Με αφορμή αυτό το γεγονός, το E.T. Magazine του Eleftherostypos.gr βάζει στο κάδρο τον τρόπο συμπεριφοράς μας απέναντι στα τετράποδα καθώς και τους κινδύνους που μπορούν να προκύπτουν από ακούσια λάθη όσων έχουν κατοικίδια.

Στο Eleftherostypos.gr μίλησε η εκπαιδεύτρια σκύλων, μέλος του Πανελλήνιου Συλλόγου Εκπαιδευτών Σκύλων, η κα. Μυρτώ Κουτούλια.

Η κα. Κουτούλια έχει υπό την προστασία της 5 σκυλάκια, διαφόρων μεγεθών, που όπως αποκαλύπτει είναι όλη της η καθημερινότητα, όλη της η ζωή. Μάλιστα αξίζει να αναφερθεί πως η κα Κουτούλια, έχει υπάρξει βασική ομιλήτρια, σε αρκετά συνέδρια που αφορούν την εκπαίδευση σκύλων ενώ και οι τετράποδοι φίλοι τους έχουν συμμετάσχει σε πολλά ντοκιμαντέρ.

Ερωτηθείσα για το τι μπορεί να προκάλεσε το τραγικό περιστατικό στη Ζάκυνθο, υποστήριξε ότι «δεν μπορώ να ξέρω τις ευθύνες, δεν μπορώ να γνωρίζω τις συνθήκες ούτε που διαδραματίστηκε το συμβάν. Αυτό που μπορώ να δηλώσω με σιγουριά, είναι ότι πρόκειται για έναν σκύλο που σίγουρα δεν ανήκει πραγματικά στην οικογένεια,  άρα θα έπρεπε να είναι πιο επιμελείς απέναντί του. Ποτέ δεν πρέπει να αφήνουμε ένα παιδί μόνο του. Για να φτάσει ένα παιδί να δαγκωθεί, σημαίνει ότι έμεινε χωρίς την απαραίτητη επίβλεψη. Και το άλλο που είναι πολύ σημαντικό για τους σκύλους είναι ότι ένας σκύλος ποτέ δεν φταίει. Για να φτάσει σε ένα σημείο να λειτουργεί κατά αυτόν τον τρόπο, σημαίνει ότι υπάρχουν, από το περιβάλλον του, κάποιοι παράγοντες που οδηγούν τη συμπεριφορά του να εξελιχθεί προς αυτή την κατεύθυνση. Μπορεί να είναι κάτι το οποίο έχει να κάνει με το ιστορικό του ζώου».

Μπορεί να αλλάξει όμως η συμπεριφορά των σκυλιών μας στην πορεία των χρόνων κι αν ναι για ποιους λόγους; «Σίγουρα δεν στιγματίζουμε ποτέ κάποια φυλή και δεν ευθύνεται ποτέ ένας σκύλος για την κατάληξη. Είναι πολύ σπάνιο να οφείλεται σε γονίδιο μια πιο επιθετική συμπεριφορά. Και όταν λέω γονίδιο εννοώ τη μετάλλαξη του γονίδιου. Μόνο τότε μπορούμε να πούμε ότι τίθεται κάποιο θέμα υγείας που έχει οδηγήσει το σκύλο σε αυτήν την συμπεριφορά. Αλλιώς όλα τα σκυλιά, εφόσον έχουν το σωστό μεγάλωμα και τη σωστή εκπαίδευση, είναι ανεξαρτήτως φυλής και μεγέθους, φυσιολογικά χωρίς επιθετικά ένστικτα. Για να φτάσει ένας σκύλος να λειτουργεί κατά αυτόν τον τρόπο, σημαίνει ότι κάτι έχει προηγηθεί. Οι συγκεκριμένες συνθήκες το έχουν φέρει σε δυσκολία.».

Πώς όμως πρέπει να επιλέγουμε έναν σκύλο; Υπάρχουν άραγε επικίνδυνες φυλές; Η κα. Κουτούλια αναφέρει ότι «δεν έχει σημασία αν είναι αδέσποτο ή καθαρόαιμο. Τις ίδιες ανάγκες έχουν όλα τα σκυλιά. Διαφέρουν σε σχέση με το ταπεραμέντο, την ενέργεια και κάποια ένστικτα. Για να μην παρεξηγηθώ όχι επιθετικά.  Για παράδειγμα, ο Γερμανικός Ποιμενικός είναι ικανός να φυλάξει, να σε προστατέψει. Υπάρχουν άλλα σκυλιά που δεν έχουν αυτό το γονίδιο μέσα τους. Οπότε, όταν παίρνουμε οποιοδήποτε σκυλάκι, πόσο μάλιστα όταν είναι ημίαιμο, δεν ξέρουμε καν ποια είναι αυτά τα χαρακτηριστικά τα οποία φέρει. Οπότε, ούτως ή άλλως, πρέπει να συμβουλευτούμε έναν εκπαιδευτή. Ο χαρακτήρας του ζώου, έχει κάποιες ανάγκες, φέρει κάποια γονίδια και γι’ αυτό το λόγο, ακόμα και να έχουμε όλη την πρόθεση της υιοθεσίας και της φροντίδας, πρέπει πάντα να συμβουλευτούμε έναν ειδικό, γιατί μπορεί αυτός ο σκύλος να μην είναι κατάλληλος για εμάς.  Όχι ότι έχει πρόβλημα ο σκύλος, απλά δεν μπορούν να ταιριάζουν οι άνθρωποι με όλους τους σκύλους. Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν θα περάσει καμία από τις δυο πλευρές καλά. Οπότε, ένας ευσυνείδητος άνθρωπος που θα αποφασίσει να βάλει στη ζωή του ένα σκύλο και να του παρέχει όσα χρειάζεται, θα πρέπει από την πρώτη μέρα να έχει δίπλα του έναν άνθρωπο που θα τον καθοδηγήσει με το σύστημα το οποίο δουλεύει. Καθένας από τους εκπαιδευτές είναι διαφορετικός ούτως ή άλλως. Πρέπει να έχουν μια κοινή πορεία ώστε να μην γίνουν λάθη κατά τη διάρκεια του μεγαλώματος.»

Στο αιώνιο ερώτημα αν μπορούμε να αφήνουμε ελεύθερο τον σκύλο μας, χωρίς να φέρουμε κάποιο λουρί, η κα. Μυρτώ Κουτούλια ήταν κατηγορηματική. «Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αφήνουμε τον σκύλο χωρίς λουρί. Το να τον αφήσουμε ελεύθερο να τρέξει δεν θα του προσφέρει την πλήρη εκτόνωση από μόνο του. Χρειάζεται ένας συνδυασμός πνευματικής άσκησης μαζί με τη σωματική. Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι για να γίνει αυτό. Δραστηριότητες, παιχνίδια, πάρα πολύ ωραίοι τρόποι ώστε και ο σκύλος να εκτονωθεί σωματικά και πνευματικά. Ταυτόχρονα τον δένει με τον άνθρωπο αυτή τη διαδικασία. Αν δεν υπάρχει το παιχνίδι στη ζωή του σκύλου δεν υπάρχει ισορροπία μυαλού και δεν υπάρχει και δεσμός γιατί η σχέση δεν κρίνεται μόνο από το ποιος το ταϊζει. Η ουσία της σχέσης είναι πιο βαθιά από το φαγητό σε βάθος χρόνου.».

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε η γνωστή εκπαιδεύτρια σκύλων και στη παιδεία που δυστυχώς δεν διαθέτει ο ελληνικός λαός απέναντι στους σκύλους. «Έχουμε τελείως λάθος αντίληψη για το τι ζώο είναι ο σκύλος και ουσιαστικά το εξανθρωπίζουν. Γενικώς λείπει η παιδεία για το τι είναι ο σκύλος, πως πρέπει να τον προσεγγίσω, πως πρέπει να τον μεγαλώσω και τι ανάγκες έχει. Υπάρχουν πολλοί ασυνείδητοι άνθρωποι οι οποίοι τα αφήνουν χωρίς λουρί. Μια φορά γίνεται το κακό. Μπορεί να αφορά το σκύλο σας, μπορεί να αφορά το σκύλο άλλου, μπορεί να αφορά έναν άνθρωπο. Το λουρί δεν το συζητάμε είναι αδιαπραγμάτευτο αλλά για μένα θα έπρεπε και η εκπαίδευση να είναι υποχρεωτική όπως είναι και σε άλλες χώρες. Δηλαδή, όποιος θέλει να πάρει σκύλο να περνάει εξετάσεις που να αποδεικνύουν ότι είναι όντως ικανός να παίρνει το σκύλο που έχει γιατί τα περισσότερα περιστατικά, τα δαγκώματα, τα έχουμε σε μικρόσωμες φυλές. Δεν είναι τυχαίο ότι όλος ο κόσμος πιστεύει ότι τα μικρόσωμα σκυλιά είναι σπαστικά και γαβγίζουν και δαγκώνουν. Τα σκυλάκια μια χαρά είναι. Αυτοί που τα έχουν τα έχουν φτιάξει έχουν δημιουργήσει το πρόβλημα. Γιατί έχουν μεγαλώσει με λάθος συνήθειες και έχουν γαλουχηθεί με τέτοιον τρόπο που τελικά έχουν καταλήξει σε αυτές τις συμπεριφορές. Οπότε σαν λαός είμαστε οριακά άσχετοι από σκύλους.».

Από την πλευρά του ο Πέτρος Καραχούντρης, εκπαιδευτής σκύλων, μέλος του APDT των ΗΠΑ, έκανε λόγο για υποψία κυνομαχίας. «Ενδεχομένως αυτός ο σκύλος να ήταν κυνομάχος. Αυτά τα σκυλιά, ως συνήθως, είναι τέλεια με τους μεγάλους ανθρώπους. Όταν όμως είδε το μικρό παιδάκι μπορεί να το αντιλήφθηκε ως άλλο σκυλί και να του επιτέθηκε» ανέφερε συγκεκριμένα.

Όπως η κα. Κουτούλια έτσι και ο κ. Καραχούντρης τόνισε το σημαντικό ρόλο που πρέπει να έχει ένας εκπαιδευτής. «Εγώ όταν πηγαίνω να συμβουλέψω κάποιον που θέλει να αγοράσει σκύλο μου λέει ότι εγώ αυτό θέλω να πάρω και τελικά καταλήγουν να παίρνουν άλλο σκύλο από αυτό που φαντάζονταν. Εάν κάποιος θέλει να πάρει έναν σκύλο και να τον πληρώσει, εξαρτάται τον χρόνο του, τη διάθεση που έχει και την εμπειρία. Εάν θέλει να πάει σε μια φιλοζωική, να πάρει ένα σκύλο εκεί τα πράγματα είναι περίπλοκα. Άλλο το να πάρει ένα κουταβάκι κι άλλο το να πάρει ένα σκύλο. Εκεί δεν μπορούμε να καταλάβουμε ακριβώς πως είναι ο σκύλος γιατί καμία φορά τα σκυλιά τον πραγματικό τους χαρακτήρα δεν τον δείχνουν όταν πάμε να τα δούμε σε ένα κλουβί ή όταν τα βγάζουμε έξω. Μόνο όταν τα βάλουμε μέσα στο σπίτι και κάνουμε σχέση με το σκύλο.».

Ερωτηθείς για το νέο νομοθετικό πλαίσιο, ο κ. Καραχούντρης απάντησε «Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στο σκύλο. Πρέπει πάντα να τα έχουμε με λουρί. Είναι σαν μια ηλικία παιδιού 2 ετών. Πόση εμπιστοσύνη μπορεί να έχουμε σε ένα παιδί 2 ετών; Γιατί έχει τύχει να έχω σκύλο με λουρί και να πηδήξει σκύλος από μία περίφραξη και αν δεν τον είχα με λουρί να τον σηκώσω στον αέρα, θα μου τον είχε φάει.».

Όσον αφορά τις στειρώσεις, «Δεν στειρώνουμε σκυλιά, στειρώνουμε χαρακτήρες. Είμαι κατά της στείρωσης. Η στείρωση είναι κάτι το οποίο δεν ξέρεις πώς θα λειτουργήσει ένα σκύλο. Δηλαδή, πώς θα λειτουργήσει η ψυχολογία του σκύλου. Το οποίο αυτό δεν το ξέρουν οι γιατροί, γιατί οι γιατροί ασχολούνται με το ιατρικό κομμάτι. Τα αρσενικά σκυλιά δεν υπάρχει λόγος να τα στειρώσεις, εφόσον είναι ισορροπημένα. Αν ένα σκυλί είναι πάρα πολύ άγριο, πρέπει να κάνεις κάτι, να αρχίσεις από κάπου.».

Στο ερώτημα «αν υπάρχουν επικίνδυνες φυλές σκύλων ή υπάρχουν επικίνδυνοι άνθρωποι που δεν τα προσέχουν;» ο κ. Καραχούντρης απάντησε «Θα σας το πω αλλιώς για να το καταλάβετε. Υπάρχουν γρήγορα αυτοκίνητα με 500-800 ίππους, αλλά δεν μπορούν να τα οδηγήσουν όλοι. Εγώ σαν εκπαιδευτής θα βάλω πνίχτη στον σκύλο. Δεν είναι όλα τα σκυλιά για όλους. Δηλαδή δεν μπορεί τώρα κάποιος που δεν έχει σχέση ποτέ με σκύλο να πάρει ένα ακίτα το οποίο είναι όμορφο. Είναι σαν αρκουδάκι όταν είναι μικρό.».

Τέλος ο κ. Καραχούντρης στάθηκε στα δύο είδη εκπαιδεύσεων τη θετική και τη μεικτή. «Υπάρχουν εκπαιδευτές που λέγονται της θετικής σχολής, που πιστεύουν ότι όλο με χάδια, με λιχουδιές μπορούν να εκπαιδεύσουν δυναμικά σκυλιά. Αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος. Τα σκυλιά, σε όλη την Ευρώπη, σε όλο τον κόσμο, οι εκπαιδευτές τα δουλεύουν με μεικτή εκπαίδευση. Και θα ταΐσεις και θα χαϊδέψεις και θα μαλώσεις το σκύλο. Εάν δεν μαλώσεις το σκύλο, ένα δυναμικό σκύλο, το μόνο που μπορεί να κάνεις είναι να σε φάει κάποια στιγμή. Δεν θα πειθαρχήσει δηλαδή. Δεν θα δεις κανέναν εκτροφέα, σε σκυλιά δυναμικά, να τα βγάζει βόλτα με σαμάρι. Δεν υπάρχει εκτροφέας στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο που τα σκυλιά πάνω από 25-30 κιλά μέχρι 50-80 κιλά, να τα βγάλει με σαμάρι. Όλοι τα βγάζουν με κολάρο από το λαιμό.».