τσίπρα) και άλλους νοσταλγούς, όπως ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, πήγαν στον Πούτιν και του ζητούσαν χρήματα για να ξεπεράσει η Ελλάδα την κρίση…