Από την επόμενη, κιόλας, ημέρα της νίκης του ο 34άχρονος, αναφέρουν οι πληροφορίες που έρχονται από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, έχει αρχίσει να δέχεται τηλεφωνήματα με αιτήματα από Ελληνες πολιτικούς για συναντήσεις μαζί του.

Οι άνθρωποι που έχουν επικοινωνήσει από την Ελλάδα προέρχονται κατά κύριο λόγο από την Κεντροαριστερά που είτε δραστηριοποιούνται ήδη είτε σχεδιάζουν. Φιλοδοξούν να πετύχουν μία συνάντηση μαζί του όχι για να συζητήσουν επί της ουσίας, καθώς γνωρίζουν και οι ίδιοι ή οι συνεργάτες τους ότι η Νέα Υόρκη δεν είναι Ελλάδα, αλλά επενδύουν αποκλειστικά και μόνο στην επικοινωνιακή προβολή τους.

Το «αστέρι» της νέας αμερικανικής πολιτικής κουλτούρας πόνταρε τα πάντα σε μία συγκεκριμένη στρατηγική. Υποσχέθηκε ότι αν καταφέρει να αποκτήσει τον δημαρχιακό θώκο της Νέας Υόρκης θα είναι η φωνή του ανθρώπου που, αν δεν είναι ήδη αποκλεισμένος, δυσκολεύεται εξαιρετικά να τα βγάλει πέρα σε αυτήν την πόλη. Οι ανισότητες στην αμερικανική κοινωνία είναι συγκλονιστικές. Αυτή την ψαλίδα υποσχέθηκε να κλείσει ως υποψήφιος δήμαρχος ο Μαμντάνι, την ίδια υπόσχεση είχε δώσει και ο Τραμπ και το σύστημα που εκπροσωπεί. Ουσιαστικά, ο ένας είναι η αντίστροφη εκδοχή του άλλου. Ιδίως ο Μαμντάνι, που διαφήμισε εαυτόν ως το τέλειο αντίπαλον δέος του τραμπισμού.

Οσοι Ελληνες πολιτικοί που είδαν στο πρόσωπο του Μαμντάνι το πρότυπο που αναζητούσαν να ταυτιστούν μαζί του -οι πληροφορίες μας συνοδεύονται από συγκεκριμένα ονόματα που επικοινώνησαν με τον ίδιον ή το επιτελείο του- δεν απασχολούνται με ανούσιες λεπτομέρειες, όπως π.χ. τις τεράστιες διαφορές της κατάστασης στη Ν. Υόρκη και τις ΗΠΑ με την Ελλάδα.

Το σημαντικότερο κατ’ αυτούς είναι να ποζάρουν δίπλα του, να δημιουργήσουν μία αξιοποιήσιμη εικόνα, αποτέλεσμα ανέξοδου μιμητισμού, έχοντας το βλέμμα λίγους μήνες μετά όταν στην Ελλάδα θα έχουν ζεσταθεί οι προεκλογικές μηχανές. Να μιλήσουν και αυτοί για το κόστος ζωής, για τις δωρεάν μετακινήσεις στα μέσα μαζικής μεταφοράς (χωρίς βέβαια να έχουν υπολογίσει τις αντιδράσεις των συνδικαλιστών) και διάφορα άλλα. Και κυρίως να πουλήσουν για τους εαυτούς τους την εικόνα της «ενσάρκωσης του αντισυστημισμού».

Οπως αντιλαμβάνεται κανείς πάρα πολύ εύκολα, ουδείς από τους ενδιαφερόμενους για επαφές με τον Μαμντάνι ούτε έχει ξεφύγει από το κλασικό «αντισυστημικό» αφήγημα, καθώς αυτό είναι που λειαίνει το έδαφος για τον λαϊκισμό «και τις βερμπαλοσύνες», που έλεγε και ο Σαββόπουλος, ούτε και έχει μπει στον κόπο να επεξεργαστεί νέες δημιουργικές προτάσεις για πλευρές του σημερινού πολιτικού τοπίου που είναι πράγματι προβληματικές. Το μόνο που ενδιαφέρει, όπως πιστοποιούν και τα τηλεφωνήματα, είναι η εικόνα. Να φωτογραφηθούν ως καμαρωτά αντίγραφα…