Εκεί που δεν μπορούσε να βλέπει τον Ζελένσκι, τώρα είναι ο αγαπημένος του σύμμαχος. Εκεί που παρουσίαζε τον Πούτιν ως φίλο, τώρα τον αποκαλεί χάρτινη τίγρη. Εκεί που αγνοούσε τον Ερντογάν, τώρα του λέει πόσο τον θαυμάζει. Στο καυτό-παγωμένο κρατάει και τον Νετανιάχου, ενώ στο μόνο που δεν φαίνεται να αλλάζει γνώμη είναι ότι η κλιματική αλλαγή παραμένει απάτη. Αλλά ας μην ορκιστούμε κιόλας.

Μπορεί η προσέγγιση αυτή να φαίνεται χαλαρή αλλά δεν είναι. Περιγράφει το ευμετάβλητο και απρόβλεπτο της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και διπλωματίας επί Τραμπ. Πλέον το μίγμα είναι κάπως έτσι: Πολύ εμπόριο, αρκετές προσωπικές συμπάθειες ή αντιπάθειες, ελάχιστη πολιτική. Το πρώτο σημαίνει κέρδη, το δεύτερο ικανοποίηση, το τρίτο απαξίωση. Όλο μαζί είναι πολύ επικίνδυνο.

Ένας πολιτικός ηγέτης που στην κηδεία του Τσάρλι Κερκ επέλεξε να πει πως μισεί τους αντιπάλους του, δείχνει πως δεν τον νοιάζει η κοινωνική ειρήνη αν δεν συνοδεύεται από πολιτικά κέρδη για τον ίδιο. Προτιμά να ρίχνει λάδι στη φωτιά, αντί να τη σβήνει όπως κάνουν οι προσωπικότητες που τρέφονται από την αναταραχή και σβήνουν στην κανονικότητα.  Η ομιλία του πάλι στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ήταν όπως πάντα: Ένας σκηνοθετημένος αυτοσχεδιασμός γεμάτος υπερβολές, παραποιημένα στοιχεία, ειρωνείες και απειλές για να καταλήξει πως πάντα έχει δίκιο.

Όμως ο Ντόναλντ Τραμπ εκτός από τις αντιφάσεις του, εκπροσωπεί μία σταθερή που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε: Είναι ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Αυτό σημαίνει πως όλοι οι ηγέτες, από τον Στάρμερ και τον Μερτς μέχρι τον Μητσοτάκη και τον Μακρόν, οφείλουν και πρέπει να συζητούν και να συνεργάζονται μαζί του. Πρόκειται για μια άσκηση με υψηλό βαθμό διπλωματικής δυσκολίας, η οποία δεν δικαιολογεί σπασμωδικές κινήσεις, ούτε συναισθηματικές αντιδράσεις. Και σίγουρα, όχι βιαστικά συμπεράσματα.

Η Ελλάδα αποτελεί παράγοντα σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, είναι αξιόπιστος συνομιλητής και οι τελευταίες εξελίξεις στα ενεργειακά με την αμερικανική Chevron επιβεβαιώνουν πως εμπνέει εμπιστοσύνη και επενδυτική ασφάλεια. Κάτι που αντιλαμβάνεται καλύτερα από όλους ο επιχειρηματίας Τραμπ. Η Ελλάδα έχει τον χρόνο, την γεωγραφία και το Διεθνές Δίκαιο με το μέρος της. Πριν βιαστούν λοιπόν κάποιοι να μακαρίσουν τον Ερντογάν για όσα φαίνεται να κέρδισε το βράδυ της Πέμπτης, ας σκεφτούν πως σήμερα είναι μια άλλη μέρα. Ποιος ξέρει πως θα ξυπνήσει ο Τραμπ τη Δευτέρα;