Οσοι γεύτηκαν την εξουσία, ακόμα και χωρίς τους αρμούς της, θέλουν να την γευτούν ξανά. Ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί εξαίρεση, δεδομένης μάλιστα της ηλικίας του, είναι ακόμα 51 χρονών, ίσως να θεωρεί ότι δικαιούται να επιστρέψει ως νυν. Άλλωστε, δεν παραιτήθηκε ποτέ τυπικά, απλά «παραμέρισε» για να έρθει αυτό που ήρθε. Και όταν το είδε, κατάλαβε πως ακόμα και αυτός που έχει εγγράψει έξι συνεχόμενες εκλογικές ήττες, μπορεί να επιστρέψει.

Η αλήθεια είναι πως η πολιτική, όπως και η φύση, απέχθάνεται το κενό. Αν λοιπόν ορίσουμε ως εν δυνάμει ενιαίο χώρο την κεντροαριστερά, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τα κόμματα αριστερότερα αυτών, τότε όντως χάσκει ένα μεγάλο κενό που ζητά την κάλυψη του. Θα μπορούσε ο Αλέξης Τσίπρας να επιστρέψει ως επικεφαλής κόμματος ή συνασπισμού κομμάτων; Οι Γάλλοι τον συμβουλεύουν πως μπορεί, οι Έλληνες του γυρίζουν την πλάτη (δημοσκοπικά).

Ας δούμε όμως ποια είναι τα δεδομένα μέχρι στιγμής. Οι καταδρομικές εμφανίσεις και παρεμβάσεις του πυκνώνουν, «μετρώντας» σε κάθε μία από αυτές τις αντιδράσεις. Για την ώρα όμως το περίφημο rebranding αφορά μόνο την δημόσια εικόνα του. Οι διαλέξεις στο Χάρβαρντ, οι εμφανίσεις σε συνέδρια δίπλα σε ευρωπαίους ηγέτες και τα κομψά, χωρίς γραβάτα, κοστούμια φτιάχνουν προφίλ αλλά όχι πρόγραμμα.

Πόσο βαθύ θα είναι το rebranding στις θέσεις και στους συνεργάτες του; Αν κάνει όλο αυτόν τον σαματά για να υποστηρίξει την επανακρατικοποίηση της ΔΕΗ και των τραπεζών που ζητά ο Πολάκης, καλύτερα να το πει από τώρα. Αν εξακολουθεί να θεωρεί πλούσιους όσους βγάζουν πάνω από 30.000 ή 40.000 ευρώ εισόδημα, ας το πει και αυτό τώρα να μην παιδευόμαστε. Για την ώρα έχει ανακατέψει στο μπλέντερ ολίγον πατριωτισμό και μπόλικη πλουτοκρατία για να καταλήξει στον «δημοκρατικό καπιταλισμό», αφού με τον σοσιαλισμό μάλλον τελείωσε. Και με τον ΣΥΡΙΖΑ μάλλον έχει τελειώσει, αφού σπανίως αναφέρει ακόμα και το όνομα του.

Έχουν περάσει δυο χρόνια από τις εκλογές του 2023 όταν ο Αλέξης Τσίπρας έχασε με 20 μονάδες από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και απομένουν σχεδόν δύο χρόνια μέχρι την αναμέτρηση του 2027. Πυκνός πολιτικός χρόνος όπως συνηθίζουμε να λέμε, στη διάρκεια του οποίου η κυβέρνηση θα συνεχίσει να παράγει έργο και να επιστρέφει στην κοινωνία τους καρπούς των κόπων της. Στην κεντροαριστερή πολυκατοικία πάλι έχουν άπλετο χρόνο για να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους. Με ή χωρίς τον Τσίπρα,  μαζί ή εναντίον του. Αλλά όπως λέει ο σοφός λαός, κακό χωριό τα λίγα σπίτια.