Ανοίγει το laptop, βάζει το στικάκι και διατυπώνει την άσκηση προς τους φοιτητές: «Δείτε με προσοχή μερικά από τα βίντεο με πρωταγωνιστές όχι μόνο τη Ζωή Κωνσταντοπούλου αλλά και άλλους, είτε μάρτυρες που καταθέτουν είτε βουλευτές που ρωτούν, και απαντήστε: Πόσα από αυτά τα επεισόδια που βλέπετε δεν θα υπήρχαν καν, αν μέσα στη μικρή αίθουσα της Εξεταστικής δεν υπήρχαν κάμερες και αν είχαν απαγορευτεί η κατοχή και η χρήση κινητών τηλεφώνων από όλους τους παρευρισκόμενους;». Σίγουρα θα ήταν μία από τις πιο δύσκολες δοκιμασίες που θα είχαν περάσει οι φοιτητές.
Ο λόγος είναι απλός: Ολοι θα ήταν βέβαιοι ή σχεδόν βέβαιοι ότι κανείς από τους 600.000 μοναδικούς χρήστες που είχαν συνδεθεί ταυτόχρονα στο webtv2, μέσω του site της Βουλής των Ελλήνων, την ώρα που κατέθετε ο Γιώργος Ξυλούρης, ο «Φραπές» ή «Τζίτζης», δεν το είχε κάνει για να πλουτίσει με επιχειρήματα το πολιτικό του οπλοστάσιο.
Το απίστευτο πανηγύρι που εξελίσσεται ακόμα και τώρα, τόσες ημέρες μετά, στα social με reel και βιντεάκια σε TikTok και Instagram, ίσως και να μην έχει προηγούμενο τα τελευταία χρόνια. Αν κανείς συνεχίσει να επιμένει ακόμα ότι το κίνητρο της τεράστιας ανόδου της επισκεψιμότητας είναι η πολιτική ενημέρωση θα φτιάχναμε κάποιο reel και θα βάζαμε τον ήχο από κάποιον που γελά ακατάσχετα, πνίγεται και λιποθυμά…
Τρεις είναι οι κερδισμένοι από όλη αυτή τη διαδικασία. Ο ένας είναι ο διαδικτυακός χαβαλές, η πλειονότητα των ανθρώπων συνδέθηκε στο κανάλι της Βουλής για να διασκεδάσουν, να περάσουν καλά, να γελάσουν με την ψυχή τους. Η δημοκρατία και οι θεσμοί ήταν το τελευταίο που ενδιέφερε και δεν ευθύνονταν οι ίδιοι γι’ αυτό, αλλά η ποιότητα του θεάματος που παρήγαν οι εντός της αίθουσας πρωταγωνιστές. Ο δεύτερος κερδισμένος ήταν οι αυτόματες (οργανικές) διαφημίσεις στα social, αυτό που λέμε organic διαφήμιση. Οσο μεγαλύτερη είναι η επισκεψιμότητα τόσο πιο κουβαρντάς γίνεται ο αλγόριθμος. Τρίτος -αν όχι ο καλύτερος- κερδισμένος είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Ως γνωστόν, τα δημοσκοπικά της ποσοστά υπακούουν στον κλασικό κανόνα του ακορντεόν. Αυξομειώνονται ανάλογα με τις πάσες που δίνει στην Πλεύση Ελευθερίας η ίδια η επικαιρότητα. Αλλοτε η τραγική συγκυρία, άλλοτε το αγκάλιασμα που έκανε η ίδια σε ένα από τα πρόσωπα της τραγωδίας, τη Μ. Καρυστιανού, και άλλοτε τα απανωτά σόου της ίδιας. Ενα reality που μπορεί για όσους επιμένουν να κρίνουν πολιτικά και με σοβαρότητα να είναι όλο και περισσότερο παρακμιακό, αλλά για κάποιους άλλους να ήταν ακόμα μία ευκαιρία να χαβαλεδιάσουν στα social. Και για αρκετούς από αυτούς είναι κριτήριο να ψηφίζουν, έστω και υβριδικά, στις δημοσκοπήσεις…