Η Ελλάδα ήταν μία από τις ελάχιστες χώρες στον κόσμο που διέθεταν μόνο δημόσια πανεπιστήμια. Πιθανότατα μαζί με την Κούβα και τη Βόρεια Κορέα του Κιμ. Ναι, δεν ήταν το μοναδικό πράγμα στο οποίο βρισκόμασταν έτη φωτός πίσω από τον δυτικό κόσμο, αλλά ήταν ένα από τα πιο εμβληματικά.

ΕΤΣΙ, κάθε χρόνο επί δεκαετίες έφευγαν χιλιάδες Ελληνόπουλα για να σπουδάσουν σε ιδιωτικά -κατά κύριο λόγο- πανεπιστήμια στο εξωτερικό. Ενώ εμείς εδώ κάναμε «αντίσταση». Ενώ, βέβαια, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, υπάρχουν ιδιωτικά νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια και κολέγια στη χώρα μας.

ΚΑΙ, βέβαια, μην πιάσουμε το πόσα χρήματα πληρώνουν οι γονείς για την υποτιθέμενη δημόσια δωρεάν Παιδεία. Γιατί, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, ο κύριος πυλώνας του εκπαιδευτικού συστήματος είναι, δυστυχώς, τα φροντιστήρια και όχι το σχολείο. Κάποτε η φροντιστηριακή εκπαίδευση αφορούσε μόνο όσους έδιναν πανελλαδικές εξετάσεις, εδώ και πολλά χρόνια όμως το φροντιστήριο ξεκινάει με τα «κέντρα μελέτης» από το Δημοτικό και δεν σταματάει ούτε όταν τα παιδιά περάσουν στο Πανεπιστήμιο.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, η Ελλάδα θα αποτελεί, πλέον, εκπαιδευτικό προορισμό για χιλιάδες ξένους φοιτητές, οι οποίοι όχι μόνο θα αφήσουν χρήματα στην οικονομία, αλλά θα λάβουν και ελληνική Παιδεία.

ΑΡΑ, όλη αυτή η αντίδραση των κομμάτων της αντιπολίτευσης για τα μη κρατικά πανεπιστήμια δεν εδράζεται σε κάποια λογικά επιχειρήματα, αλλά μόνο σε ιδεοληψίες που θέλουν να κρατούν τη χώρα κολλημένη σε ένα οπισθοδρομικό μοντέλο.

Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι αποφασισμένη να γκρεμίσει όλες αυτές τις ιδεοληψίες. Και οι πολίτες θα διαπιστώσουν μέσα στα επόμενα χρόνια ότι δεν θα καταστραφεί η Ελλάδα επειδή θα διαθέτει μη κρατικά ΑΕΙ. Η ρηξικέλευθη μεταρρύθμιση του Κυριάκου Πιερρακάκη δημιούργησε ένα αυστηρότατο θεσμικό πλαίσιο, με το οποίο θα λειτουργούν τα μη κρατικά πανεπιστήμια, την ώρα, μάλιστα, που η κυβέρνηση δίνει μάχη για την αναβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων.

ΚΑΙ τώρα έχει έρθει η ώρα να προχωρήσει η Συνταγματική Αναθεώρηση του περιβόητου άρθρου 16 για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Η συζήτηση είχε ανοίξει πριν από 30 χρόνια. Η Ν.Δ. ήταν πάντοτε θετική. Η αναθεώρηση κολλούσε στον πολιτικό φόβο του ΠΑΣΟΚ, το οποίο από τη μία δήλωνε πως θα τη στήριζε, αλλά στο τέλος έβρισκε πάντα μία δικαιολογία για να την καταψηφίσει. Ετσι φτάσαμε στο σήμερα. Εννοείται πως ο ιδεοληπτικός ΣΥΡΙΖΑ και τα αντισυστημικά κόμματα και μορφώματα δεν πρόκειται να πουν το «ναι». Οπότε, ο κλήρος θα πέσει και πάλι στη Χαριλάου Τρικούπη. Το τι θα κάνει το ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη είναι άγνωστο, καθώς δεν στήριξε ούτε τον νόμο για τα μη κρατικά ΑΕΙ.

ΔΕΝ γίνεται, όμως, η χώρα να παραμένει όμηρος των ιδεοληψιών. Πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά. Και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να σταθμίσουν οι πολίτες στις κάλπες του 2027.