Μπορεί σε εμάς, τους ιδρυματικούς  «επαρχιώτες της δυτικής περιφέρειας», η Ινδονησία να μην λέει και πολλά πράγματα, αλλά πρόκειται για χώρα-κλειδί στην παγκόσμια αρχιτεκτονική. Τέταρτη σε πληθυσμό, με 282 εκατομμύρια κατοίκους, είναι ταυτόχρονα η μεγαλύτερη μουσουλμανική χώρα στον κόσμο, με το δέκατο έκτο ΑΕΠ (1,45 τρισ. δολάρια) και ανάπτυξη 5%. Η δε γεωγραφική της θέση στο σταυροδρόμι του Ινδοειρηνικού την καθιστά δέλεαρ για Κίνα και ΗΠΑ.

Στον σημερινό κόσμο, η Ινδονησία είναι ό,τι αντιπροσωπευτικότερο έχει απομείνει από το παλιό Κίνημα των Αδεσμεύτων, με χώρες που δεν ανήκαν σε κανένα από τα δύο στρατόπεδα του Ψυχρού Πολέμου (ΗΠΑ-ΕΣΣΔ), αν και λοξοκοίταζαν προς το δεύτερο. Γενικά ο Σουμπιάντο θεωρείται φιλοδυτικός, καθώς πρόσφατα φιλοξένησε τον Μακρόν και τον γείτονά του, τον Αυστραλό πρωθυπουργό Αλμπανέζε.

Ωστόσο η Κίνα έρχεται πρώτη σε επενδύσεις στην Ινδονησία, με την Αμερική στην τέταρτη θέση και της επιβάλλει κι από πάνω δασμούς 32%. Γι΄ αυτό ο Ινδονήσιος πρόεδρος άκουσε με ικανοποίηση τον Πούτιν να τον αποκαλεί «έναν από τους σημαντικότερους στρατηγικούς του εταίρους» και δεν απέρριψε a priori το αίτημα της Ρωσίας να αναπτύξει βαριά βομβαρδιστικά μακρού βεληνεκούς στην ινδονησιακή Παπούα, απέναντι από την Αυστραλία. Οι γνωρίζοντες λένε ότι ο Πραβόμπο Σουμπιάντο σνόμπαρε το G7 λόγω της άκρως φιλοϊσραηλινής ατμόσφαιρας, την ώρα που η αντιπολίτευση στην Τζακάρτα και η συντριπτική πλειονότητα των Ινδονήσιων μουσουλμάνων τάσσονται με τους Παλαιστινίους και το Ιράν.

Επιπλέον, ο Πούτιν είναι τόσο δημοφιλής στην Ινδονησία, ώστε μόνο το 6% των κατοίκων έχουν αρνητική γνώμη για αυτόν. Ο Ινδονήσιος υπ. Πολιτισμού, Φαντλί Ζον, έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίσει τον Σουμπιάντο «ο δικός μας Πούτιν», γνωρίζοντας ότι αυτό θα αρέσει στον ηγέτη.