Απλά, ήρεμα αλλά κοφτά αποκατέστησε τα μεγέθη. Ρωτήθηκε από τη Χρ. Βίδου για την προφανή προσπάθεια του Α. Τσίπρα να μιμηθεί τον Α. Παπανδρέου και απάντησε, «είναι εμφανές αυτό». Ομως η «μαχαιριά» του στοχαστικού και πολιτισμένου συνεργάτη του αειμνήστου πρώην πρωθυπουργού, για τον επίδοξο μιμητή του, ήρθε μετά με μια γνωστή παροιμία: «Αλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας». Μια παροιμία που θέλει να πει με εμφατικό τρόπο ότι δεν είναι όλοι ίδιοι, ούτε έχουν τα ίδια προσόντα και τις ίδιες δυνατότητες. Πρόσθεσε δε, πως «και τώρα μιμείται την επάνοδο: να ηγηθεί κάποιας συσπείρωσης».

Ερμηνεύοντας τον Τηλ. Χυτήρη θα μπορούσε να πει ότι θεωρεί την «Ιθάκη» και το «ταξίδι της επιστροφής» του έναν ερασιτεχνικό μιμητισμό της επιστροφής του Α. Παπανδρέου το 1993 μετά την ήττα του το 1990 από τον πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού Κων. Μητσοτάκη. Αν ο Τηλ. Χυτήρης δεν ήταν ένας καλλιεργημένος και εκ φύσεως ευγενής άνθρωπος, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει μια πιο σύγχρονη φράση, η οποία έχει βγει από ένα ανέκδοτο και χρησιμοποιείται συχνά: «Πού πας, ρε Καραμήτρο;».

Δεν σταμάτησε, όμως, σε αυτό το σημείο. Δεν σταμάτησε στη διαπίστωση. Προσπάθησε να δώσει και την εξήγηση, όπως έκαναν οι παλαιότεροι πολιτικοί, οι οποίοι δεν μιλούσαν μόνο με τσιτάτα και εξυπνακίστικες ατάκες. Ακόμα και ο Α. Παπανδρέου που θεωρείται από αρκετούς, ως ο πρόδρομος του λαϊκισμού στη μεταπολιτευτική Ελλάδα, είχε πολύ πιο βαρύ και μεστό λόγο από τον Α. Τσίπρα. Είπε, λοιπόν, ο Τηλ. Χυτήρης εξηγώντας τη διαφορά του «λαγού» με την «κουκουβάγια», «αυτά δεν γίνονται εύκολα. Πρέπει να έχει background ιστορικό, πολιτικό, μόρφωσης». Για να προσθέσει, «ο Τσίπρας έχει κάποια χαρίσματα σε σχέση με άλλους. Δεν φτάνουν αυτά».

Ο Α. Τσίπρας έχει διατελέσει πρωθυπουργός σε μια ανεπανάληπτη συγκυρία, αλλά αυτό δεν σημαίνει πολιτικό background. Η Ιστορία έχει πολλές συγκυρίες, αλλά μόνο μια συγκυρία, δεν μπορεί να είναι Ιστορία. Η Ιστορία είναι κάτι πολύ πιο βαθύ και ουσιαστικό. Αλλά ούτε πολιτικό background έχει ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Καθώς ούτε ο μαθητικός συνδικαλισμός ούτε τα φοιτητικά αμφιθέατρα ούτε οι «δρόμοι της Γένοβας» συγκροτούν πολιτικό υπόβαθρο. Εμπειρίες και ερεθίσματα μπορεί να είναι αυτά, αλλά θέλουν πολλά καρβέλια για να γίνουν πολιτικό background, το οποίο να μπορεί να στηρίξει στέρεα έναν ηγέτη. Κι αυτό φάνηκε από την ευκολία με την οποία κατέρρευσε σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Ομως, ο Τηλ. Χυτήρης κράτησε για το τέλος μάλλον το πιο αδύναμο στοιχείο του επίδοξου μιμητή του Α. Παπανδρέου: τη μόρφωση. Οι μορφωμένοι πολιτικοί κουβαλούσαν και κουβαλούν τόνους γνώσης και μόρφωσης. Οχι π.χ. λούστρο μόρφωσης, το οποίο φεύγει όταν βραχεί από τα αλμυρά νερά μιας θάλασσας που δεν έχει σύνορα. Ούτε ζαλάδα, που οδηγεί στο μπέρδεμα της στροφής των 180 και των 360 μοιρών. Γνώσεις Ιστορίας, Οικονομίας, Διεθνούς Διπλωματίας, Πολιτικής Επιστήμης, Φιλοσοφίας κ.ά. Ενας πραγματικά μορφωμένος άνθρωπος δεν θα επέτρεπε ποτέ στο εαυτό του να εκτεθεί, όπως εκτέθηκε ο Α. Τσίπρας μπροστά στον Μπ. Κλίντον και την επιχειρηματική ελίτ της Αμερικής. Και σίγουρα, ακόμα κι αν έχει συμβεί το περιστατικό με το «εγκλωβισμένο περιστέρι» στο μπαλκόνι του, δεν θα το έλεγε ποτέ και μάλιστα σαν κάτι «σημαδιακό» από ψηλά, που τον έκανε να καταλάβει ότι είχε έρθει η στιγμή να παραιτηθεί από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και να γίνει πολυμήχανος Οδυσσέας…

ΑΙΧΜΗ

ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ ΗΔΗ ΚΑΙ ΤΟ «ΚΑΛΩΔΙΟ»

Οι συναντήσεις του Κ. Μητσοτάκη με τον Πρόεδρο της Κύπρου, Ν. Χριστοδουλίδη, και των υπουργών Ενέργειας Ελλάδας και Κύπρου, Στ. Παπασταύρου και Γ. Παπαναστασίου, με τον Ευρωπαίο επίτροπο Ενέργειας, Νταν Γιόργκεσεν, δείχνουν ότι η πόντιση του καλωδίου για την ενεργειακή διασύνδεση της Κρήτης με την Κύπρο είναι πολύ πιο κοντά.

Η λύση (έως το τέλος του χρόνου, ώστε να αρχίσουν οι εργασίες εντός του 2026) θα είναι η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου με την είσοδο αμερικανικής και γαλλικής στο εταιρικό σχήμα που θα κάνει το έργο. Η λύση αυτή, όπως εκτιμήθηκε, εξασφαλίζει ταυτοχρόνως και την οικονομική επάρκεια, αλλά και τη θωράκιση του έργου απέναντι στις ενδεχόμενες αντιδράσεις της Τουρκίας. Το έργο, το οποίο προοπτικά περιλαμβάνει και τη διασύνδεση με το Ισραήλ έχει πλέον την έγκριση και της Ε.Ε. και των ΗΠΑ.

Ακαρπος χρόνος

Ούτε λίγο ούτε πολύ (γιατί κανένας δεν ξέρει πότε θα γίνουν) έχουν περάσει 38 ημέρες από την ημέρα που εγκρίθηκε το αίτημα του τότε απεργού πείνας, Π. Ρούτσι, για την εκταφή του γιου του, που χάθηκε στην τραγωδία των Τεμπών. Μαζί με τον κ. Ρούτσι είχαν το ίδιο αίτημα και ορισμένοι άλλοι συγγενείς θυμάτων, προκειμένου με την εκταφή να γίνει ταυτοποίηση, αλλά και εξετάσεις για τα αίτια των θανάτων. Κι ενώ η απεργία πείνας δημιούργησε την αίσθηση του επείγοντος, αφότου εγκρίθηκε το αίτημα, άρχισαν οι μέρες να περνούν δίχως να γίνεται το παραμικρό. Η δικαιολογία που προβλήθηκε αρχικά, ήταν ότι οι συγγενείς μη έχοντας εμπιστοσύνη στους Ελληνες ειδικούς πραγματογνώμονες, έψαχναν ειδικούς από το εξωτερικό. Αλλά και πάλι οι μέρες έγιναν πολλές, χωρίς αποτέλεσμα. Εύλογα έχει διαμορφωθεί το ερώτημα, αν τελικά η απεργία πείνας είχε ως στόχο την έγκριση του αιτήματος ή αν υπήρχαν άλλες επιδιώξεις. Χάθηκε -επί του θέματος- και η Ζ. Κωνσταντοπούλου.

Παγιδευμένος

Από το 2023 που κυκλοφόρησε το βιβλίο του Ν. Παππά «ΜΜΕ την άδειά σας», για τον περίφημο διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες, με πρόλογο του Α. Τσίπρα έχουν περάσει μόλις δύο χρόνια. Τότε ο Α. Τσίπρας έγραφε, μεταξύ άλλων και με απόλυτο τρόπο καλύπτοντας πλήρως τον υπουργό του, ότι ο διαγωνισμός του 2016 ήταν «κρυστάλλινος», «διάφανος» και πραγματοποιήθηκε «με απαρέγκλιτη τήρηση της νομιμότητας». Το τελευταίο ήταν καταφανώς ψευδές έκτοτε, αφού ήδη ο σχετικός νόμος είχε κριθεί αντισυνταγματικός και ο Ν. Παππάς καταδικάστηκε αμετάκλητα με 13-0 για παράβαση καθήκοντος. Τώρα στο βιβλίο ο Α. Τσίπρας γράφει άλλα, «αδειάζοντας» τον Ν. Παππά. Αναγνωρίζει ότι «δεν έγιναν οι σωστοί χειρισμοί» ή ότι «με την επιθετική στρατηγική της κυβέρνησής του αδικήθηκαν ή προσβλήθηκαν επίδοξοι καναλάρχες». Η αντίφαση μέσα σε μόλις δύο χρόνια είναι παραπάνω από κραυγαλέα. Αυτό αφορά την ήδη διάτρητη αξιοπιστία του συγγραφέα. Ομως δεν είναι μόνο αυτό, καθώς τόσο ο Ν. Παππάς όσο και άλλα στελέχη που μαθαίνουν ότι «αδειάζονται» από τον ανήξερο πρωθυπουργό τους, είναι ήδη στα κάγκελα. Ο Π. Πολάκης, με αφορμή τη δικαστική προσφυγή του εκδοτικού οίκου Gutenberg -εν γνώσει του Α. Τσίπρα- κατά του Κ. Βαξεβάνη και το απόσπασμα για τη Novartis που δημοσίευσε από την «Ιθάκη», σήκωσε ήδη τα μανίκια, λέγοντας «Ουαί κι αλίμονο» αν τα έχει γράψει αυτά. Κι είναι κι άλλοι στην αναμονή. Ο μόνος που ξέρει τι γράφει το βιβλίο είναι ο Α. Τσίπρας. Ο οποίος χαριτολογώντας δήλωσε έτοιμος «να φάει ξύλο».