Απεναντίας, κινούνται σε δύο βασικά μονοπάτια, το ένα σχετικά εύκολα εξηγήσιμο και, κυρίως, προβλέψιμο. Το άλλο εξαιρετικά δύσκολο και με πολλά περισσότερα, και επικίνδυνα, παρακλάδια. Ας τα δούμε:

1 Περιορισμένη στρατιωτική απάντηση

Το Ιράν μπορεί να επιλέξει να προχωρήσει σε μία επίθεση στο εκτεταμένο δίκτυο αμερικανικών βάσεων στην περιοχή, με πρόθεση να έχει σχετικά περιορισμένο αντίκτυπο και να μην προκαλέσει παγκόσμια αναταραχή. Αν και δύσκολο, κάτι τέτοιο θα επέτρεπε στο ιρανικό καθεστώς να ισχυριστεί ότι ανταπέδωσε τα πλήγματα και υπερασπίστηκε τη χώρα απέναντι στις ΗΠΑ. Ο υπογράφων έχει αποκαλέσει αυτήν την επιλογή «επιλογή Σολεϊμανί», δηλαδή αντίστοιχη με τις αντιδράσεις της Τεχεράνης στη δολοφονία του υποστρατήγου Κασέμ Σολεϊμανί, αρχηγού της Επαναστατικής Φρουράς, από τις ΗΠΑ το 2020. Τότε, η ιρανική αντίδραση περιορίστηκε σε μία πυραυλική επίθεση στη βάση των ΗΠΑ, Αλ Ασαντ, στο Ιράκ.

2 Κλιμάκωση και στρατηγική έντασης

Το ιρανικό καθεστώς ενδέχεται να εκτιμήσει ότι οι αμερικανικές επιθέσεις και οι συνεχείς απειλές του Τραμπ απαιτούν μία σημαντική απάντηση εναντίον των ΗΠΑ. Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει μία αλυσίδα επιθέσεων και αντεπιθέσεων που θα οδηγούσε σε περιφερειακό πόλεμο. Αυτό το σενάριο αποκαλείται σε κλειστούς κύκλους της Τεχεράνης «η βαθιά οργή των αγιατολάχ». Οι στρατιωτικές δυνατότητες του Ιράν είναι υποβαθμισμένες, αλλά δεν έχουν εξαλειφθεί. Το βασικό ερώτημα που παραμένει: Είναι πραγματικά κατεστραμμένο το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν; Αν ναι, τότε δεν θα χρειαστούν περαιτέρω πλήγματα. Αν όχι, και αν αποδειχθεί ότι υπάρχουν μυστικές εγκαταστάσεις ή ότι έγινε μεταφορά του προγράμματος, τότε είναι απίθανο να έχουμε δει το τέλος της σύγκρουσης. Το βασικό ερώτημα του υπογράφοντος παραμένει αναπάντητο: Είναι πραγματικά κατεστραμμένο το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν; Αν ναι, τότε δεν θα απαιτηθούν περαιτέρω πλήγματα εναντίον τοποθεσιών που σχετίζονται με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, όπως φαίνεται να προτιμά ο Τραμπ. Ομως, αν αποδειχθεί ότι τα πλήγματα δεν ήταν απολύτως αποτελεσματικά και ότι το Ιράν μετακίνησε τμήματα του προγράμματος πυρηνικών ή ότι έχει μυστικές πυρηνικές εγκαταστάσεις, τότε είναι απίθανο αυτό να είναι το τέλος των χτυπημάτων.

3 Τα κρυμμένα πυρηνικά της Τεχεράνης

Οι υψηλής ποιότητας δορυφορικές εικόνες που ελήφθησαν στις 19 και 20 Ιουνίου δείχνουν μια ασυνήθιστη δραστηριότητα, που περιλαμβάνει φορτηγά και οχήματα κοντά στην είσοδο της υπόγειας εγκατάστασης εμπλουτισμού καυσίμων στο Φορντό. Οι εικόνες που κατέγραψε η Maxar δείχνουν μία ομάδα 16 φορτηγών τοποθετημένων κατά μήκος του δρόμου πρόσβασης που οδηγεί στην είσοδο της σήραγγας της εγκατάστασης. Δηλαδή, το μεγαλύτερο μέρος του αποθέματος εμπλουτισμένου ουρανίου του Ιράν φυλασσόταν σε ασφαλείς τοποθεσίες εκτός των τριών στοχευμένων περιοχών και προφανώς οι Αμερικανοί προκάλεσαν πλήγματα στις εγκαταστάσεις, αλλά το εμπλουτισμένο ουράνιο είναι καλά φυλαγμένο και για μετέπειτα εμπλουτισμό σε απόρρητες και μυστικές βάσεις. Συνεπώς, το πρόγραμμα θα προχωρήσει και με απρόβλεπτη συνέχεια.

4 Πυραυλικές επιθέσεις σε βάσεις των ΗΠΑ

Το Ιράν απείλησε να αντιδράσει στις αμερικανικές επιθέσεις και εξέδωσε προειδοποίηση για τους Αμερικανούς. Οι ΗΠΑ διαθέτουν μία σειρά από στρατιωτικές βάσεις σε όλη τη Μέση Ανατολή: σε Κουβέιτ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Κατάρ, Συρία, Μπαχρέιν, Σαουδική Αραβία, Ομάν και Ιράκ.

5 «Αντίο» στις συμφωνίες για τα πυρηνικά

Η επίθεση των ΗΠΑ στο Ιράν οδήγησε ορισμένους Ιρανούς νομοθέτες να ζητήσουν την απόσυρση από τη Συνθήκη Μη Διασποράς των Πυρηνικών του 1968 (NPT), η οποία προωθεί τον αφοπλισμό και τη χρήση ειρηνικής πυρηνικής ενέργειας (επικαλούμενοι το άρθρο 10). Το άρθρο 10 ορίζει ότι ένα κράτος-μέλος της NPT έχει το δικαίωμα να αποσυρθεί από τη Συνθήκη εφόσον αποφασίσει ότι έκτακτα γεγονότα έχουν θέσει σε κίνδυνο τα υπέρτατα συμφέροντά του. Κατά το παρελθόν, μόνο μία χώρα έχει αποσυρθεί από την NPT: η Βόρεια Κορέα, το 2003. Οι περιφερειακοί γείτονες του Ιράν, το Πακιστάν και η Ινδία, όπως και το Ισραήλ, δεν είναι συμβαλλόμενα μέρη της NPT, ενώ διαθέτουν πυρηνικά όπλα.

6 Αποκλεισμός των Στενών του Ορμούζ

Τα Στενά του Ορμούζ είναι μία βασική ναυτιλιακή οδός για το διεθνές εμπόριο και αποτελούν «σημείο πνιγμού» για σχεδόν το ένα πέμπτο των ημερησίων ροών πετρελαίου στον κόσμο. Κατά το παρελθόν, το Ιράν έχει απειλήσει ότι θα μπορούσε να κλείσει τη λωρίδα ως απάντηση σε μια αμερικανική επίθεση. Μια κίνηση για το κλείσιμο των Στενών του Ορμούζ θα μπορούσε να έχει καταστροφικές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία, η οποία ήδη αντιμετωπίζει δυσκολίες έπειτα από τις δασμολογικές πολιτικές του Τραμπ και τις επιθέσεις του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή.

7 Αντίποινα από ένοπλες οργανώσεις

Μία σειρά από ένοπλες ομάδες που υποστηρίζονται από το Ιράν σε μια σειρά από χώρες, συμπεριλαμβανομένων της Υεμένης, του Ιράκ και του Λιβάνου, είναι πιθανό να προβούν σε αντίποινα εναντίον των ΗΠΑ στην περιοχή. Παραδείγματος χάριν, η Ταξιαρχία Ζαϊναμπιγιούν, μία ένοπλη πακιστανική ομάδα που ιδρύθηκε από το Ιράν για να πολεμήσει στον εμφύλιο της Συρίας, ανακοίνωσε χθες την ετοιμότητά της να εμπλακεί στον πόλεμο εναντίον ισραηλινών και αμερικανικών στόχων.