Κατά την άποψή τους, η χρήση γερανού και χαλύβδινων υποστηρίξεων αποτελεί την μόνη τεχνικά εφικτή και ασφαλή λύση, καθώς το μνημείο παραμένει ανοιχτό στη λατρεία και δεν μπορεί να κλείσει υπό σκαλωσιά. Μέλη του συμβουλίου, μιλώντας στην εφημερίδα Hurriyet, επισημαίνουν ότι αντίστοιχες μέθοδοι εφαρμόστηκαν σε μεγάλα μνημεία στο εξωτερικό, όπως στην Παναγία των Παρισίων, και ότι η έντονη κριτική εν μέρει αντανακλά πολιτική πόλωση και δυσπιστία του κοινού απέναντι στην τεχνική πολυπλοκότητα των επεμβάσεων. Το συμβούλιο υπογραμμίζει ότι οι αποφάσεις βασίστηκαν σε εκτενείς τεχνικές αναλύσεις και προσομοιώσεις και ότι είναι αναγκαίο να εξηγηθεί με σαφήνεια το σχέδιο παρέμβασης.

Ο αναπληρωτής καθηγητής Μεχμέτ Σελίμ Οκτέν δηλώνει ότι ως «Επιστημονική Επιτροπή» έγιναν 58 συνεδριάσεις όπου συζητήθηκαν όλες οι λεπτομέρειες. «Ο τρούλος χρειάζεται μια χαλύβδινη κατασκευή τόσο από κάτω όσο και από πάνω. Και αυτό θα το κάνουμε χωρίς να κλείσουμε το μνημείο στη λατρεία και την επίσκεψη», επισημαίνει, και προσθέτει πως υπάρχουν τέσσερα πλαίσια, δοκοί και κολόνες. Περιγράφει ότι έχει στηθεί πλατφόρμα για επέμβαση στον τρούλο από κάτω, σε ύψος 46 μέτρων, και ότι «δεν υπάρχει μηχάνημα στον κόσμο που να μπορεί να σηκώσει το βάρος του χάλυβα που χρησιμοποιείται για αυτές τις κολόνες, πέρα από τον γερανό που βλέπετε στις φωτογραφίες». Ο γερανός που λειτουργεί στον χώρο είναι 45 τόνων, βάρος που το συμβούλιο χαρακτηρίζει αμελητέο σε σχέση με την κλίμακα των εργασιών, και όταν ολοκληρωθεί το σύνολο του συστήματος το συνολικό βάρος θα φτάνει περίπου τους 530 τόνους. Σε έναν από τους πυλώνες θα εγκατασταθεί ανελκυστήρας από όπου θα ανυψώνονται εξαρτήματα προς τον τρούλο.

Τα μέλη προσθέτουν ότι όλες οι επιλογές αξιολογήθηκαν με σεισμικές και γεωλογικές δοκιμές, ελέγχους υπεδάφους, προσομοιώσεις φορτίων και λεπτομερείς τεχνικές μελέτες για την συμπεριφορά του μνημείου κατά την επέμβαση. Απορρίπτουν τους ισχυρισμούς ότι ο γερανός επιλέχθηκε αποκλειστικά λόγω κόστους και διευκρινίζουν ότι η UNESCO δεν απαγορεύει συγκεκριμένα εργαλεία αλλά απαιτεί επεμβάσεις που δεν προκαλούν βλάβη στον μνημειακό ιστό, με συνεχή καταγραφή και ελέγχους. Υπενθυμίζουν επίσης ότι το έργο έχει ιστορική διάσταση: πρόκειται για την πιο εκτεταμένη επέμβαση στην Αγία Σοφία από την περίοδο των αδελφών Fossati, των Ελβετών αρχιτεκτόνων που πραγματοποίησαν σημαντική αποκατάσταση την περίοδο 1847-1849.

Ο καθηγητής Αχμέτ Γκιουλέτς σημειώνει ότι ο τρούλος έχει σοβαρά προβλήματα και ότι η αφαίρεση της κάλυψης θα δείξει τι υπάρχει από κάτω· οι συζητήσεις ξεκίνησαν όταν σχεδιάζονταν ο τρόπος αφαίρεσης και, μετά την εξέταση των εναλλακτικών, το συμβούλιο κατέληξε στην παρούσα λύση. Σύμφωνα με τα μέλη, η εργασία προβλέπει συνεχείς καταγραφές της κατάστασης του μνημείου, σταδιακές παρεμβάσεις και συντονισμό με επιστημονικούς φορείς για την αποφυγή απρόβλεπτων επιπτώσεων. Η παρακολούθηση θα συνεχιστεί καθ’ όλη τη διάρκεια των εργασιών.