Ειδικότερα, σύμφωνα με το Reuters, τα νέα συστήματα αναμένεται να θωρακίσουν τα ανατολικά σύνορα της Ελλάδας και να αναβαθμίσουν την αντιαεροπορική και αντιπυραυλική της δυνατότητα. Η Αθήνα έχει προγραμματίσει συνολικές δαπάνες περίπου 28 δισεκατομμυρίων ευρώ έως το 2036 για τον εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων.

Από αυτά, περίπου 3 δισεκατομμύρια θα διατεθούν αποκλειστικά για το αντιπυραυλικό σύστημα «Ασπίδα του Αχιλλέα», καθώς και για την προστασία από drones, ενώ παράλληλα εξετάζονται νέες προμήθειες μαχητικών αεροσκαφών, φρεγατών και υποβρυχίων από ΗΠΑ και Ευρώπη.

Στο επίκεντρο των διαπραγματεύσεων βρίσκονται 36 συστήματα πυροβολικού PULS, κατασκευασμένα από την ισραηλινή Elbit, με συνολικό κόστος περίπου 650 εκατομμύρια ευρώ. Οι ελληνικές εταιρείες θα αναλάβουν περίπου το 25% της υλοποίησης, ενώ τα συστήματα θα χρησιμοποιηθούν κυρίως για την ενίσχυση της ασφάλειας των συνόρων με την Τουρκία.

Δεύτερος Έλληνας αξιωματούχος επιβεβαίωσε ότι οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε εξέλιξη, αν και το υπουργείο Άμυνας του Ισραήλ δεν έχει σχολιάσει επισήμως. Η Ελλάδα, η οποία διαθέτει ήδη αμερικανικά αντιαεροπορικά συστήματα Patriot, επιδιώκει να αντικαταστήσει τα παλαιά ρωσικά συστήματα OSA, TOR-M1 και S-300. Οι συνομιλίες είχαν ξεκινήσει το 2024, αλλά είχαν παγώσει λόγω των στρατιωτικών επιχειρήσεων του Ισραήλ στη Γάζα.

Η κίνηση αυτή υπογραμμίζει την προσπάθεια της Ελλάδας να ενισχύσει την αμυντική της θωράκιση, να διατηρήσει ισορροπία στην περιοχή και να συμβαδίσει τεχνολογικά με τις εξελίξεις της γειτονικής Τουρκίας.

Ασπίδα του Αχιλλέα: Τι είναι

Σημειώνεται ότι η «Ασπίδα του Αχιλλέα» δεν είναι ένα ενιαίο, συγκεκριμένο αντιαεροπορικό σύστημα, αλλά ένα πολυεπίπεδο και ολοκληρωμένο σχέδιο αεράμυνας.

Σκοπός της είναι να καλύψει το σύνολο της ελληνικής επικράτειας και να παρέχει προστασία σε πέντε επίπεδα απειλών:

• Αντιαεροπορική / Αντιπυραυλική / Αντιβαλλιστική προστασία.
• Προστασία κατά μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (Antidrone).
• Προστασία εναντίον Αεροσκαφών.
• Προστασία εναντίον Πλοίων (Αντιπλοϊκή).
• Προστασία εναντίον Υποβρυχίων (Ανθυποβρυχιακή).

Το σχέδιο προβλέπει την τεχνολογική ενσωμάτωση υφιστάμενων μέσων αεράμυνας με νέα, σύγχρονα συστήματα, πολλά εκ των οποίων θα αποκτηθούν μέσω εξοπλιστικών προγραμμάτων (όπως συζητήσεις για συστήματα από το Ισραήλ, π.χ. PULS και πιθανόν Barak MX, ή το γερμανικό IRIS-T), και θα συνδέονται μέσω ενός κοινού δικτύου με χρήση Τεχνητής Νοημοσύνης.

Αυτός ο «θόλος» προστασίας έχει ως στόχο να απελευθερώσει τις κύριες μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων (όπως φρεγάτες και σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη) από το ρόλο της εδαφικής άμυνας, επιτρέποντάς τους να αναλάβουν ευρύτερους στρατηγικούς ρόλους.