Με όλα τα πιθανά και απίθανα κίνητρα και τους μυστήριους σκοπούς που μπορεί να έχει κάποιος όταν ξέρει ότι ζει στην εποχή που οτιδήποτε και αν ισχυριστεί, οποιαδήποτε εκδοχή και αν πλασάρει, είτε ύποπτα κατασκευασμένη είτε απλώς ψεύτικη επειδή έτσι ακούγεται πιο βολική, θα έχει την ίδια αξία πλάι στην πραγματικότητα και την κανονική αλήθεια. Αλλωστε είναι γνωστό, πλέον. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για την αλήθεια.
ΤΟ ΙΔΙΟ συμβαίνει και τώρα με τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Αχαΐα και σε άλλες περιοχές της χώρας. Ακούσαμε διάφορα fake news και δεν μιλάμε για τη διαμάχη που ξέσπασε για τη μεγάλη φωτιά στην Πάτρα μεταξύ του υπουργού Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, Γιάννη Κεφαλογιάννη, και του δημάρχου Πατρέων, Κώστα Πελετίδη, σχετικά με τις διαχειριστικές ευθύνες, αλλά κυρίως μετά την απολύτως απαξιωτική δήλωση του δεύτερου σχετικά με τη χρησιμότητα του «112» και της πολιτικής εκκενώσεων περιοχών όπου πλησιάζουν οι φωτιές.
ΠΕΡΑ από τις ανοησίες που ακούγονται περί αναζήτησης συμψηφισμών με την τραγωδία στο Μάτι, που συνέβαλε καταλυτικά στην κατακρήμνιση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (ουδείς φυσιολογικός άνθρωπος μπορεί να τις πάρει στα σοβαρά), η απαξίωση του μηχανισμού που προστατεύει την ανθρώπινη ζωή έναντι της υλικής περιουσίας, δεν πρέπει να μπαίνει στο αντιπολιτευτικό ζύγι. Είναι καταρχάς προσβλητική αναίδεια προς τη μνήμη των ανθρώπων που έχουν χάσει τις ζωές τους στις φλόγες και, φυσικά, προς τις οικογένειες που δεν θα σταματήσουν ποτέ να θρηνούν.
ΟΛΑ λειτουργούν σαν να μην έχει συμβεί τίποτα πριν από αυτό που συμβαίνει σήμερα. Από μια μεγάλη μερίδα ακόμα και επώνυμων -όχι απλώς φερώνυμων- πολιτών με δημόσια πολιτική τοποθέτηση στον ΣΥΡΙΖΑ, εκφράζεται τώρα έντονη κριτική προς την κυβέρνηση, η οποία κάνει επίκληση και στην ατομική ευθύνη του κάθε πολίτη έναντι των πυρκαγιών. Θεωρούν ότι και αυτό γίνεται για να αποφύγει η κυβέρνηση τις δικές της ευθύνες. Είναι σαν να μην έχουν καταγραφεί στη συλλογική μνήμη οι ευθύνες που επέρριπταν υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ σε κατοίκους στο Μάτι για τις συνθήκες δόμησης στην περιοχή, πριν καν ολοκληρωθεί η καταμέτρηση των νεκρών ανθρώπων.
Ο ΕΝΑΣ εκ των τριών συλληφθέντων για εμπρησμό στις φωτιές της Αχαΐας φέρεται να ομολόγησε και να είπε ότι «είχαμε πιει μπίρες, είχαμε κάνει χρήση χασίς και είπαμε να βάλουμε μια φωτιά, εγώ την έβαλα με ένα τσακμάκι». Ο άλλος φέρεται να είπε «δεν θυμάμαι τίποτα, είχαμε πιει πάρα πολύ τσίπουρο». Γι’ αυτούς θα αποφανθεί η Δικαιοσύνη των ανθρώπων. Γι’ αυτούς που του φώναζαν έξω από την Εισαγγελία «μπράβο, λεβέντη μου…», ποιος θα αποφανθεί άραγε;