Κωνσταντοπούλου, Βελόπουλος, Ανδρουλάκης σήκωσαν το κύριο βάρος όλης αυτής της ιστορίας μέχρι που επήλθε η κατάρρευση των θεωριών. Βρέθηκαν έτσι, όπως καταδεικνύουν και οι αλλεπάλληλες δημοσκοπήσεις, χωρίς απόθεμα επιχειρημάτων και παραγωγής δημιουργικού λόγου ώστε να επενδύσουν στην εξασφάλιση του πολιτικού τους μέλλοντος.

Οι αιτίες της σημερινής εικόνας του κατακερματισμένου πολιτικού σκηνικού της αντιπολίτευσης είναι πολλές και οι περισσότερες γνωστές. Τις τελευταίες ημέρες, όμως, όχι περισσότερο από δύο εβδομάδες κάτι περίεργο έχει αρχίσει να φαίνεται στην ατμόσφαιρα, καθώς στην πολιτική επικαιρότητα συνυπάρχουν όλες οι δυνατές αντιπολιτευτικές εκδοχές και συνδυασμοί της «υπόθεσης των Τεμπών» και της «υπόθεσης του Αγνωστου Στρατιώτη».

Ακραίες δηλώσεις αρκετών εμπλεκομένων σε αυτόν τον συνδυασμό που ούτε λίγο ούτε πολύ, αμέσως ή εμμέσως, οδηγούν στην προσδοκία δημιουργίας κλίματος ασύμμετρων καταστάσεων πόλωσης έως και συγκρούσεων με απρόβλεπτες συνέπειες.

«Αμα χρειαστεί να διαμαρτυρηθούμε βεβαίως θα πάμε στην πλατεία Συντάγματος κι ας έρθουν τα ΜΑΤ να μας συλλάβουν», είπε πριν από λίγες ημέρες η Μαρία Καρυστιανού μιλώντας στο ραδιόφωνο «Παραπολιτικά», με αφορμή την κοινοβουλευτική διαδικασία για την ψήφιση της τροπολογίας σχετικά με το μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη. Είχαν προηγηθεί όλες οι σχετικές της δηλώσεις περί του αν θα προχωρήσει σε ίδρυση κάποιου νέου κομματικού σχηματισμού, πρόθεση που απολαμβάνει σχετική δημοσκοπική προώθηση. Πριν από αυτό είχαν καταχωριστεί και άλλες δηλώσεις της, με καταφανή συγκρουσιακά χαρακτηριστικά, έναντι της κυβέρνησης και προσωπικώς του πρωθυπουργού.

Στο ίδιο μήκος κύματος και οι δηλώσεις όσο και οι κινήσεις της Ζωής Κωνσταντοπούλου, που μετά από την απομάκρυνσή της από τη Μ. Καρυστιανού αλλά και την επίλυση -όπως και αν έγινε- του θέματος του Π. Ρούτσι, προτρέπει διαρκώς σε συγκεντρώσεις στην πλατεία Συντάγματος από ομάδες ανθρώπων που ενστερνίζονται την άρνηση και την παντελή έλλειψη εμπιστοσύνης στις διαδικασίες της Δικαιοσύνης αναφορικά με την προετοιμασία της έναρξης της δίκης.

Προδικάζουν, δηλαδή, το γεγονός ότι όποια απόφαση και αν λάβει το δικαστήριο, θα είναι διάτρητη και η πραγματική δικαιοσύνη θα αποδοθεί στους δρόμους και τις πλατείες. Ηδη μια ομάδα στην οποία συμμετέχουν με αγνές και άδολες προθέσεις νέοι άνθρωποι αλλά και συγγενείς των παιδιών που σκοτώθηκαν στο δυστύχημα των Τεμπών, υπό την ονομασία «Μέχρι Τέλους», συγκεντρώνεται στο Σύνταγμα κάθε βράδυ. Μαζί τους βρίσκεται -πάντα- και η Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Σχεδόν ταυτόχρονα με αυτές τις εξελίξεις, ο Πάνος Ρούτσι ξεκίνησε με μία αρκετά εμπρηστική δήλωση «Αν συνεχίσουν έτσι θα έχουμε πόλεμο, θα υπάρξουν νεκροί» με την οποία όλοι προβληματίστηκαν για το μπορεί να εννοούσε και συνέχισε, λίγες ημέρες αργότερα, καταγγέλλοντας απόπειρα επίθεσης εναντίον από ένα «μαύρο αυτοκίνητο, με φιμέ τζάμια και χωρίς πινακίδες κυκλοφορίας». Οταν τον ρώτησαν για το τι μπορεί να συνέβαινε είπε ότι έχει ενοχλήσει πολύ την κυβέρνηση και «θέλουν να τον βγάλουν από τη μέση». Είναι σαφές ότι κάτι περίεργο συμβαίνει…