Ο μπάσταρδος Οκτώβρης κι ο σεισμός που ισοπεδώνει το μικρό χωριό, που ορφανεύει οικογένειες κι αφήνει άστεγους όλους τους επιζώντες. Μια φούχτα πρόσφυγες λίγο πιο πέρα στον κάμπο. ..

Ο Νωματάρχης που τους έχει χρεωμένους, η ευκαιρία για την ενσωμάτωση. Οι πρόσφυγες ξέρουν όλες τις τέχνες, για να χτίσουν πέτρα, πέτρα ό,τι γκρεμίστηκε κι είναι αποφασισμένοι για μια καινούργια ζωή.

Ένα καινούργιο χωριό γεννιέται από τα χαλάσματα .. τρεις φορές πιο μεγάλο. Τους χωράει όλους, μαζί και τα όνειρά τους. Κι ύστερα φανερώνεται η Μαργαρίτα κι ο Τζώρτζης της που πεθαίνει γι’ αυτόν.

Φεύγει πρώτος όμως κι εκείνη του πλέκει ένα πουλόβερ μην κρυώνει εκεί πάνω. Φτιάχνει κι ένα καταπληκτικό λικέρ από τριαντάφυλλα, από  μυστική συνταγή και η μικρή Μαργαρίτα με το αγγελικό πρόσωπο, βαφτισιμιά της, ορφανή από μάνα, μια βδομάδα από τη γέννησή της, το γεύεται κάθε χρόνο.

Αυτή παλεύει να ξεπεράσει το ριζικό της, κόντρα σε θρησκευτικές προκαταλήψεις, για την ημέρα της γέννησής της. Η Μαρούσα με το καφενείο, ο “γιατρός”, που την καλοβλέπει, μα  ντρέπεται να της το πει, το χωράφι με τις παπαρούνες, ο πλάτανος που κράτησε με τις ρίζες του ολόκληρη πλαγιά, πάνω από το χωριό, το σπίτι με τα κατακόκκινα τριαντάφυλλα που .. λυγίζει στο χρόνο, ο δρόμος προς τη θάλασσα, τα όνειρα που δεν έγιναν, χρυσές λίρες και προδοσίες, δοσίλογοι και προδότες, βιασμοί και εγκλήματα.

Ο θάνατος που βρίσκει σ’ ολόκληρη τη ζωή μπροστά της η μικρή Μαργαρίτα και η μέρα της άσπορης σύλληψης.

Η ασπρόμαυρη Ελλάδα από το 1922 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90, μέσα από ανθρώπινες μυθιστορίες και υπερβολές.

>>”Το λικέρ της Μαργαρίτας” είναι το δεύτερο βιβλίο του Δημοσιογράφου –  Συγγραφέα, Κώστα Αλεξόπουλου ύστερα από το  πρώτο με τίτλο:

“Να με θυμάσαι τον Αύγουστο”

(Νοσταλγικό των παιδικών μας χρόνων).