Κάπως έτσι περιγράφει ο Νεριτάν Zιντζιρία τη διαδρομή της νέας του ταινίας μικρού μήκους, «Noi» που απέσπασε τον Χρυσό Διόνυσο στο 48^ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας.

Στο «Noi», που «στα βλάχικα σημαίνει εμείς, ο κόσμος μας και προφέρεται σαν ένρινο μούγκρισμα ζώου», όπως λέει στον «Ε.Τ.» ο σκηνοθέτης, ένα αγόρι αμφιταλαντεύεται αν πρέπει να πάρει εκδίκηση από το άλογο που σκότωσε τον μεγαλύτερο αδελφό του. Θα καταφέρει να συγχωρήσει μέσα στο πυκνό χιόνι και τη σιωπή των επιβλητικών βουνών της Ηπείρου που ζει με την οικογένειά του και τα ζώα της; Ο 36χρονος Νεριτάν Zιντζιρία δεν είναι ξένος στο Φεστιβάλ της Δράμας καθώς έχει βραβευθεί και με τις προηγούμενες μικρού μήκους ταινίες του, «Την καλύτερη νύφη» και «Χαμομήλι», ενώ πιο πρόσφατα έχει υπογράψει το σπουδαίο «Φως εκ φωτός», ενώ οι ταινίες τους προβάλλονται και βραβεύονται στα φεστιβάλ εκτός συνόρων.

«Εχω στενή σχέση με την αρχαία ελληνική τραγωδία και τα θέματα που με απασχολούν στις ταινίες μου είναι θανατοκεντρικά. Πάντα κάποιος έχει πεθάνει στις ταινίες μου. Με ενδιαφέρει ο θάνατος, η απώλεια, η μνήμη αλλά και το πώς αυτά επαναπροσδιορίζουν τους ανθρώπους, πώς καθορίζουν την αίσθηση του καθήκοντος που έχουμε μετά την απώλεια», λέει και παραπέμπει στο σινεμά του Ρομπέρ Μπρεσόν, του Μικελάντζελο Αντονιόνι, του Αμπάς Κιαροστάμι, του Γιασουτζίρο Οζου, του Τζαφάρ Παναχί.

«Το ασιατικό σινεμά είναι πολύ σπουδαίο και το ιρανικό ρεύμα ήταν χαστούκι για μένα. Είναι σινεμά από χώμα και νερό, αλλά τρομερά σπουδαίο και με βάθος. Με έμαθε να έχω οικονομία στον λόγο», σημειώνει για τις αναφορές του δικού του σινεμά.

«Ολα αυτά τα έμαθα στον κινηματογράφο “Τριανόν” που ήταν κοντά στη γειτονιά που μέναμε, στον Αγιο Παντελεήμονα όπου μεγάλωσα, από τότε που ήμουν ενός έτους και ήρθαμε οικογενειακά στην Αθήνα από την Αλβανία. Οταν ήμουν 18 ετών δούλευε η αδελφή μου εκεί κι εγώ πήγαινα για τις τζάμπα γρανίτες και το ποπ κορν. Κατέληξα όμως με τα χρόνια να ερωτευτώ το σινεμά και να περάσω μέσα στην καμπίνα προβολών. Πρέπει να έχω κάνει και 20.000 προβολές στο “Τριανόν”. Με τη σκηνοθεσία ασχολήθηκα από σπόντα. Οι γονείς μου ήθελαν να σπουδάσω στη Νομική αλλά είχα μαγευτεί από το σινεμά και αυτό κράτησε για πάντα», λέει. Σύντομα ήθελε να γυρίσει μια ταινία.

«Νόμιζα ότι ήταν εύκολο, αλλά η παρθενική είσοδος ήταν επώδυνη. Είχα κάποια πράγματα θεωρητικά στο μυαλό μου, αλλά μου έλειπε η εμπειρία. Πόνεσα, έμαθα και ακόμα γυρνάω τις ταινίες μου σε φιλμ, κάτι που μου έμαθε την αίσθηση της ακρίβειας, της στρατιωτικής πειθαρχίας. Με το φιλμ προσέχεις τι γυρνάς, δεν είναι σαν το ψηφιακό που γυρίζεις όσο θέλεις, με τη σκέψη ότι θα το φτιάξεις στο μοντάζ».

Οσο για τις διαμαρτυρίες του κινηματογραφικού κόσμου στην τελετή λήξης προς τον υφυπουργό Πολιτισμού, Ιάσωνα Φωτήλα, ο Νεριτάν Zιντζιρία υποστηρίζει ότι «θέλουμε να ανοίξει η συζήτηση με τους ιθύνοντες, έχει έρθει η ώρα. Η συγχώνευση ΕΚΟΜΕ και ΕΚΚ στον ΕΚΚΟΜΕΔ έχει θέματα κι εμείς βρισκόμαστε σε οριακό σημείο. Οι άνθρωποι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να δημιουργούν υπό αξιοπρεπείς συνθήκες. Μπορούμε να τις βελτιώσουμε», υποστηρίζει.

ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΗΣ ΔΡΑΜΑΣ

Για το Φεστιβάλ της Δράμας, ο Νεριτάν Zιντζιρία θεωρεί ότι «είναι από τα πιο ανταγωνιστικά της Ευρώπης και το φετινό ήταν από τα καλύτερα που εγώ θυμάμαι. Πλέον έρχονται απεσταλμένοι από άλλα Φεστιβάλ της Ευρώπης για να δουν ταινίες και να τις κλείσουν για τις δικές τους διοργανώσεις. Φέτος στη Δράμα είχε πολύ δυνατές δουλειές και η διοργάνωση ήταν εξαιρετική. Ο νέος διευθυντής του, ο Γιώργος Αγγελόπουλος είναι διορατικός άνθρωπος και εξαιρετικός στις επιλογές του», υπογραμμίζει.