Το νοσηρό κλίμα που επικρατεί στον δημόσιο βίο, κυρίως λόγω της τοξικής συμπεριφοράς των κομμάτων της αντιπολίτευσης, φαίνεται, ότι πυροδοτεί εξελίξεις τον Σεπτέμβριο. Δεν είναι απίθανο το μεγάλο οικονομικό πακέτο να περιλαμβάνει κι ένα πολιτικό πακέτο, το οποίο μπορεί να αλλάξει δραστικά το πολιτικό σκηνικό.

Παρ’ ότι ο Κ. Μητσοτάκης δεν φαίνεται να έχει πεισθεί ακόμα για την ανάγκη αλλαγής του εκλογικού νόμου, δέχεται επίμονες εισηγήσεις από στενούς συνεργάτες του, στη ΔΕΘ να εξαγγείλει και την αλλαγή του. Μάλιστα όπως υποστηρίζουν συνομιλητές του, ο πρωθυπουργός που επιμένει θεσμικά και τηρώντας τις δεσμεύεις του, «ακούει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φορά τις εισηγήσεις για την αλλαγή του εκλογικού νόμου.

Διαπίστωση

Ο βασικότερος λόγος για τον οποίο βρίσκει έδαφος αυτή τη φορά το ενδεχόμενο αλλαγής του εκλογικού νόμου, είναι η εχθροπαθής και μονότονα «εισαγγελική» συμπεριφορά των κομμάτων της αντιπολίτευσης, του ΠΑΣΟΚ συμπεριλαμβανομένου, με στόχο την προσπάθεια ποινικοποίησης οποιασδήποτε κυβερνητικής πρωτοβουλίας. Αυτή η διαπίστωση κόβει κάθε γέφυρα συνεννόησης -όπως φάνηκε και στη Βουλή- και κυρίως δεν αφήνει περιθώρια μετεκλογικής συνεργασίας, αν η Ν.Δ. στις διπλές εκλογές του 2027 δεν εξασφαλίσει την αυτοδυναμία. Κανένα άλλο κόμμα δεν αναλαμβάνει την ευθύνη, ώστε να μη μείνει ακυβέρνητη η χώρα, μέσα σε συνθήκες διεθνούς γεωπολιτικής και οικονομικής ρευστότητας.

Το υπόβαθρο για την αλλαγή του εκλογικού νόμου, το έχει δημιουργήσει εξ ολοκλήρου η αντιπολίτευση, η οποία καταφανώς δεν ενδιαφέρεται για την πολιτική σταθερότητα της χώρας, αλλά επιδίδεται σε έναν εσωτερικό ανταγωνισμό για τη δεύτερη θέση και το ποιο κόμμα θα βγάλει τις πιο ουρανομήκης αντικυβερνητικές κραυγές.

Αυτή η συμπεριφορά, που συνοδεύεται από παντελή έλλειψη σοβαρών προτάσεων για την αντιμετώπιση των κρίσιμων προβλημάτων της χώρας (ακόμα και για τον ΟΠΕΚΕΠΕ δεν έχουν αρθρώσει μια κουβέντα για το πώς μπορεί να λυθεί αυτή η χρόνια παθογένεια. Ταυτοχρόνως εντείνει το αδιέξοδο και μάλιστα τη στιγμή που τα κόμματα της αντιπολίτευσης -παρά τη φθορά της κυβέρνησης- βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τη «φθαρμένη κυβέρνηση» και προδήλως δεν υπάρχει ούτε η διάθεση να συνεργαστούν μεταξύ τους, ούτε το πρόσωπο το οποίο θα μπορούσε να συσπειρώσει τις «αντιμητσοτακικές» συνιστώσες. Ταυτοχρόνως η αντιπολίτευση είναι εγκλωβισμένη στη διχαστική και εχθροπαθή ρητορική, από την οποία είναι πάρα πολύ δύσκολο να απεγκλωβιστεί, καθώς ο εσωτερικός ανταγωνισμός θα φέρει σε μειονεκτική θέση -στα μάτια του κοινού του αντιμητσοτακικού μετώπου- όποιο κόμμα προσπαθήσει να απεγκλωβιστεί απ’ αυτή την τοξική ρητορική και τη συμπεριφορά.

Δύο σημεία

Οι σκέψεις για την αλλαγή του εκλογικού νόμου εστιάζονται κυρίως σε δύο σημεία:

1. Στην άνοδο του ποσοστού εισόδου στη Βουλή από το 3% στο 5%.
2. Στην μικρή αύξηση του μπόνους των 50 εδρών που παίρνει το πρώτο κόμμα, εφόσον ξεπεράσει το 25%.

Ο συνδυασμός αυτών των δύο αλλαγών αυξάνει τον αριθμό των κομματιδίων που θα μείνουν εκτός Βουλής και θα κατεβάσει το όριο της αυτοδυναμίας κάτω από το περίπου 37% που είναι με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο. Ενώ η μικρή περαιτέρω πριμοδότηση του πρώτου κόμματος επιτρέπει τον σχηματισμό μιας αυτοδύναμης ισχυρής κυβέρνησης, η οποία θα μπορεί να «σπάσει αβγά», να συγκρουστεί με τα συμφέροντα που δεν κρύβονται πλέον και να εντείνει την τιτάνια προσπάθεια για να διορθώσει το σάπιο ελληνικό κράτος, απαλλάσσοντάς το από παθογένειες με βαθιές ρίζες. Οπως γράφει σήμερα ο «Ελεύθερος Τύπος» της Κυριακής και είχε προαναγγείλει, η επόμενη μεγάλη μάχη είναι με τις πολεοδομίες, που επίσης αποτελούν μεγάλες εστίες μεγάλης διαφθοράς.

Στο μεταξύ το οικονομικό πακέτο της ΔΕΘ θα είναι μεγάλο και θα αποδεικνύει ότι τα πλεονάσματα που παράγει η οικονομία και η για πρώτη φορά αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής επιστρέφουν στην κοινωνία, ως κοινωνικό μέρισμα. Στο πακέτο στο οποίο μπαίνουν οι τελευταίες πινελιές, εκτός των βασικών στόχων (εισοδηματική ενίσχυση των μισθωτών, φορολογικές ελαφρύνσεις για τη μεσαία τάξη, ενίσχυση των συνταξιούχων, των παραγωγικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων και της οικογένειας), φαίνεται πως κερδίζει έδαφος στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της ακρίβειας, η σημαντική μείωση της ενεργειακής ακρίβειας. Ωστε το μηνιαίο όφελος του καταναλωτή να είναι σημαντικά μειωμένο σε σχέση με αυτό που πληρώνει τώρα και μάλιστα σε μια περίοδο που οι μεγάλες ενεργειακές εταιρίες σημειώνουν μεγάλα κέρδη.

Εφόσον πειστεί ο Κ. Μητσοτάκης, τότε στη ΔΕΘ θα έχουμε την εξαγγελία δύο πακέτων. Ενός οικονομικού, το οποίο θα ανακουφίσει την καθημερινότητα σημαντικών κοινωνικών ομάδων, και ενός πολιτικού που θα καθορίσει επισπεύδοντας τις πολιτικές εξελίξεις. Η ενδεχόμενη αλλαγή του εκλογικού νόμου σημαίνει πρακτικά ότι οι δεύτερες εκλογές που θα γίνουν, θα πραγματοποιηθούν με τον νέο εκλογικό νόμο, όπως έγινε και το 2023, όταν «κάηκε» η δόλια απλή αναλογική που ψήφισαν οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ του Αλ. Τσίπρα.

ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Πού εδράζονται οι εντάσεις στη «γαλάζια» Κ.Ο.

Ο στόχος της Ν.Δ. να μη συγκροτηθεί Προανακριτική Επιτροπή επετεύχθη, εφόσον δεν στοιχειοθετούνται κακουργηματικές κατηγορίες. Αλλωστε η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έστειλε τη δικογραφία στη Βουλή για διερεύνηση τυχόν ποινικών ευθυνών των Μ. Βορίδη και Λ. Αυγενάκη και όχι απευθύνοντας κακουργηματικές κατηγορίες. Είναι σαφές ότι η Εξεταστική Επιτροπή που υπερψηφίστηκε, μπορεί εφόσον στην πορεία των ερευνών της βρει αποχρώσες ενδείξεις για κακουργήματα, να μετατραπεί σε Προανακριτική.

Ελιγμός

Η Ν.Δ. απέφυγε να μπει στο παιχνίδι στο οποίο η αντιπολίτευση προσπάθησε να την παγιδεύσει: Ολη η πολιτική ζωή της χώρας να εξαντλείται στην ποινικοποίησή της και στη μετατροπή της σε απέραντο κακουργιοδικείο. Επρόκειτο για μια τακτική κίνηση που εξουδετέρωσε -νόμιμα- την προαποφασισμένη τακτική σύσσωμης της αντιπολίτευσης. Ωστόσο, ο ελιγμός της κυβέρνησης προκάλεσε ένταση και αντιδράσεις σε μερίδα της Κ.Ο. Στην ουσία επαναλήφθηκε η συζήτηση «περί νόμιμου και ηθικού» που είχε απασχολήσει ξανά τη Ν.Δ. τη δεκαετία του ‘90 επί Κ. Καραμανλή.

Οι αντιδράσεις που υπήρξαν δεν ήταν ούτε ίδιες ούτε προερχόμενες από κάποιο συγκεκριμένο «κέντρο». Κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν ότι ο ελιγμός, αν και νόμιμος, κινήθηκε στα όρια του κοινοβουλευτισμού. Κάποιοι άλλοι ίσως ενοχλήθηκαν γιατί δεν μπόρεσαν να στείλουν τα «μηνύματα» που ήθελαν, λόγω -κυρίως- της δυσαρέσκειάς τους για την μη αξιοποίηση που θα ήθελαν.

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. δεν περνάει και την πιο ήρεμη περίοδό της. Υπάρχουν βουλευτές που καταλογίζουν «αλαζονεία» στο Μ. Μαξίμου. Υπάρχουν άλλοι που θεωρούν, ότι δεν λαμβάνουν μέρος στη λήψη των αποφάσεων. Και υπάρχουν και οι μονίμως περιφέροντες τη «γενική δυσαρέσκειά» τους.

Μόνιμη κόντρα

Ωστόσο, αν θα ήθελε κανείς να επισημάνει το πιο σοβαρό και υπαρκτό πρόβλημα στους κόλπους της Ν.Δ., θα έπρεπε να σταθεί στη μόνιμη κόντρα και διαφωνία που υπάρχει μεταξύ του Ν. Δένδια με τον Γ. Γεραπετρίτη. Πόσω μάλλον που ο υπ. Αμυνας -ειδικά τον τελευταίο καιρό- δεν χάνει ευκαιρία να διαφοροποιηθεί από τους χειρισμούς κυρίως του Γ. Γεραπετρίτη. Πέραν της κακής χημείας που υπάρχει στις σχέσεις των δύο ανδρών, όπως λένε κυβερνητικές πηγές, «υπάρχει και η ατζέντα Δένδια». Η οποία αφορά την «εν κινήσει αλλαγή αρχηγού» όπως έχει λεχθεί ή τη διαδοχή του Κ. Μητσοτάκη, αν ηττηθεί στις επόμενες εκλογές. Επειδή το ενδεχόμενο η Ν.Δ. να είναι δεύτερο κόμμα είναι απίθανο, λέγεται, ότι ο υπ. Αμυνας δεν θα έβλεπε με κακό μάτι, να ηγηθεί εκείνος μιας κυβέρνησης συνεργασίας, μιας και σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα ετίθετο σαν όρος για τη συνεργασία το να μην είναι ο Κ. Μητσοτάκης.

Ομως, όλα αυτά αποτελούν ουσιαστικά ασκήσεις επί χάρτου και επιθυμίες. Καθώς την πρωτοβουλία των κινήσεων την ελέγχει απολύτως ο Κ. Μητσοτάκης, ο οποίος -όπως λένε στο Μ. Μαξίμου- «έχει απόλυτη συναίσθηση τι γίνεται», καθώς και ότι από τη στιγμή που δεσμεύτηκε ότι θα ηγηθεί της Ν.Δ. στις επόμενες εκλογές, θα το κάνει από θέση ισχύος.