Το Φεστιβάλ έκλεισε τις πύλες του με έντονη πολιτική χροιά, απονέμοντας το ανώτατο τιμητικό βραβείο, τον Χρυσό Φοίνικα, στην ταινία «It was just an accident» («Ηταν απλώς ένα ατύχημα») του Ιρανού σκηνοθέτη Τζαφάρ Παναχί.

Η νίκη αυτή δεν είναι απλώς μια καλλιτεχνική αναγνώριση, αλλά και μια ηχηρή δήλωση υπέρ της ελευθερίας της έκφρασης, καθώς η ταινία του Παναχί είναι εμπνευσμένη από προσωπικές εμπειρίες στη φυλακή και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει από το πολιτικό καθεστώς στη χώρα του. Η ταινία «It was just an accident» ακολουθεί πέντε χαρακτήρες, οι οποίοι προσπαθούν μανιωδώς να ταυτοποιήσουν τον εισαγγελέα που τους βασάνισε. Ο Παναχί, που παραμένει δημιουργικός παρά τις απαγορεύσεις στη χώρα του, απηύθυνε ένα συγκινητικό κάλεσμα για ενότητα και ελευθερία στο Ιράν.

Διακρίσεις

Πέρα από τον Χρυσό Φοίνικα, η κριτική επιτροπή, με πρόεδρο τη Ζιλιέτ Μπινός, τίμησε μια σειρά από εξαιρετικές ταινίες που εξερευνούν πολύπλοκα ανθρώπινα δράματα:

• Μεγάλο Βραβείο: «Sentimental value» του Νορβηγού Γιοακίμ Τρίερ. Πρόκειται για ένα πολυεπίπεδο οικογενειακό δράμα που εμβαθύνει στην ψυχολογία των σχέσεων. Η ταινία αφηγείται την προσπάθεια ενός προβληματικού σκηνοθέτη να συμφιλιωθεί με την αποξενωμένη κόρη του, προσφέροντάς της έναν ρόλο στην πιο προσωπική του ταινία. Ο Τρίερ ευχαρίστησε τις Κάννες για τη δημιουργία ενός χώρου όπου μπορούμε να «ταυτιστούμε ο ένας με τον άλλον μέσα από τον προβληματισμό και την ενσυναίσθηση».
• Βραβείο Σκηνοθεσίας: Κλέμπερ Μεντόντσα Φίλιου για το «The secret agent» («Ο μυστικός πράκτορας»). Ο Βραζιλιάνος σκηνοθέτης τιμήθηκε για το καθηλωτικό δράμα που λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας στη Βραζιλία. Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός πατέρα που αναγκάζεται να αλλάξει ταυτότητα και να κρυφτεί για να αποφύγει τη δολοφονία. Για την ίδια ταινία, απέσπασε το Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας ο πρωταγωνιστής, Βάγκνερ Μόουρα. 

• Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας: Νάντια Μελιτί για το «Little sister» («Μικρή αδελφή»). Η Μελιτί κέρδισε τους κριτικούς με την εξαιρετική απόδοση του ρόλου μιας Παριζιάνας έφηβης που προσπαθεί να εξερευνήσει και να κατανοήσει τη σεξουαλικότητά της, ζώντας ανάμεσα σε μια συντηρητική κοινότητα μεταναστών. 

• Βραβείο Σεναρίου: Ζαν-Πιερ και Λικ Νταρντέν για το «Young mothers» («Νεαρές μητέρες»). Οι Βέλγοι αδελφοί Νταρντέν -γνωστοί για τον ρεαλισμό και την κοινωνική ευαισθησία τους- τιμήθηκαν για το σενάριό τους, το οποίο εξερευνά τις προκλήσεις και τις συναισθηματικές επιπλοκές της μητρότητας σε νεαρή ηλικία.

• Βραβείο Κριτικής Επιτροπής: Για αυτό το βραβείο, υπήρξε ισοπαλία ανάμεσα σε δύο ταινίες. Το «Sirat» του Ισπανού Ολιβερ Λαξ περιγράφεται ως ένα δυστοπικό, σινεφίλ «Mad Max», που ακολουθεί ένα καραβάνι από ρέιβερ στην έρημο του Μαρόκου. Το «Sound of falling» («Ηχος πτώσης») της Γερμανίδας Μάσα Σιλίνσκι καταγράφει οικείες στιγμές από τις ζωές φαινομενικά ασύνδετων κατοίκων, σε μια διεισδυτική προσέγγιση της ανθρώπινης φύσης.