Στην Ελλάδα αυτά, πριν από μερικά 24ωρα, στην Ελλάδα του πολιτισμού και της δημοκρατίας. Μερικές εκατοντάδες μέτρα από τον Παρθενώνα, οι άνθρωποι αυτοί με μαύρα μπλουζάκια και τη στάμπα με την παλαιστινιακή σημαία και το σύνθημα «Free Palestine» περιπολούσαν στο κέντρο της ελληνικής πρωτεύουσας. Ελεύθεροι και ανενόχλητοι, όπως κάποτε έκαναν και οι ίδιας νοοτροπίας χρυσαυγίτες, μόνο που τότε οι κρατικοί μηχανισμοί αντέδρασαν ακαριαία, όχι δύο ημέρες μετά, όπως συνέβη χθες, με την ΕΛ.ΑΣ. να προσφεύγει στη Δικαιοσύνη παρακινημένη από το υλικό που ανέβηκε στα social. Κανονικά θα έπρεπε οι μαυροντυμένοι να μην είχαν προλάβει να κάνουν ούτε ένα βήμα.

Τα αντιεβραϊκά αυτά τάγματα που βγήκαν παγανιά με παραστρατιωτική μεθοδολογία, αν και με δική τους ευθύνη προσφέρονται για εύκολες συγκρίσεις με τα γνωστά τάγματα εφόδου των ναζί στα χρόνια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, είναι ένα διαφορετικό, εξελιγμένο φαινόμενο. Και αναλογικά επικίνδυνο.

Πριν από τις περιπολίες, εκπρόσωποί τους, που συνδέονται ευθέως με το γνωστό κίνημα που μόνο… ειρηνικές παρεμβάσεις κάνει, είχαν προαναγγείλει τις κινήσεις τους, αλλά και τις προθέσεις τους με φράσεις «θα περιμένω να κουνηθεί κάνα ισραηλινό @@@δι και θα του δείξουμε». Οι εκφρασμένες και δημοσίως ανακοινωμένες δολοφονικές προθέσεις δεν ήταν ικανές να κινητοποιήσουν την Ελληνική Αστυνομία ώστε να εφαρμόσει τον νόμο και να αποτρέψει την αντιεβραϊκή περιπολία στα στενά του Μοναστηρακίου και της Πλάκας, αλλά και από το κέντρο του Συντάγματος. Μαζί τους, προφανώς, και πολλά νέα παιδιά γοητευμένα από τη βία και τη δυναμικότητα ενός φαινομένου που ακόμα δεν έχουν μάθει αν λέγεται «φασισμός», ούτε και έχουν στο μυαλό τους ιστορικές αναγωγές που κάνουν αυτές τις βόλτες της απειλητικής βίας στις οποίες συμμετείχαν να μοιάζουν με ό,τι χειρότερο έζησε ο πλανήτης τον προηγούμενο αιώνα.

Το πόσο επικίνδυνο είναι αυτό που όλοι είδαμε θα φανεί στο πρώτο επεισόδιο, στην πρώτη κλοτσιά ή μπουνιά εναντίον κάποιου τουρίστα από το Ισραήλ, στην πρώτη ανταπόδοση, στο πρώτο μαχαίρωμα, κανείς δεν ξέρει…