ΑΥΤΕΣ οι συζητήσεις δεν θα έπρεπε να είχαν ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια; Δεν είχαν ακούσει οι αρμόδιοι τίποτα για το πρόβλημα της διαχείρισης υδάτων, που μπορεί μελλοντικά να προκαλέσει μέχρι και παγκόσμιο πόλεμο; Εδώ και, τουλάχιστον, δύο δεκαετίες το λένε και το ξαναλένε διακεκριμένοι επιστήμονες. Δεν είχαν ακούσει ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχουν σοβαρά προβλήματα λειψυδρίας σε χώρες της Μεσογείου; Πώς έχουν μπει περιορισμοί στην κατανάλωση σε περιοχές της Ισπανίας; Δεν είδαν τον Πάδο, στην Ιταλία, να γίνεται ξεροπόταμος πέρσι το καλοκαίρι; Πίστευαν πως η Ελλάδα δεν θα επηρεαστεί από την κλιματική κρίση;
ΚΑΙ έρχεται ένα ακόμη ερώτημα. Αν ξαφνικά αλλάξουν τα πράγματα και για ένα-δυο χρόνια ρίξει πολλές βροχές και ξεφύγουμε από την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, θα ξεχαστεί το πρόβλημα; Θα σταματήσουν να ασχολούνται οι αρμόδιοι, που τρέχουν τώρα πανικόβλητοι; Θα μπουν στο συρτάρι τα έργα και οι παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν;
ΚΑΠΟΙΑ στιγμή πρέπει να αλλάξει νοοτροπία ο κρατικός μηχανισμός. Να ρίχνει το βάρος στην πρόληψη και όχι να «ξυπνάει» μόλις βλέπει οποιοδήποτε πρόβλημα να γιγαντώνεται. Σε όλα τα ζητήματα. Γιατί οι σωστές λύσεις βρίσκονται και υλοποιούνται υπό κανονικές συνθήκες και όχι υπό πίεση δραματικών εξελίξεων.
ΓΙΑ δεκαετίες δεν γινόταν τίποτα. Μόνο το γεγονός πως μετά την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ υπήρχε ένα χάος με περισσότερες από 700 δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης, μέσα στο οποίο κανείς δεν γνώριζε αν γίνεται σωστή διαχείριση υδάτων ή αν σε κάποιες περιοχές πληρώνουν πανάκριβα το δημόσιο αγαθό του νερού ή το καταναλώνουν σχεδόν τζάμπα.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ, λοιπόν, αν θα βρέξει ή όχι τα επόμενα χρόνια, το κράτος οφείλει να δημιουργήσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης υδάτων. Η κυβέρνηση δείχνει αποφασισμένη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με πραγματικές λύσεις εφαρμόζοντας ένα ολιστικό σχέδιο με 5 άξονες. Και αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στην Ιστορία της χώρας. Αρα, από εδώ και πέρα, πρέπει να καθίσουν κάτω οι αρμόδιοι μαζί με εξειδικευμένους επιστήμονες και να δουν τι πρέπει να γίνει. Να βρεθούν τα απαραίτητα κονδύλια για τα έργα που απαιτούνται. Να προχωρήσει η υλοποίηση των παρεμβάσεων χωρίς χρονοκαθυστερήσεις. Και να σταλεί το μήνυμα, σε αγρότες, βιομηχανίες και πολίτες πως το νερό δεν είναι κάτι που μπορούμε να σπαταλάμε, αλλά κάτι που καταναλώνουμε με μέτρο.