Με επιστολή της σημειώνει ότι είναι αξιοσημείωτο το γεγονός πως «το ολιγόλεπτο τρέιλερ που την αναγγέλλει, έχει προκαλέσει έναν ιδιαίτερα θερμό δημόσιο διάλογο» και δηλώνει πως παρακολουθεί τον διάλογο αυτό μέσα από ένα πλαίσιο ευθύνης απέναντι στη μνήμη του προγόνου και στην οικογένειά της.

Ως καλλιτέχνιδα με επαγγελματική εμπειρία 40 χρόνων, αναφέρει ότι συνεργάστηκε και παρακολούθησε εκ των έσω τη μαραθώνια διαδρομή δημιουργίας της ταινίας, που χαρακτηρίζει διεθνώς πρώτη κινηματογραφική παραγωγή με θέμα τον Ιωάννη Καποδίστρια. Σχολιάζει τις αιτιάσεις περί προσπάθειας «αγιοποίησης» και επισημαίνει πως αυτό «όντως συζητείται εδώ και καιρό από εκκλησιαστικούς κύκλους».

Ταυτόχρονα ξεκαθαρίζει την πρόθεση του σκηνοθέτη: “είναι να αποδώσει τιμή στο έργο και στην αξία του οράματος του Ιωάννη Καποδίστρια για τη δημιουργία ενός κράτους ανεξάρτητου, ουδέτερου και διεθνώς κατοχυρωμένου, η ύπαρξη του οποίου θα αποτελούσε όφελος για την Ευρώπη και κάθε μια από τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις. Μια Ελλάδα με γεωγραφικά και πολιτισμικά όρια σύμφωνα με ιστορική, γλωσσική, πολιτιστική συνέχεια”.

Η επιστολή υπενθυμίζει το φορτισμένο ιστορικό πλαίσιο — τα τραγικά γεγονότα της 27ης Σεπτεμβρίου του 1831 και τα 194 χρόνια που μας χωρίζουν από τότε — και αναδεικνύει την ανάγκη ώριμης επανεξέτασης της μνήμης. “Ο Ιωάννης Καποδίστριας και η υστεροφημία του δεν κινδυνεύουν και δεν απειλούνται από κανέναν”, γράφει, καλώντας σε σεβασμό προς την ιστορική παρακαταθήκη και στην επιθυμία των πολιτών να προσεγγίσουν το πρόσωπο με προσωπικό, συγκινητικό τρόπο.