ΤΑ χρόνια πέρασαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε στις εκλογές του 2019 και στη συνέχεια ξεκίνησε η κατάρρευσή του. Από το 31% έπεσε στο 17% το 2023, στο 14% στις ευρωεκλογές του 2024 και, πλέον, σε όλες τις δημοσκοπήσεις κινείται γύρω στο 5-6%.
ΠΑΡΑ την εξαΰλωση του κόμματος, η τακτική της Κουμουνδούρου δεν έχει αλλάξει. Κατά την περίοδο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ από το 2015 έως το 2019 επιχείρησαν να στήσουν ειδικά δικαστήρια για τα δάνεια των μέσων μαζικής ενημέρωσης, για την Υγεία και για τη Novartis. Οσο κι αν προσπάθησαν, τελικά, τα σχέδια κατέληξαν όλα στον κάλαθο των αχρήστων, γιατί δεν υπήρχαν πραγματικά στοιχεία. Βέβαια, αυτό δεν τους εμπόδισε, όσο καιρό έτρεχαν οι υποθέσεις, να εκτοξεύουν λάσπη για ανυπόστατες κατηγορίες επιχειρώντας να αποκομίσουν μικροκομματικά οφέλη.
ΚΑΙ τώρα συμβαίνει ακριβώς το ίδιο. Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για την τραγωδία των Τεμπών αποδίδει κακουργηματικές πράξεις στον πρωθυπουργό και σε τέσσερις υπουργούς της Ν.Δ., ενώ για «άλλοθι» περιλαμβάνει και τον Χρήστο Σπίρτζη, του οποίου όμως έχει παραγραφεί οποιοδήποτε πιθανό αδίκημα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, υιοθετεί για μία ακόμη φορά τη γραμμή Πολάκη «Να βάλουμε φυλακή κάποιους» και, βέβαια, ακολουθεί τις κραυγές της Ζωής Κωνσταντοπούλου «Να μπει ο Μητσοτάκης στη φυλακή». Και όλα αυτά βασισμένα σε ανυπόστατες θεωρίες συνωμοσίας, που δηλητηριάζουν το πολιτικό σκηνικό και την κοινωνία. Ο τοξικός λαϊκισμός ήταν, είναι και θα είναι το δόγμα των κομμάτων της ελληνικής Αριστεράς.
ΣΤΗΝ παγίδα έπεσε και ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος, κατά το δίμηνο Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου, έγινε παρακολούθημα της Κωνσταντοπούλου, του Φάμελλου και του Χαρίτση, με αποτέλεσμα τη δημοσκοπική πτώση του ΠΑΣΟΚ και τώρα πια κάνει ακροβασίες επιχειρώντας να πατά σε δύο βάρκες.
ΟΛΟΙ μαζί κατηγορούν τη Ν.Δ. για συγκάλυψη. Μόνο που η πραγματικότητα δείχνει πως για πρώτη φορά στα χρόνια της Μεταπολίτευσης μία κυβερνητική πλειοψηφία δεν διστάζει να παραπέμψει έναν πρώην υπουργό και έναν πρώην υφυπουργό στον φυσικό δικαστή. Εκεί θα κληθούν να αποδείξουν την αθωότητά τους ο Κώστας Καραμανλής και ο Χρήστος Τριαντόπουλος. Γιατί, όλα τα προηγούμενα χρόνια, όλες οι παραπομπές, δίκες και καταδίκες αφορούσαν πάντοτε στελέχη της αντιπολίτευσης. Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης θα τολμούσαν ποτέ να παραπέμψουν δικά τους στελέχη στον φυσικό δικαστή; Η Ιστορία έχει αποδείξει το αντίθετο.