Οι περιπολίες στους δρόμους της Πλάκας και στο Μοναστηράκι από τον Ρουβίκωνα. Η έφοδος στο εστιατόριο με κόσερ κουζίνα (ιουδαϊκές διατροφικές παραδόσεις) και ο προπηλακισμός του ιδιοκτήτη, η επιβολή της απαγόρευσης ελλιμενισμού κρουαζιερόπλοιου με Ισραηλινούς τουρίστες στο λιμάνι της Σύρου από άλλες ομάδες ακτιβιστών. Ενα επεισόδιο στη Ρόδο που σε ισραηλινά Μέσα εμφανίστηκε ως «κυνηγητό Ισραηλινών με μαχαίρια» που μάλλον, σύμφωνα με μαρτυρίες ντόπιων, ήταν ένα απλό επεισόδιο, αλλά πήρε διαστάσεις λόγω του κλίματος που επικρατεί.

Προκύπτουν δύο καίρια ερωτήματα. Πρώτο, οι εκδηλώσεις αυτές συνιστούν αντισιωνιστικές ενέργειες; Δεύτερο, η ελληνική Πολιτεία έκανε όλα όσα θα έπρεπε να είχε κάνει σε επίπεδο πρόληψης και αποτροπής;

Οσον αφορά στο πρώτο ερώτημα, την απάντηση δίνει ο ίδιος ο αντιρατσιστικός νόμος (927/1979), όπως έχει τροποποιηθεί. Στο άρθρο 1 και υπό τον τίτλο «Δημόσια υποκίνηση βίας ή μίσους», αναφέρει: «Οποιος με πρόθεση, δημόσια, […] υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, τις γενεαλογικές καταβολές, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή […] κατά τρόπο που εκθέτει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη ή ενέχει απειλή για τη ζωή, την ελευθερία ή τη σωματική ακεραιότητα των ως άνω προσώπων, τιμωρείται με φυλάκιση». Αρα η απάντηση είναι περισσότερο από σαφής.

Οσον αφορά στο δεύτερο. Ορισμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι τουλάχιστον στη Σύρο είχαν ληφθεί κάποια προληπτικά μέτρα από το Λιμενικό και από την ΕΛ.ΑΣ., η ισχύς των οποίων υποχώρησε για διάφορους λόγους. Οι χειρισμοί της ελληνικής κυβέρνησης στο θέμα του κρουαζιερόπλοιου ήταν κακοί. Με τον τρόπο της, διά της αδράνειας δηλαδή, νομιμοποίησε τόσο τη διαδικασία όσο και το αποτέλεσμα της «κινηματικής» αυτής πρωτοβουλίας και της απουσίας των κρατικών μηχανισμών από τη διατήρηση της νομιμότητας. Αλήθεια, αν αύριο, άλλη ομάδα πολιτών, πιθανώς κατά πολύ πολυπληθέστερη, με ίδιες ή με διαφορετικές απόψεις, ηπιότερες ή και πιο ακραίες, προβεί σε μια άλλη παρόμοια κίνηση με άλλους συμβολισμούς και άλλης πολιτικής αφετηρίας, πιθανώς ακροδεξιάς, τι θα συμβεί; Ο κόκκινες γραμμές στις Δημοκρατίες δεν έχουν χρώμα…