Οι αριθμοί, όταν αναλύονται σωστά και έχουν ενσωματώσει και άλλες μη γραμμικές λειτουργίες, καθώς ο κόσμος δεν εξηγείται πάντα με τη λογική, μπορούν να δείξουν και να πουν τα πάντα. Ας προσγειωθούμε τώρα στην πραγματικότητα των τροχαίων δυστυχημάτων και σε έναν περίεργο συνδυασμό τους, με μία από τις πολλές ιδεοληψίες της αριστερόστροφης κληρονομιάς της Μεταπολίτευσης.

Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία για τα τροχαία δυστυχήματα στην Ε.Ε., για το 2024, η Ελλάδα κατέγραψε 64 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκους. Συνολικά, το 2024 καταγράφηκαν 665 νεκροί από τροχαία στην Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία που ανακοινώθηκαν τον Μάρτιο του 2025, αριθμός που αποτελεί αρνητικό ρεκόρ πενταετίας, ενώ σηματοδοτούν και αυξητική τάση σε σχέση με το 2023.

Πριν από λίγες ημέρες, παγώσαμε όταν γίναμε βιντεο-μάρτυρες του συγκλονιστικού τροχαίου στη Λεωφόρο Αρτέμιδος στη Λούτσα, με τον οδηγό του αυτοκινήτου μετά από τρελή πορεία να σκοτώνει έναν νέο άνθρωπο που είχε έρθει για λίγες ημέρες στην Ελλάδα από το Βέλγιο για την ορκωμοσία της φίλης του. Ο οδηγός είχε ξανασυλληφθεί διότι οδηγούσε υπό την επήρεια ουσιών, ενώ σε ειδική εξέταση μετά το φονικό τροχαίο βρέθηκε ότι είχε καταναλώσει και αλκοόλ και κοκαΐνη.

Πριν σκοτώσει, όμως, όπως περιγράφουν, οδηγούσε με παρανοϊκό τρόπο. Και το ερώτημα είναι απλό: Θα μπορούσε να εντοπιστεί και να ακινητοποιηθεί πριν σκοτώσει, αν είχε γίνει αντιληπτός από ένα εκτεταμένο, σύγχρονο δίκτυο καμερών ασφαλείας στους δρόμους, όπως αυτό που προβλέπει το νομοσχέδιο για την ψηφιακή επιτήρηση της οδικής ασφάλειας που ψηφίστηκε πριν από περίπου μία εβδομάδα; Η απάντηση είναι «ναι». Ακόμα και αν υπήρχαν ελάχιστες πιθανότητες, η σωτηρία μιας ζωής δεν μπαίνει σε καμία ζυγαριά.

Την ημέρα που ψηφιζόταν το νομοσχέδιο, η βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην δημοσιογράφος, Πόπη Τσαπανίδου, καταφέρθηκε έντονα εναντίον των καμερών ασφαλείας καθώς, όπως επανέλαβε αρκετές φορές στην ομιλία της, θα χρησιμοποιηθούν από την κυβέρνηση για την παρακολούθηση πολιτών εις βάρος των ατομικών τους δικαιωμάτων και ελευθεριών. Κάτι, δηλαδή, σαν τον Μεγάλο Αδερφό που «η κυβέρνηση της Ν.Δ. θέλει να εγκαταστήσει στερώντας την ελευθερία από τους πολίτες, ιδίως από όσους την αμφισβητούν», όπως αυτολεξεί γράφτηκε σε εφημερίδα ταυτισμένη με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η αντιπολίτευση κυνηγάει ακόμα μεταπολιτευτικούς δράκους. Και μάλιστα σε αυτήν την εποχή που αν ένα αυταρχικό κράτος θέλει να μάθει τα πάντα για έναν πολίτη, ουδεμία ανάγκη έχει την οποιαδήποτε κάμερα. Το να σταματήσει η αριστερή αντιπολίτευση να σκέφτεται με τους δογματικούς όρους του βεβαρημένου ιστορικού παρελθόντος είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει. Αν δεν μπορεί να το κάνει για τον εαυτό της και την πολιτική συγκρότηση ας το κάνει ως προσφορά στην κοινωνία. Τουλάχιστον όσον αφορά στα τροχαία δυστυχήματα.