Μία νέα συναυλιακή πρόταση, με τίτλο «Blues me through the night – Τραγούδια μίας άλλης εποχής», καταθέτει η Αλεξάνδρα Γκράβας, στις 29 Οκτωβρίου (20.30), στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος», στο πλαίσιο του κύκλου «Γέφυρες». Ενα μοναδικό πρόγραμμα που θα μας ταξιδέψει στο κλίμα της εποχής του Μεσοπολέμου, και μάλιστα σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η ιδέα, η έρευνα και η καλλιτεχνική επιμέλεια ανήκουν στην ίδια την ερμηνεύτρια. Θα βρεθούμε από τα καμπαρέ του Βερολίνου και τα music halls του Παρισιού στα κελάρια της Βαρκελώνης, του Μπουένος Αϊρες, του Καΐρου, του Χονγκ Κονγκ έως τα γκέτο του Κέιπ Τάουν και, βέβαια, στη «Μάντρα του Αττίκ». Πρόσφατα κυκλοφόρησε σε νέα παγκόσμια κυκλοφορία το νέο της τραγούδι, το περίφημο «El Cóndor Pasa». Πρώτη έκδοση στα ελληνικά και τα ισπανικά μαζί. 

Τι ήταν αυτό που σας έκανε να στραφείτε στην εποχή του Μεσοπολέμου;

Η αλήθεια είναι ότι όλα άρχισαν με τον Αττίκ. Πριν από χρόνια είχα ακούσει κάποιες ηχογραφήσεις της μεγάλης Δανάης Στρατηγοπούλου, που είχα και τη μεγάλη τύχη να την επισκεφθώ στο σπίτι της στη Ραφήνα. Τραγούδια με βάθος, υπέροχες μελωδίες. Ταυτόχρονα υπήρχε η αγάπη μου για τα τραγούδια του Broadway της δεκαετίας του ’30 και τα «αναρχικά» των Μπρεχτ και Βάιλ. Πριν από χρόνια είχα σκεφτεί πώς θα μπορούσα να τα συνδυάσω όλα αυτά τα τραγούδια σε μία βραδιά. Γενικότερα, είμαι άνθρωπος που χρειάζομαι πάντα καινούργιες προκλήσεις στη μουσική. Για χρόνια είχα το αρχείο στον υπολογιστή χωρίς να το έχω αξιοποιήσει. Οταν ένιωσα ότι είχε έρθει η σωστή ώρα, άρχισα να διαβάζω για μια εποχή γεμάτη κοινωνικές αναταράξεις, ανατροπές και καλλιτεχνικές επαναστάσεις. Ερωτεύθηκα και γοητεύθηκα από την εποχή του Μεσοπολέμου. Είμαι πολύ χαρούμενη που το Μέγαρο Αθηνών αγκάλιασε την πρότασή μου και μου δίνεται η ευκαιρία να κάνω την πρεμιέρα του προγράμματος σε αυτόν τον υπέροχο χώρο, όπως και πριν από τρία χρόνια, όταν είχαμε παρουσιάσει το «Horizons», που είχε πάει πολύ καλά, επίσης.

Μερικά highlights του προγράμματος; 

Για εμένα, όλες οι επιλογές μου είναι highlights. Το δύσκολο δεν ήταν να βρω τα τραγούδια που μου αρέσουν, αλλά να μπορέσω να τα συνδέσω με μια ροή που να έχει νόημα, μουσικά και δραματουργικά – να δέσει σε μια ιστορία. Γιατί κάθε πολιτισμός έχει και τα δικά του στιλ και ηχοχρώματα, μην το ξεχνάμε αυτό. Αλλά, σίγουρα, αποκάλυψη για το κοινό θα είναι τα τραγούδια από τη Νότια Αφρική, την Κίνα, την Αργεντινή και την Ισπανία. 

Πρόσφατα, κυκλοφόρησε η δική σας εκδοχή στο περίφημο «El Cóndor Pasa». Γιατί θελήσατε να ερμηνεύσετε αυτό το τραγούδι και με πολύ ωραίο, μάλιστα, βίντεο γυρισμένο στο Μάτσου Πίτσου;

Το 2024 ήμουν καλεσμένη να τραγουδήσω στο υπέροχο Teatro Municipal de Lima, στην πόλη της Λίμα. Οπως κάνω πάντα στις συναυλίες μου, έψαχνα κάποια τραγούδια από το Περού που θα μπορούσα να εντάξω στο πρόγραμμά μου. Ενα από αυτά ήταν ο «Κόνδορας». Αλλά τι νόημα θα είχε να τραγουδήσω αυτό το πολυτραγουδισμένο κομμάτι εάν δεν προσφέρει η διασκευή μου κάτι καινούργιο καλλιτεχνικά. Αποφάσισα να το ερμηνεύσω για πρώτη φορά στα ελληνικά και τα ισπανικά. Το αποτέλεσμα στη σκηνή ήταν υπέροχο, γι’ αυτό θέλησα και να το ηχογραφήσουμε. Τα γυρίσματα του βίντεο, στον αρχαιολογικό χώρο του Μάτσου Πίτσου, ήταν επίσης τρελή και υπέροχη εμπειρία, μέσα στην ομορφιά της φύσης ενός άλλου τόπου. 

Εχετε γυρίσει όλο τον κόσμο, από την Αμερική, το Περού έως την Ιαπωνία. Τι σας έχει προσφέρει αυτή η εμπειρία;

Ενα από τα πιο πολύτιμα δώρα που μου έχει χαρίσει η ζωή είναι η ανακάλυψη του κόσμου, των ανθρώπων, των διαφορετικών λαών και της κουλτούρας τους. Το τραγούδι μού έδωσε αυτήν τη δυνατότητα από μικρή ηλικία. Δεν υπάρχει μέρος σε αυτόν τον πλανήτη που δεν έχει ομορφιές. Οπως και οι άνθρωποι που έχω συναντήσει. Πρέπει να ενδιαφέρεσαι για το άγνωστο και να τολμάς να ανακαλύψεις τους τόπους και τους πολιτισμούς. Στη δική μου περίπτωση, το όχημα είναι η μουσική. Μέσα από τα ταξίδια έχω εμπλουτίσει το μουσικό μου ρεπερτόριο με τραγούδια που πριν δεν γνώριζα. Στον γιο μου, πάντα επισημαίνω πόσο σημαντικά είναι τα ταξίδια. Βασικό στοιχείο για τη μόρφωση, προπαντός στην εποχή που ζούμε! 

Στο Μεξικό, σας αποκαλούν «μούσα από την Ελλάδα» και είστε πολύ δημοφιλής. Πώς σας φαίνεται αυτός ο τίτλος;

Με τιμά πολύ! Τι πιο ωραίο για μια Ελληνίδα! Προπαντός, όταν αυτόν τον τίτλο σού τον δίνουν οι ίδιοι οι ακροατές και οι δημοσιογράφοι της χώρας. Οταν σε αγαπούν και σε αγκαλιάζουν με τόσο τιμητικό τρόπο, μόνο ευγνωμοσύνη και περηφάνια μπορείς να αισθάνεσαι. 

Μπορείτε να πείτε μερικούς αγαπημένους σας τόπους και για ποιον λόγο;

Δύσκολα! Πρόσφατα τραγούδησα στην Ιορδανία, στο φεστιβάλ της πόλης Jerash (Γέρασα), είναι η πόλη που η ίδρυσή της αποδίδεται στον Μέγα Αλέξανδρο, στο μεγαλύτερο μουσικό φεστιβάλ της Μέσης Ανατολής, σ’ ένα απίστευτο αρχαιολογικό σκηνικό. Μετά στην Πέτρα, όπου επίσης τραγούδησα Θεοδωράκη, στο Μάτσου Πίτσου του Περού, όλο το Μεξικό επίσης, μοναδικές εμπειρίες ζωής.

Πώς είναι η ζωή με μία βαλίτσα στο χέρι, μιας και είστε και μητέρα; Πώς τα συνδυάζετε;

Μια εργαζόμενη μητέρα, ό,τι δουλειά και να κάνει, εφόσον λείπει από το σπίτι πολλές ώρες, πρέπει να βρει τρόπους να οργανωθεί καλά, έτσι ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί σε όλους τους ρόλους της. Χωρίς καλή υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλλον δυσκολεύουν τα πράγματα. Δεν είναι μόνο το θέμα της φροντίδας, όταν λείπεις, αλλά της καλής φροντίδας του παιδιού σου. Καθόλου εύκολο, εάν είσαι μόνη σου. Η μητέρα μου ήταν ηρωίδα, που με μεγάλωσε μόνη της. Εγώ, ευτυχώς, δεν ήμουν ποτέ μόνη. Η μητέρα μου μέχρι τον θάνατό της ήταν κοντά μου, ο σύζυγός μου πάντα βράχος δίπλα μου… Μόνο έτσι θα μπορούσα να κάνω τη δουλειά μου. 

Τραγουδάτε σε πολλές γλώσσες. Θέλετε πάντα να τιμάτε τον τόπο όπου πηγαίνετε τραγουδώντας κάτι στη δική του γλώσσα. Αυτό δεν είναι μια επίπονη διαδικασία; Σε ποιες γλώσσες έχετε τραγουδήσει; 

Σίγουρα είναι, αλλά το βρίσκω απολύτως απαραίτητο. Δείχνει σεβασμό στο κοινό, που έρχεται να σε ακούσει. Επίσης, δεν «σκουριάζει» το μυαλό ποτέ! Στο καινούργιο μου project θα τραγουδήσω για πρώτη φορά και στα ζουλού, γλώσσα της Νότιας Αφρικής που μιλούσε και ο Νέλσον Μαντέλα, όπως μου είπε η ανιψιά του. Πού να φανταζόμουν ότι θα το έκανα και αυτό μια μέρα! Εχω τραγουδήσει σε κινεζικά, ιαπωνικά, αραβικά, γερμανικά, γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά, ρωσικά και, βέβαια, ελληνικά. 

Επόμενα σχέδια, δισκογραφικά και συναυλιακά;

Μετά το «Blues me through the night» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, είμαι καλεσμένη να εμφανισθώ, στις 13 Νοεμβρίου, στο περίφημο «Cent’anni Music Hall» στην Πόλη του Μεξικού. Μία καινούργια πρόκληση σε καινούργιο μουσικό έδαφος. Μετά, στις 19 Νοεμβρίου, δίνω συναυλία με κάλεσμα της Μεξικανικής Κρατικής Ραδιοφωνίας (αντίστοιχη της ΕΡΤ) σε live μετάδοση στο ραδιόφωνο σε όλη την τεράστια αυτή χώρα των 130 εκατομμυρίων πολιτών. Επίσης, έρχονται πολλές ηχογραφήσεις στο στούντιο. Τον Ιανουάριο του 2026, το «Blues me through the night» θα ταξιδέψει στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και μετά μάς περιμένουν και άλλα ωραία. Να είμαστε γεροί και να προχωράμε!