Δεν ακούει τόσο καλά και μία τροχήλατη «περπατούρα» δικής του επινόησης (διπλωματούχος μηχανικός γαρ) τον βοηθάει στο βάδισμα. Η γυναίκα του δεν ζει, ούτε κανείς από τους παλιούς του συμφοιτητές. Ομως, περισσότερο -που λέει ο λόγος…- από τα τρία παιδιά, τα δύο εγγόνια και τα δύο του δισέγγονα αγαπάει να συναναστρέφεται τους φίλους του στο κλαμπ. Μέχρι τα 100 βοηθούσε στο στήσιμο των τραπεζιών και στην τακτοποίηση του χώρου. Πλέον δεν μπορεί, αλλά παίζει σκάκι με τον ίδιο ζήλο όπως στα 16, όταν του έμαθε τις κινήσεις ο αδελφός του. Τότε που οι χιτλερικοί ισοπέδωναν την Γκουέρνικα, το αερόπλοιο Χίντενμπουργκ ανατιναζόταν στον αέρα και ο Τζον Στάινμπεκ έγραφε το «Ανθρωποι και ποντίκια».

Ο Μαδριλένος Μαθουσάλας ανήκει σε μία «δρακογενιά» που πέρασε πείνα και βομβαρδισμούς στον Ισπανικό Εμφύλιο, αλλά ευτύχησε να απολαύσει τους καρπούς της δημοκρατίας. Η μαθηματική κλίση του τον οδήγησε αβίαστα στο σκάκι, χωρίς το οποίο η ζωή του «θα ήταν βαρετή», όπως εξομολογήθηκε στον «Guardian».

Δεν είναι τόσο η χαρά του παιχνιδιού όσο ότι μέσα από αυτό έκανε πάμπολλες φιλίες. Ο δον Μανουέλ εξακολουθεί να κοντράρεται ίσα με αμούστακους αντιπάλους, αλλά αγαπημένη του σκακιστική παρτενέρ είναι η 97χρονη Μαρσέλα Μινγκίτο Σάντσεθ, που θέλει μία εικοσαετία για να φτάσει την κάτοχο του ρεκόρ Γκίνες, Μαρία Μπράνιας. Η υπεραιωνόβια Καταλανή πέθανε πέρσι στα 117 και έγινε αντικείμενο επιστημονικής παρατήρησης. Ο δον Μιγκέλ δεν πίνει, δεν καπνίζει και αγαπά το ποδόσφαιρο, αλλά ξέρουμε ποιο είναι το πραγματικό μυστικό της μακροζωίας του…