Στην περίπτωση του Ευάγγελου Αντώναρου τα όρια είναι δυσδιάκριτα. Ο ίδιος χαρακτήρισε ως αυτοσαρκασμό και σάτιρα την ανάρτηση περί αυτό-υποψηφιότητας του για την Προεδρία της Δημοκρατίας και μάλιστα σφραγισμένη από συμβολαιογράφο. Υποθέτουμε ότι ο αυτοσαρκασμός δικαιολογείται επειδή ούτε ο ίδιος θεωρεί πως πληροί τα προσόντα για το ανώτατο αξίωμα της ελληνικής Δημοκρατίας και η σάτιρα επειδή ήθελε να καυτηριάσει την αντοχή του Στέφανου Κασσελάκη στην πολιτική.
Έστω ότι είναι έτσι. Ακόμα και αν τα ΜΜΕ το αποδέχονταν από την αρχή ως αστείο και όχι ως αστειότητα, τι θα κέρδιζε ο Ευάγγελος Αντώναρος από μια τέτοια ανάρτηση; Ποιο ήταν το πολιτικό βάθος και η στρατηγική του; Να τα βάλει με τις «ρουβίτσες» όπως επιμένει να αποκαλεί όσους υποστηρίζουν τον Κασσελάκη; Περιορισμένος στόχος, πενιχρά αποτελέσματα, πολύ κακό για το τίποτα.
Δεν είναι μόνο ότι το Κίνημα Δημοκρατίας δεν τραβάει ούτως ή άλλως. Είναι ότι ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος της κυβέρνησης Καραμανλή δείχνει να αγνοεί την πολιτική πραγματικότητα. Εγκλωβισμένος, μαζί με πρώην και νυν συντρόφους, σε ένα δωμάτιο με παραμορφωτικούς καθρέφτες αντικρίζει το είδωλο της αριστεράς να αλλάζει σχήματα και μορφές και νομίζει πως κινείται. Μόνο που το πολιτικό λούνα παρκ της πρώτης φοράς Αριστεράς και του «μεσσία» Κασσελάκη έχει προ πολλού σταματήσει να κόβει εισιτήρια.
Η κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ σε μονοψήφια ποσοστά και η οριακή ανίχνευση στα δημοσκοπικά ραντάρ της Νέας Αριστεράς και του Κινήματος Δημοκρατίας δεν είναι δημιούργημα των δημοσκόπων. Είναι δημιούργημα των ίδιων των στελεχών του. Δεν έκαναν ποτέ αυτοκριτική για τα λάθη τους, αδυνατούν να κάνουν δημιουργική αντιπολίτευση και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ποιος θα καταφέρει να νικήσει τον Μητσοτάκη. Και όσο δεν το καταφέρνουν, τόσο πεισμώνουν. Και λένε και κανα αστείο να περάσει η ώρα.
Ο Ευάγγελος Αντώναρος πέρασε από τρία κόμματα. Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ, Κίνημα Δημοκρατίας, αλλά κατά βάθος νιώθει ακόμα δημοσιογράφος. Εξ ου και η αναφορά του στην περίφημη «silly season», την αγγλική δημοσιογραφική έκφραση για την θερινή άνυδρη επικαιρότητα που δίνει χώρο σε δεύτερα θέματα. Μόνο που είναι εκτός εποχής. Πλέον τον Αύγουστο υπάρχουν ειδήσεις και μάλιστα πολύ σοβαρές. Το διαζύγιο Κασσελάκη-Αντώναρου δεν είναι είδηση, τα μαθήματα γιόγκα δεν είναι είδηση, οι φράξιες –ό,τι απέμεινε και από αυτές-, δεν είναι είδηση. Είναι τροφή για παραπολιτικές στήλες, την ώρα που η Ελλάδα αλλάζει και ο πλανήτης φλέγεται.

