Αυτά βλέπετε έχουν οι συμβολισμοί, δεν ξέρεις ποτέ πως μπορούν να εξελιχθούν. Η εικόνα του Σεργκέι Λαβρόφ να φοράει στη συνάντηση Τραμπ-Πούτιν φούτερ με το USSR γραμμένο στα κυριλλικά ήταν σίγουρα η μεγαλύτερη πολιτική τρολιά των τελευταίων χρόνων. Εχει αλήθεια τόσο χιούμορ ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας ή αυτό που ήθελε να πει το φόρεσε;

Ο ίδιος είπε πως δεν ήταν δα και κάτι φοβερό. «Δεν υπάρχει εδώ ιμπεριαλισμός, ούτε προσπάθεια αναβίωσης ιμπεριαλιστικής σκέψης, όπως λένε κάποιοι στη Δύση. Μιλάμε για την ιστορία και την ανάγκη να διατηρηθεί αυτή η ιστορία, ακόμη και με μια δόση ελαφρού χιούμορ». Και πρόσθεσε πως το μπλουζάκι άρεσε στον Αμερικανό συνάδελφο του, βάζοντας μια ακόμα παρανοϊκή ψηφίδα σε έναν πόλεμο που δεν βγάζει κανένα νόημα. Εκτός και αν εισαι ο Πούτιν που ονειρεύεται την αναγέννηση της ρωσικής αυτοκρατορίας με τον ίδιο στην θέση του τσάρου. Διπλα του δεν μπορεί παρά να είναι ο Λαβρόφ.

Ξεκίνησε την καριέρα του την εποχή της Σοβιετικής Ενωσης, όπως και οι περισσότεροι Ρώσοι διπλωμάτες που υπηρετούν σήμερα στη Ρωσία. Ο Λαβρόφ πάντως είναι από τους πίο ανθεκτικούς, όντας ο μακροβιότερος υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας από το 2004. Σκληρός διαπραγματευτής, ετοιμόλογος, φανατικός καπνιστής, λάτρης του καλού ποτού και γνωστός ως «Μίστερ Νιετ» (κύριος Όχι). Οι εκρήξεις του είναι καλά σκηνοθετημένες και υπολογισμένες και η ενσυναίσθηση του συναγωνίζεται τις θερμοκρασίες της παγωμένης Σιβηρίας στην οποία πηγαίνει για να χαλαρώσει.

Λένε πως όταν η Ρωσία ζητούσε να χαλαρώσουν οι κυρώσεις στο Ιράκ, ένας δυτικός αξιωματούχος του είπε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν σαν να έδιναν έγκριση «σε ένα εστιατόριο που έχει έντομα στη σούπα». Η απάντηση Λαβρόφ ήταν ενδεικτική του κυνισμού με την οποία αντιμετωπίζει η ρωσική αρκούδα τον κόσμο: «Δεν σας ζητάμε να δώσετε στο Ιράκ πέντε αστέρια, απλώς να πείτε ότι είναι το Kentucky Fried Chicken».

Κατ αναλογία, αυτό που ζητούν τώρα είναι να βαφτίσουν την εισβολή σε ένα κυρίαρχο, ανεξάρτητο κράτος ως «προστασία των Ρωσώφωνων». Ζητούν να αλλάξουν τα σύνορα δια της βίας, και ο Τραμπ απλώς να πει πως «έκλεισε το deal». Όμως η ιστορία έχει διδάξει πως τα απολυταρχικά, αναθεωρητικά καθεστώτα δεν χορταίνουν όσο και να τα ταίζεις. Ο Πούτιν πήρε την Κριμαία και επέστρεψε για να πάρει το Ντονμπας. Αν το καταφέρει, θα επιστρέψει ξανά. Δεν θα σταματήσει μέχρι να διαλύσει την Ουκρανία.

Και επειδή ξεκινήσαμε με συμβολισμούς, ας θυμηθούμε ποια ημέρα ξημέρωσε. Σαν σήμερα, 23 Αυγούστου του 1939, οι υπουργοί Εξωτερικών της ναζιστικής Γερμανίας του Χίτλερ και της  Σοβιετικής Ένωσης του Στάλιν υπέγραφαν το σύμφωνο μη επίθεσης Μολότοφ-Ρίμπεντροπ. Κάθε χρόνο στην επέτειο αυτή η Ευρώπη τιμά την μνήμη των εκατομμυρίων θυμάτων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων και ταυτόχρονα γιορτάζει την ελευθερία και την δημοκρατία.  Όμως πλέον ο πόλεμος δεν είναι μια μακρινή ανάμνηση, αλλά μια πραγματικότητα που έφερε στην αυλή της Ευρώπης ο Πούτιν.

*Το «Back In The USSR» είναι ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια των Beatles, που γράφτηκε την εποχή του Ψυχρού Πολέμου ως μια μουσική απάντηση στο «Back in the U.S.A.» του Τσακ Μπέρι και στο πλαίσιο μιας «φιλικής» αναμέτρησης με το ύφος των Beach Boys.  «Είναι ένα τραγούδι που απλώνει το χέρι»  δήλωνε το 1968 ο Πολ Μακ Κάρτνει. «Τα παιδιά μας αγαπάνε εκεί πέρα, παρόλο που το Κρεμλίνο δεν μας συμπαθεί». Το 2003, το τραγούδησε στην Κόκκινη Πλατεία.