Το ευρωπαϊκό σχέδιο για την Αμυντική Ετοιμότητα 2030, που αφορά, μεταξύ άλλων, το αμυντικό τείχος κατά των drones, την παρακολούθηση της Ανατολικής Πτέρυγας, τη Διαστημική Αμυνα και την Ευρωπαϊκή Ασπίδα Αεράμυνας, παρέχει κάλυψη 360 μοιρών, δηλαδή όχι μόνο τα ανατολικά σύνορα της Ευρώπης, αλλά και τον Νότο. Δικαιολογημένη, λοιπόν, η ικανοποίηση του Ελληνα πρωθυπουργού, που είχε δουλέψει σταθερά και συστηματικά για να περάσει αυτή η πάγια ελληνική θέση.

Η Ευρώπη, λοιπόν, ετοιμάζεται για πόλεμο, επειδή επιθυμεί την ειρήνη. Κάποιοι λένε πως άργησε, και ίσως εν μέρει να έχουν δίκιο. Ομως, από την κριτική τους διαφεύγει κάτι σημαντικό. Οτι η Ευρώπη τα τελευταία 80 χρόνια ζούσε σε συνθήκες ειρήνης. Αυτό σημαίνει ότι έννοια της ήταν η πρόοδος και η ευημερία. Εννοια της ήταν η επιστημονική έρευνα, για να νικήσει θανατηφόρες ασθένειες, η ανάπτυξη της τεχνολογίας και η βελτίωση των συστημάτων πρόνοιας για τους πολίτες της. Οχι πως θα εμπλακεί σε πόλεμο επειδή, σε αντίθεση με τα στρατιωτικά και απολυταρχικά καθεστώτα, η ανθρώπινη ζωή στην Ευρώπη μετράει ακόμα.

Υπάρχουν, βέβαια, καθυστερήσεις στη λήψη αποφάσεων για θέματα κοινής εξωτερικής πολιτικής και άμυνας. Μα, ακόμα και αυτό είναι το τίμημα της δημοκρατίας! Η Ευρώπη δεν έχει έναν Πούτιν ή έναν Τραμπ για να αποφασίζει και να διατάζει. Εχει 27 ανεξάρτητα και κυρίαρχα κράτη, που πρέπει να πάρουν τη συγκατάθεση και συναίνεση των Κοινοβουλίων τους.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες συζητούν, λογοδοτούν, βελτιώνουν, διαπραγματεύονται και μετά αποφασίζουν. Αυτό σημαίνει εθνική ανεξαρτησία, που κανείς από όσους ονειρεύονται σταλινικά ποσοστά και απολυταρχικού τύπου διακυβερνήσεις δεν μπορεί να καταλάβει. Αν, λοιπόν, κάτι χρειάζεται η Ευρώπη, είναι υψηλότερες ταχύτητες, για να διασφαλίσει την οικονομική, αμυντική και ενεργειακή ανεξαρτησία της, αλλά όχι εις βάρος των αρχών και των αξιών που την έκαναν αυτό που είναι: τόπο δημοκρατίας, ειρήνης και ασφάλειας.