Το βέβαιο είναι πως η Ιταλία της Τζόρτζια Μελόνι έστειλε άλλο ένα μήνυμα αυτονόμησης στις Ευρωπαίες γεροντοκόρες (Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία), που ωθούν τον Ζελένσκι σε συνέχιση του πολέμου και φλερτάρουν αυτοκτονικά με την ιδέα να κατάσχουν τα ρωσικά κεφάλαια.

Μετά την εκδήλωση απροθυμίας της Ρώμης να εγκρίνει το τελευταίο πακέτο στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία, η δεξιά τρικομματική κυβέρνηση της Ιταλίας ανακοίνωσε ότι θα κηρύξει «περιουσία του ιταλικού λαού» τους 2.452 τόνους χρυσού της χώρας, που αποτελούν τα τρίτα μεγαλύτερα αποθέματα παγκοσμίως, ύστερα από τα αμερικανικά και τα γερμανικά.

Ο ιταλικός χρυσός, είτε φυλάσσεται εντός των συνόρων είτε στο εξωτερικό, ανήκει στην κεντρική τράπεζα της Ιταλίας (Banca d’ Italia), που από το 1999 αποτελεί μέρος του ευρωσυστήματος. Θορυβημένη η ΕΚΤ, ζήτησε από το ιταλικό υπουργείο Οικονομικών να επανεξετάσει το αίτημα νομικού επαναχαρακτηρισμού του ιταλικού χρυσού, φοβούμενη ότι η εθνικοποίησή του σε περίπτωση μιας μείζονος γεωπολιτικής κρίσης θα τινάξει στον αέρα όλο το ευρωσύστημα (ουσιαστικά τον άτυπο μηχανισμό κυριαρχίας της Γερμανίας και των εξαπτερύγων της στις οικονομίες του ευρωπαϊκού Νότου).

Το διακύβευμα ξεπερνάει αυτή καθ’ εαυτή την ποσοτική αξία του ιταλικού χρυσού, που έγινε ιδιαίτερα ελκυστικός μετά την πρόσφατη άνοδο στις τιμές του πολύτιμου μετάλλου, καθώς αγγίζει την ανεξαρτησία της Banca d’ Italia. Ενα ιερό δισκοπότηρο για όλες τις κεντρικές τράπεζες του δυτικού κόσμου, που είναι κατ’ ουσίαν ιδιωτικές! Ειδικά το μετοχικό κεφάλαιο 7,5 δισ. ευρώ της Banca d’ Italia (30.000 μερίδια των 25.000 ευρώ έκαστο) κατέχεται κυρίως από ιδιωτικές τράπεζες (Intesa Sanpaolo, Unicredit), ασφαλιστικές εταιρίες, συνταξιοδοτικά και προνοιακά ταμεία κ.λπ.

Με την αμφιλεγόμενη διατύπωση στον επερχόμενο ιταλικό προϋπολογισμό ότι τα αποθέματα χρυσού «κατέχονται από την κεντρική τράπεζα και υπόκεινται στη διαχείρισή της, αλλά ανήκουν στον ιταλικό λαό (σ.σ.: που εκπροσωπείται από την κυβέρνηση)», η ΕΚΤ φοβάται μήπως ανοίξει ο ασκός του Αιόλου.