Στην περίπτωση του Λούβρου οι ειδικοί λένε πως είναι κρίσιμο να εντοπιστούν εντός μίας εβδομάδας, διότι όσο περνούν οι μέρες τόσο γίνεται πιο εύκολο για τους δράστες να τεμαχίσουν τα πολύτιμα κοσμήματα και να τα πουλήσουν πετράδι πετράδι. Στην περίπτωση του Βρετανικού Μουσείου οι δράστες του λόρδου Ελγιν είχαν όλο τον καιρό δικό τους: να ακρωτηριάσουν το μνημείο, να τεμαχίσουν τα Γλυπτά, να επιλέξουν αυτά που ήθελαν, να τα φορτώσουν σε πλοίο και να τα μεταφέρουν στην Αγγλία. Εκτοτε βρίσκονται κρυμμένα σε κοινή θέα, στην αίθουσα Duveen, όπου έγινε το περίφημο τραπέζωμα.

Θα μπορούσαν να ειπωθούν πολλά για την επιλογή της διοίκησης του Βρετανικού Μουσείου να διαθέσει τη συγκεκριμένη αίθουσα στο πλαίσιο επικοινωνιακής εκστρατείας για τη συγκέντρωση χρημάτων που θα διατεθούν για την ανακαίνισή του. Τα περισσότερα από αυτά θα ήταν αρνητικά, αφού εκ των πραγμάτων ένα τέτοιο γκαλά, με εκατοντάδες καλεσμένους, τραπέζια, καρέκλες, ποτά και φαγητά, εγκυμονεί φυσικούς κινδύνους για την ακεραιότητα των μνημείων.

Θα μπορούσε κάλλιστα η αίθουσα να δοθεί για ιδιωτική ξενάγηση και φωτογραφίσεις και το καθιστό δείπνο να πραγματοποιηθεί αλλού. Υπενθυμίζουμε ότι το 2021 το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού απέρριψε το αίτημα του οίκου Dior να διοργανώσει ντεφιλέ στον Ιερό Βράχο και επέτρεψε μόνο τη φωτογράφιση, η οποία, μάλιστα, συνέπιπτε χρονικά με την επέτειο των 200 ετών από τον αγώνα της Ανεξαρτησίας.

Ευχή όλου του πολιτισμένου κόσμου είναι τα κοσμήματα του Γαλλικού Στέμματος να βρεθούν και να επιστραφούν στους ιδιοκτήτες τους ακέραια και λαμπερά όπως ήταν, για να συνεχίσουν να εξιστορούν με την παρουσία τους τη μακραίωνη γαλλική Ιστορία. Ομως, θα είναι μισή ευχή, αν δεν συμπεριλαμβάνει και την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα εκεί όπου ανήκουν. Στο σπίτι τους.