Ανακαλύπτονται σχέσεις, κοινά πρόσωπα, κοινές επαφές και δραστηριότητες, αλληλοκαλύψεις, διασυνδέσεις, πρόσωπα και πράγματα που συνδέουν την εισβολή και την επίθεση στη Νομική (ορμητήριο το «Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Νομικής») με την «Ομάδα της οδού Αρκαδίας» (την έκρηξη της βόμβας που κατεδάφισε την πολυκατοικία στους Αμπελοκήπους) και την πρόσφατη έκρηξη έξω από τα γραφεία της Hellenic Train στο κέντρο της Αθήνας (την ευθύνη ανέλαβε η Επαναστατική Ταξική Αυτοάμυνα). Ενα μικρό παράδειγμα, στο σπίτι της 29άχρονης γιατρού που συνελήφθη για επεισόδιο στη Νομική βρέθηκαν πολλά αποσπάσματα (αντίγραφα) της δικογραφίας για την έκρηξη στους Αμπελοκήπους. Ουδείς ξέρει πού μπορεί να καταλήξει δικαστικά αυτή η υπόθεση, αλλά ξέρει πού έχει ήδη καταλήξει: Στη σχεδόν απόλυτη βεβαιότητα ότι ισχύει η «θεωρία των συγκοινωνούντων δοχείων» μεταξύ διαφόρων ακροαριστερών, αναρχικών, αντιεξουσιαστικών και αμιγώς τρομοκρατικών χώρων, που επικοινωνούν με διάφορους τρόπους και για διάφορους λόγους, σκοπούς και επιδιώξεις με τον πανεπιστημιακό χώρο. Και ακριβώς εδώ είναι το διακύβευμα.
Μετά την εκκένωση της κατάληψης στο «Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο Νομικής», όπου βρέθηκαν ακόμα μία γκάμα εργαλείων της «επανάστασης» -ορμητήριο παρανομίας και βίας, επί της ουσίας- ο πρωθυπουργός έστειλε μήνυμα στον πρύτανη του ΕΚΠΑ: «Οι εικόνες που αντίκρισαν οι αστυνομικοί, αλλά και που είδαμε όλοι, είναι άθλιες. Πάντως, δεν συνάδουν με ένα πανεπιστήμιο ευρωπαϊκής χώρας. […] Τώρα, κύριε πρύτανη, είναι η σειρά σας να κάνετε τη δική σας δουλειά. Να αποκτήσει ο χώρος την εικόνα που του αρμόζει και να λειτουργήσει είτε ως κανονικό κυλικείο είτε ως ένας κοινόχρηστος χώρος για όλους τους φοιτητές […]».
Ολη αυτή η ιστορία ξαναβάζει στο τραπέζι -και μάλιστα διά της βίας- μία ακόμα βεβαιότητα: Οτι σε πολλές περιπτώσεις και όχι μόνο στις ακραίες, με τις επιθέσεις, το ξύλο και τους τραυματισμούς, όσα συμβαίνουν σε πανεπιστημιακούς χώρους είναι πολύ πιο σοβαρά από όσο πιστεύουμε. Ενα πρώτο βήμα είναι όσοι εντέλλονται να λύσουν το θέμα να ξανασκεφτούν την Πανεπιστημιακή Αστυνομία ή άλλο μοντέλο φυσικής επιτήρησης, όχι με την απειλή εφαρμογής κανονισμών, όσο σκληροί και αν είναι.