Την είχε πει στις αρχές του 1989 -ευρισκόμενος ήδη εκτός πολιτικής- και με αφορμή την πρωτοφανή πολιτική αναταραχή που είχε προκληθεί εξαιτίας του σκανδάλου Κοσκωτά.

Πού να ζούσε σήμερα κι απλώς να παρακολουθούσε απόμακρος τα απίθανα «υλικά» που έχουν μπει στο μπλέντερ, ώστε να προκύψει το μεθυστικό κοκτέιλ «ρίχνουμε τον Μητσοτάκη». Τέμπη, ΟΠΕΚΕΠΕ, Παλαιστίνη, χαλασμένα ασανσέρ σε νοσοκομεία, Ζακ Κωστόπουλος, με ολίγη -παρακαλώ- από ακρίβεια και με ενισχυμένη δόση «πατριωτικού»… Ερντογανοκτονικού. Μόνο ένα μικρό θαύμα μπορεί να προκύψει απ’ αυτόν τον μεθυστικό πολιτικό αχταρμά. Η μέθη έχει πολλές παρενέργειες. Μία απ’ αυτές είναι πως φέρνει πιο κοντά στη φαντασίωση. Κάνει τις επιθυμίες σπαρταριστή «πραγματικότητα». Και κυρίως «πείθει» ότι δεν είναι ένα αραχνοΰφαντο πέπλο για να κρύψει τις αδυναμίες και τα πάθη, εν προκειμένω την παντελή έλλειψη εναλλακτικής πολιτικής, η οποία οδηγεί στη διαμόρφωση μιας πολιτικής παράνοιας. Η οποία με τη σειρά της «κάνει» αυτό που δεν μπορεί να κάνουν οι ίδιοι: Ρίχνει κυβερνήσεις.

Ο μακαρίτης δεν μπορεί να μην παρατηρούσε με έντονη απορία την ετερόκλητη παρέα που προσπαθεί να φτιάξει το μαγικό κοκτέιλ. Μερικοί εξέχοντες χορηγοί με αμύθητα πλούτη, κάτι τύποι με παρατημένα, χαλασμένα δόντια, κάτι ερευνητές και αναλυτές που δουλεύουν με το κομμάτι, κάτι εμπειρογνώμονες που έχουν πάρει «πτυχίο» από πρόσφατα τιμωρημένο σούπερ μάρκετ, κάτι γεωπολιτικοί ειδήμονες με ειδικότητα κτηθείσα εν τω στρατεύματι. Και κόμματα. Πολλά κόμματα και κομματίδια. Αριστερά, ακροαριστερά, ακροδεξιά, θρησκόληπτα, δικομανή, του παράλληλου νομίσματος ή εμφανώς επηρεασμένα από τις «θεωρίες του ψεκασμού». Μια γροθιά. Ένα χάος με αλαλάζοντες χειροκροτητές, οι οποίοι δεν είναι βέβαιο ότι χειροκροτούν για τον ίδιο λόγο.

Οι ινστρούχτορες -τρομάρα τους- της δικής τους μεγάλης χίμαιρας σε προφανή αμηχανία και καθόλου σταθερή γραμμή. Π.χ. δίνουν γραμμή για Τέμπη-ξυλόλιο-συγκάλυψη-δολοφόνους. Καταρρέει παταγωδώς ο «κρίσιμος κρίκος» για το αφήγημα ότι δεν ήταν η σύγκρουση που προκάλεσε τα θύματα, αλλά ήταν τα παράνομα καύσιμα που σκόρπισαν τον θάνατο σε 57 ανθρώπους. Τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα: Κι ας έχει 6 επίσημα πορίσματα που καταρρίπτουν το αφήγημα. Φτιάχνουν μια άλλη πραγματικότητα, σκυλεύοντας πάλι τον πόνο χαροκαμένων ανθρώπων. Δεν ήταν ξυλόλιο, ήταν… ινδένιο. Και φτου κι από την αρχή…

Κι εκεί που κατηγορούσαν τον Κ. Μητσοτάκη για «ενδοτισμό», να σου μια χοντροκομμένη διπλωματική απρέπεια του Τ. Ερντογάν, η οποία προδίδει εμφανώς εκνευρισμό και δυσαρέσκεια για την ελληνοαμερικανική στρατηγική ενεργειακή συνεργασία, να σου μια CHEVRON κι ένα ελληνικό βέτο για το τουρκικό casus belli, ώστε η γείτων να μπει στο ευρωπαϊκό εξοπλιστικό πρόγραμμα SAFE και το τροπάρι άλλαξε. «Ρεζίλεψε τη χώρα»! Κοροϊδεύοντας τον κόσμο και χρεώνοντας στον Ελληνα πρωθυπουργό το πρόβλημα του Τούρκου προέδρου. Και αγνοώντας προκλητικά ότι χθες συνέβη το ίδιο με την αναβολή την τελευταία στιγμή του ραντεβού του Τ. Ερντογάν με την πρωθυπουργό της Ιταλίας, Τζ. Μελόνι…

Ατελέσφορα και κωμικοτραγικά όλα αυτά και πολλά άλλα βγαλμένα, κατ’ ευθείαν από την ανοιχτή πόρτα του πολιτικού φρενοκομείου. Η πραγματικότητα παραμένει ξεροκέφαλη και αδιαπέραστη από ερασιτεχνισμούς. Θα τους αφήσει με το μίξερ στο χέρι και το hangover από την εφήμερη ευδαιμονία. Ο προφανέστατος στόχος να καθυστερήσει η δίκη για την τραγωδία των Τεμπών μέχρι τις εκλογές οδεύει ολοταχώς κατά κρημνόν.

ΑΙΧΜΗ

ΕΣΤΕΙΛΕ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ Ο Γ. ΜΥΛΩΝΑΚΗΣ;

Μια πραγματικά ακατανόητη ευφορία προκάλεσε στα κόμματα της αντιπολίτευσης η κατάθεση του πρώην προέδρου του ΟΠΕΚΕΠΕ και πρώην γραμματέα της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, Ν. Σαλάτα. Εικάζεται ότι αυτή η ευφορία προήλθε εκ του γεγονότος ότι ο μάρτυρας είπε πως ο Γ. Μυλωνάκης του είπε σε μια συνομιλία διάρκειας 90 δευτερολέπτων ότι «απολύεται». Μες στη μεγάλη ευφορία, δεν άκουσαν ή έκαναν ότι δεν άκουσαν τα υπόλοιπα που είπε ο κ. Σαλάτας και τα οποία αποδεικνύουν ότι όχι μόνο δεν υπήρξε συγκάλυψη, αλλά το Μ. Μαξίμου διευκόλυνε τον έλεγχο!

Ο μάρτυρας είπε σαφώς ότι ο λόγος της απομάκρυνσής του ήταν η αντιπαράθεση που είχε με την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία. Είπε συγκεκριμένα πως «ο κ. Μυλωνάκης μου είπε ότι δεν πρέπει να έχουμε αντιπαλότητες με την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία», για να το επαναλάβει λίγο μετά λέγοντας, «μου είπε να μην έχουμε διαφωνίες με την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία».

Ο πρώην πρόεδρος του ΟΠΕΚΕΠΕ παραδέχθηκε ότι είχε διένεξη με την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και ότι δεν ήταν διατεθειμένος να αποδεχθεί τις «συκοφαντίες» που ειπώθηκαν εναντίον του από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ότι παρεμπόδιζε την έρευνα.

Ποιο είναι το μείζον λοιπόν; Οτι ο Γ. Μυλωνάκης του ανακοίνωσε την απομάκρυνσή του ή ότι ο κ. Σαλάτας εκδιώχθηκε γιατί ήταν σε κόντρα με την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, η οποία έλεγε πως παρεμπόδιζε την έρευνα; Η κυβερνητική απαίτηση ήταν να μην υπάρχει διένεξη και παρεμπόδιση της έρευνας της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας. Αυτό αυτονοήτως σημαίνει ότι η κυβέρνηση όχι μόνο δεν επεδίωξε συγκάλυψη, αλλά απαίτησε να διευκολυνθεί η έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας.

Ηρκεσε όμως το άκουσμα του ονόματος Μυλωνάκης, ώστε τα κόμματα της αντιπολίτευσης να πέσουν σε μια μεγάλη παγίδα, από την οποία προκύπτει πως η κυβέρνηση αντικατέστησε τον κ. Σαλάτα γιατί ήταν σε διένεξη με την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, η κυβέρνηση άνοιξε τον δρόμο για τη δικαστική διερεύνηση του διαχρονικού σκανδάλου -κάνοντας την αυτοκριτική της γιατί καθυστέρησε- και η κυβέρνηση κατήργησε τον αμαρτωλό και αυτοτελή ΟΠΕΚΕΠΕ ενσωματώνοντάς τον σε ένα νέο σχήμα υπό την ΑΑΔΕ.

Δεν ξέρω αν ο κ. Μυλωνάκης έστειλε λουλούδια στα κόμματα της αντιπολίτευσης, που τον εμφάνισαν άθελά τους σαν τον άνθρωπο που έδιωξε τον κ. Σαλάτα, ο οποίος κατά την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία παρεμπόδιζε την έρευνα. Ολοι ξέρουν, όμως, ότι ο κάθε πρωθυπουργός είχε και έχει τον άνθρωπο που είναι ο άγγελος των κακών νέων. Και ο Γ. Μυλωνάκης είναι αυτός που ανακοινώνει σε υπουργούς, βουλευτές, διοικητές και προέδρους Οργανισμών τα δυσάρεστα νέα…

Υπάρχει χώρος και για άλλες διασπάσεις

Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι και οι τρεις συνυποψήφιοι (ο τέταρτος ο Α. Λοβέρδος βρίσκεται ήδη στη Ν.Δ.) του Ν. Ανδρουλάκη για της ηγεσία, αμέσως μετά τη ΔΕΘ και το πρώτο απογοητευτικό για το ΠΑΣΟΚ κύμα δημοσκοπήσεων, αμφισβήτησαν ουσιαστικά την επάρκεια του προέδρου του ΠΑΣΟΚ να οδηγήσει το κόμμα σε καλύτερη πορεία, πόσω μάλλον σε εκλογική νίκη.

Π. Γερουλάνος, Α. Διαμαντοπούλου και Χ. Δούκας, με διαφορετικό τρόπο ο καθένας, άνοιξαν θέματα. Θέματα φυσιογνωμίας, πολιτικής και ηγετικής επάρκειας. Οχι δευτερεύοντα απ’ αυτά που σε δύο μέρες ξεχνιούνται. Προφανώς ο Ν. Ανδρουλάκης αντιδρά, αλλά κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει με βεβαιότητα, αν το ΠΑΣΟΚ θα φτάσει στις εκλογές ενιαίο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά από δύο διασπάσεις ετοιμάζεται για την τρίτη, αν «ο ελέφαντας που είναι στο δωμάτιο» κινηθεί. Αν δηλαδή ο Α. Τσίπρας θα κάνει κόμμα. Ένα κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ακολουθήσει.

Η μεγάλη εικόνα της αντιπολίτευσης είναι πως, εκτός από τον πρωτοφανή πολυκατακερματισμό που ήδη επικρατεί απομακρύνοντας από την εξουσία, υπάρχει «χώρος» και δυνατότητα και γι’ άλλες διασπάσεις.

ΑΠΟΡΙΕΣ-1

Αληθεύει ότι η σημερινή ομιλία του Κ. Μητσοτάκη στην Γ.Σ. του ΟΗΕ θα είναι φωτιά και λαύρα για τον τουρκικό αναθεωρητισμό;

ΑΠΟΡΙΕΣ-2

Εβγαλαν ανακοίνωση τα κόμματα της αντιπολίτευσης για προχειρότητα της ιταλικής κυβέρνησης, μετά την ακύρωση του ραντεβού Ερντογάν-Μελόνι;