Το πιο εμβληματικό ελληνικό Μουσείο, αν όχι το σπουδαιότερο σίγουρα από τα σπουδαιότερα και ομορφότερα του κόσμου, ξεκινούσε το ταξίδι του στο μεταίχμιο της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Ζούσαμε ακόμα στον απόηχο του θριάμβου των Ολυμπιακών Αγώνων και τα Μνημόνια από το μέλλον δεν είχαν έρθει. Εκείνα τα εγκαίνια ήταν ίσως η τελευταία φορά που η Ελλάδα ένιωσε υπερήφανη, πριν η οικονομική κρίση σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της.

Φυσικά, όπως κάθε τι σπουδαίο σε αυτή τη χώρα, έπρεπε να περάσει από σαράντα κύματα για να τα καταφέρει. Η σημερινή ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού το γνωρίζει καλά, αφού πολλές φορές βρέθηκε στο επίκεντρο άδικης κριτικής, με διάφορα προσχήματα που εφεύρισκε κάθε φορά η αντιπολίτευση. Και τι δεν έχει ακούσει η Λίνα Μενδώνη. Από μπετονάρισμα (!) της Ακρόπολης μέχρι για τον φωτισμό που τελικά κέρδισε διεθνή βραβεία. Και ούτε λόγος για το γεγονός ότι μέσα σε έξι χρόνια παραδόθηκαν στο κοινό 27 πλήρως ανακαινισμένα μουσεία σε όλη την Ελλάδα, ανάμεσά τους και το Αρχαιολογικό Μουσείο Θήρας που εγκαινιάστηκε χθες.

Πάντως, αν κάτι μπορεί να ταυτιστεί με την έννοια της εθνικής περιπέτειας είναι η ιστορία ανέγερσης του Μουσείου της Ακρόπολης. Είχαν κατατεθεί περισσότερες από 100 μηνύσεις, ενώ μόνο στο Συμβούλιο της Επικρατείας είχαν γίνει 16 προσφυγές και η τελική απόφαση της Ολομέλειας ελήφθη με μία ψήφο διαφορά! Η καθυστέρηση σε χρόνο και χρήμα ήταν τεράστια, όπως και ο ψυχολογικός πόλεμος που δέχονταν οι υπέρμαχοι της μορφής, της ιδέας και της φιλοσοφίας του. Ανάμεσά τους ο αείμνηστος καθηγητής, Δημήτρης Παντερμαλής, που ήταν και ο πρώτος πρόεδρός του, αλλά και όλη η σπουδαία επιστημονική ομάδα που στάθηκε δίπλα του.

Η πορεία όχι απλά τους δικαίωσε, αλλά υπερέβη ακόμα και τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις τους. Με δύο εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως τον χρόνο παραμένει ανάμεσα στα πιο δημοφιλή μουσεία του κόσμου, ενώ ταυτόχρονα εμπλουτίζεται, αναβαθμίζεται, προσφέρει νέες συγκινήσεις και μοναδικές εμπειρίες όπως η περιήγηση στην Ανασκαφή. Το μόνο που λείπει, είναι αυτό για το οποίο δεν έχουμε σταματήσει να αγωνιζόμαστε: Τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Το καλό είναι πως όλα δείχνουν ότι τώρα βρισκόμαστε πιο κοντά από ποτέ στην εξεύρεση μιας λύσης που θα οδηγήσει τα αριστουργήματα πίσω στο σπίτι τους. Το κακό είναι ότι η αναμονή φαίνεται ατελείωτη.