ΜΕ τις εξαιρέσεις, βέβαια, όπως το Ταμείο Ανάκαμψης, να επιβεβαιώνουν τον γενικό κανόνα. Ποιος είναι αυτός ο κανόνας πάνω στον οποίο έχει δομηθεί η λειτουργία της εδώ και δεκαετίες; Ο καθένας κοιτάζει το εθνικό του συμφέρον και οι ισχυρές χώρες ορίζουν τη ρότα. Μόνο που αυτή η ρότα είναι λανθασμένη.

ΔΕΝ είναι τυχαίο ότι ο καγκελάριος Μερτς δήλωσε ότι «η κυβέρνησή του παρέλαβε χάος» και πως «η γερμανική οικονομία βιώνει διαρθρωτική κρίση».  Δεν είναι τυχαίο, επίσης, ότι λίγους μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον κεντροδεξιό Μερτς, το ακραία αντισυστημικό AfD έχει περάσει πρώτο στις δημοσκοπήσεις, ενώ οι Σοσιαλιστές καταρρέουν. Παρόμοιες συνθήκες επικρατούν τόσο στη Βρετανία, όπου ο λαϊκιστής Φάρατζ σαρώνει στα γκάλοπ με τεράστια διαφορά από Εργατικούς και Τόρις, όσο και στη Γαλλία όπου τα κόμματα της Λε Πεν και του Μελανσόν κυριαρχούν έναντι των συστημικών κομμάτων του Μακρόν, της Δεξιάς και της Κεντροαριστεράς.

ΠΟΥ πάμε; Πιθανότατα, με φόρα προς τον τοίχο. Η κλεψύδρα αδειάζει επικίνδυνα. Αν η Ευρώπη δεν αλλάξει στρατηγική στην πολιτική και -όπως έχει τονίσει επανειλημμένα ο Κυριάκος Μητσοτάκης- δεν ξυπνήσει από τη γεωπολιτική της αφέλεια, τότε δεν θα έχουμε καλά ξεμπερδέματα.

ΤΗΝ ευθύνη να χτυπήσει και πάλι ηχηρά το καμπανάκι ανέλαβε ο Μάριο Ντράγκι. Σε ομιλία του ο τέως πρωθυπουργός της Ιταλίας και τέως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας τόνισε ότι η πραγματικότητα «αποκάλυψε μια σκληρή αλήθεια, η Ε.Ε. δεν μπορεί πλέον να πιστεύει ότι η οικονομική της βαρύτητα αρκεί για να της εξασφαλίσει παγκόσμια ισχύ και επιρροή. Το 2025 θα μείνει στην Ιστορία ως το έτος που αυτή η ψευδαίσθηση εξαφανίστηκε».

Ο Ντράγκι αναφέρθηκε στην ήττα της Ε.Ε. από τις ΗΠΑ τόσο στους δασμούς όσο και στις αμυντικές δαπάνες, ενώ τη χαρακτήρισε «θεατή» στους πολέμους σε Ουκρανία, Γάζα, Ιράν. Συγχρόνως, με φόντο την οικονομική έκθεση που είχε παρουσιάσει πέρσι, υπενθύμισε τις προτάσεις του για στροφή στο μίγμα της οικονομικής πολιτικής. Αξίζει να σημειωθεί ότι η έκθεση Ντράγκι εκτιμά πως απαιτούνται επενδύσεις άνω των 800 δισ. ευρώ, ώστε να «ξυπνήσει» η ευρωπαϊκή οικονομία, ενώ παράλληλα προτείνει μία δέσμη μεταρρυθμίσεων για προσέλκυση επενδύσεων, ψηφιακό μετασχηματισμό, ενεργειακή απεξάρτηση και ενίσχυση σημαντικών κλάδων της βιομηχανίας.

Ο Μάριο Ντράγκι τα λέει και τα ξαναλέει. Στην ίδια γραμμή βρίσκεται και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Το πρόβλημα είναι πως η Ευρώπη, για μία ακόμα φορά, χρονοκαθυστερεί δραματικά. Και, αν δεν ληφθούν άμεσα αποφάσεις για εμβληματικές αλλαγές, τότε η Ε.Ε. θα τεθεί οριστικά εκτός παιχνιδιού παγκόσμιας ισχύος. Και τότε και τα οικονομικά προβλήματα θα γιγαντωθούν και, βέβαια, οι αντισυστημικές δυνάμεις θα κυριαρχήσουν παντού.