ΠΡΟΦΑΝΩΣ και είναι δικαίωμά του να φτιάξει νέο κόμμα. Να βρεθεί και πάλι «αγκαλιά» με τους συντρόφους του από το παρελθόν. Να προσπαθήσει να ανακατέψει την τράπουλα στον χώρο της Κεντροαριστεράς – Αριστεράς, που εδώ και τουλάχιστον μία διετία βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία.
ΕΙΝΑΙ, όμως, προκλητικό να επιχειρεί να ξαναγράψει την Ιστορία. Να προσπαθεί να παρουσιάσει ένα νέο ψευδοαφήγημα εν έτει 2025, για να σβήσει τα ψευδοαφηγήματα του 2015, αλλά και της τετραετούς διακυβέρνησής του που ακολούθησε.
Ο Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει ότι φέρει την αποκλειστική ευθύνη για όσα έγιναν το καταστροφικό πρώτο εξάμηνο εκείνης της μαύρης χρονιάς. Γι’ αυτό και επιμένει τόσο πολύ να μεταθέσει μέρος των ευθυνών είτε σε πρώην συντρόφους του που αποχώρησαν τότε από τον ΣΥΡΙΖΑ είτε ακόμα και στα κόμματα που βρίσκονταν εκείνη την περίοδο στην αντιπολίτευση.
Η δημοσίευση μέρους των Πρακτικών του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών της 6ης Ιουλίου του 2015 από την εφημερίδα «Τα Νέα» αποκαλύπτει τον κυνισμό του πρώην πρωθυπουργού, τον ανύπαρκτο διαπραγματευτικό σχεδιασμό του και, βέβαια, την προαποφασισμένη «κωλοτούμπα» για την υπογραφή του αχρείαστου τρίτου Μνημονίου.
ΠΡΙΝ σχολιάσουμε κάποια σημεία από τα Πρακτικά, αξίζει να δούμε για ποιον λόγο έγινε το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών. Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε την ομόφωνη στήριξη όλων των κομμάτων λίγες ώρες μετά το θριαμβευτικό αποτέλεσμα για το «Οχι» στο δημοψήφισμα, ενώ από τον Ιανουάριο που ανέλαβε την πρωθυπουργία μέχρι την 5η Ιουλίου όχι μόνο δεν είχε ζητήσει την άποψή τους, όχι μόνο δεν άκουγε τα καμπανάκια που χτυπούσαν, αλλά χρησιμοποιούσε προκλητικά τοξική γλώσσα εναντίον τους, με στόχο να διχάσει την κοινωνία, όπως και έκανε τελικά.
Ο λόγος που ζήτησε τη σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών ήταν γιατί η χώρα βρισκόταν με το ένα πόδι εκτός ευρωζώνης και εκτός Ε.Ε. Γιατί καθώς είχε χάσει κάθε αξιοπιστία ύστερα από τις διαπραγματευτικές παλινωδίες, οι ηγέτες της Ευρώπης είχαν απαιτήσει μία ομόφωνη απόφαση των πολιτικών κομμάτων πως η Ελλάδα θέλει να παραμείνει στην ευρωζώνη. Γι’ αυτό και ο Αλέξης Τσίπρας άλλαξε το τροπάριο που είχε από την 25η Ιανουαρίου έως την 5η Ιουλίου και έγινε μνημονιακό «αρνάκι» στο συμβούλιο της 6ης Ιουλίου.
ΚΑΙ, βέβαια, ακόμα και εκείνη την ημέρα επέμεινε στα συνήθη ψευδοαφηγήματα. Παρουσίασε ένα διαπραγματευτικό σχέδιο με πέντε κόκκινες γραμμές για την κατάργηση του ΕΚΑΣ, την αύξηση προκαταβολής φόρου για τους ελεύθερους επαγγελματίες, την αύξηση του ΦΠΑ, τη φορολογική επιβάρυνση των αγροτών και τις μειώσεις στις συντάξεις. Τελικά, αφού είχε οδηγήσει τη χώρα στο χείλος του γκρεμού, έσβησε όλες αυτές τις κόκκινες γραμμές, εφάρμοσε όλα τα επώδυνα μέτρα που απαίτησαν η Ε.Ε. και το ΔΝΤ, που είχαν ως κερασάκι στην τούρτα τη δημιουργία του Υπερταμείου, με την εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια.
ΚΑΙ τώρα ο Αλέξης Τσίπρας κουνάει το δάχτυλο προκλητικά, επιχειρώντας να αποσείσει τις ευθύνες του για την καταστροφή του 2015. Ε, μέχρι και η ντροπή έχει ντραπεί, ο ίδιος, όμως, όχι.