Ειδικότερα, στο βιβλίο αυτό εμπεριέχεται η ανέκδοτη αλληλογραφία των δύο αυτών μεγάλων εκκλησιαστικών ανδρών από το έτος 1948 έως το έτος 1977 και καλύπτει διάφορα εκκλησιαστικά και πολιτικά θέματα, καθώς επίσης ανταλλαγή προσωπικών ευχών και συγχαρητηρίων για τις εορτές των Χριστουγέννων και του Πάσχα, αλλά και με την ευκαιρία των ονομαστικών εορτών των δύο Αρχιερέων.

Από τα κείμενα που δημοσιεύονται καταφαίνονται το εκκλησιαστικό ήθος, οι αρετές και τα χαρίσματα των δύο Ιεραρχών, ενώ μέσα από τον τρόπο γραφής τους αναδεικνύεται η άρρηκτη φιλία  τους, από τα φοιτητικά τους χρόνια μέχρι και λίγες ημέρες πριν από τον θάνατο του Μακαρίου.

Αξιοσημείωτο είναι ότι, μέσα από αυτήν την συχνή αλληλογραφία των δύο επιφανών Ιεραρχών, εκφράζεται και η εκκλησιαστική ενότητα δύο Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, δεδομένου ότι ο εθνάρχης Μακάριος ήταν ο Αρχιεπίσκοπος της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Κύπρου, ενώ ο έτερος διετέλεσε Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου και εν συνεχεία Μητροπολίτης της Εκκλησίας της Ελλάδος, όντας εκ των πλέον σημαντικών προσωπικοτήτων έως του σημείου να προσφωνείται ως ο «Πρύτανις» της Ιεραρχίας.

Η έκδοση αυτή εισφέρει σημαντικά και στην Ιστορία, καθώς οι ερευνώντες μελετητές της ιστορικής διαδρομής του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου θα μπορούν να αξιοποιήσουν την ιστορική αυτή ψηφίδα στη σύνθεση της βιογραφίας της μεγάλης αυτής εκκλησιαστικής και εθνικής μορφής.

Το βιβλίο, το οποίο αποτελεί έκδοση της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσσηνίας, προλογίζει ο Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. Ευστάθιος και είναι αφιερωμένο από τον Αρχιμανδρίτη Φίλιππο Χαμαργιά «στους αγωνιστές Μεσσήνιους κληρικούς του 1821 και στους αγωνιζόμενους από το 1974 Κυπρίους κληρικούς της θυσίας για την ελευθερία!».