Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για έναν άνθρωπο που αφιέρωσε μια ολόκληρη ζωή σε αυτό το στούντιο, σε αυτά τα φώτα, σε αυτή την καλημέρα που είπε εκατομμύρια φορές και την έκανε κομμάτι της καθημερινότητας κάθε Έλληνα.

Όσοι τον ζουν από κοντά, λένε πως η ψυχολογία του Γιώργου Παπαδάκη χειροτερεύει μέρα με τη μέρα. Το χαμόγελο βγαίνει δύσκολα και η φωνή τρέμει πιο συχνά απ’ ό,τι θα ήθελε. Δεν θέλει να το δείχνει, μα φαίνεται. Κάθε πρωί πηγαίνει πρώτος στο κανάλι – όπως έκανε πάντα άλλωστε – και φεύγει τελευταίος. Μόνο που τώρα, αντί να βιάζεται να προλάβει την επικαιρότητα, μένει πίσω για να χορτάσει το πλατό του. Να το κοιτάξει λίγο ακόμα. Να το αποχαιρετήσει σιγά σιγά, μήπως και πονέσει λιγότερο.

Διαβάστε την συνέχεια στο Youweekly.gr