Η σύγχρονη έρευνα, όμως, στρέφει το βλέμμα όχι στην επιφάνεια αλλά στο υπέδαφος: ομάδα γεωεπιστημόνων εντόπισε κάτω από το νησιωτικό σύμπλεγμα του Βόρειου Ατλαντικού μια γεωλογική ανωμαλία που, όπως αναφέρεται σε πρόσφατη δημοσίευση, δεν έχει παρατηρηθεί σε άλλη περιοχή του πλανήτη. Στην περιοχή εντοπίστηκε ένα στρώμα πετρώματος πάχους περίπου 20 χιλιομέτρων (12,4 μίλια) που τοποθετείται κάτω από τον ωκεάνιο φλοιό, ενώ κανονικά ακολουθεί απευθείας ο μανδύας.

Ο γεωλόγος Γουίλιαμ Φρέιζερ από το Carnegie Science στην Ουάσινγκτον μιλώντας στο Live Science τόνισε ότι «κανονικά περιμένει κανείς να συναντήσει τον μανδύα ακριβώς κάτω από τον ωκεάνιο φλοιό. Στην περίπτωση των Βερμούδων, όμως, υπάρχει ένα επιπλέον στρώμα που έχει τοποθετηθεί κάτω από τον φλοιό, μέσα στην τεκτονική πλάκα πάνω στην οποία βρίσκεται το νησί».

Η προέλευση αυτού του ασυνήθιστα παχιού στρώματος παραμένει αντικείμενο έρευνας και η επιστημονική ομάδα περιγράφει μια σειρά σεναρίων χωρίς ακόμη οριστικά συμπεράσματα. Ένα από τα βασικά ερωτήματα είναι αν το στρώμα αποτελεί προϊόν τοπικής ηφαιστειακής δραστηριότητας, συσσώρευσης ιζημάτων με ειδικές συνθήκες ή ενός αρχαιογεωλογικού συμβάντος που αντήχησε στην εξέλιξη του πυθμένα.

Το αρχιπέλαγος των Βερμούδων βρίσκεται πάνω σε ένα ωκεάνιο ύψωμα, ωστόσο η ηφαιστειακή δραστηριότητα που θα μπορούσε να το έχει δημιουργήσει παραμένει αινιγματική: η τελευταία γνωστή ηφαιστειακή έκρηξη στην περιοχή χρονολογείται πριν από περίπου 31 εκατομμύρια χρόνια. Μια ερμηνεία που εξετάζεται από τους επιστήμονες είναι ότι εκείνη η έκρηξη προκάλεσε ανύψωση του ωκεάνιου πυθμένα και ότι το σημερινό στρώμα αποτελεί αποτύπωμα αυτής της διαδικασίας.

Οι μετρήσεις που οδήγησαν στην ανίχνευση χρησιμοποίησαν σεισμικά προφίλ και γεωφυσικές τεχνικές που επιτρέπουν την διάκριση διαφορετικών στρωμάτων κάτω από τον φλοιό, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της μελέτης. Για να διευκρινιστεί η φύση και η προέλευση του στρώματος, οι επιστήμονες επισημαίνουν την ανάγκη για πρόσθετες έρευνες, συμπεριλαμβανομένων υψηλής ανάλυσης σεισμικών τομών, γεωχημικών αναλύσεων και, ενδεχομένως, γεωτρήσεων. Στην έρευνα συμμετέχουν διεθνή ινστιτούτα και αναμένονται περαιτέρω δημοσιεύσεις.

Οι επιστήμονες υπογραμμίζουν τη σημασία της μελέτης τέτοιων «ακραίων» γεωλογικών περιπτώσεων για την ευρύτερη κατανόηση των διεργασιών που διαμορφώνουν τον φλοιό και τον μανδύα της Γης.

Σύμφωνα με τον Φρέιζερ, «Κατανοώντας έναν τόσο ιδιαίτερο τόπο όπως οι Βερμούδες, μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα και περιοχές που δεν παρουσιάζουν τόσο έντονες ιδιαιτερότητες. Μας βοηθά να διακρίνουμε ποιες διεργασίες στη Γη είναι οι πιο συνηθισμένες και ποιες οι πραγματικά ακραίες», όπως αναφέρεται στη δημοσίευση.

Επιπλέον, η ανακάλυψη υπενθυμίζει ότι τα βάθη των ωκεανών εξακολουθούν να κρύβουν σημαντικά μυστικά:

πρόσφατες μελέτες αποκάλυψαν την ύπαρξη της «χαμένης» ηπείρου Ζηλανδίας, γνωστής ως Zealandia (Te Riu-a-Māui), ηλικίας άνω του ενός δισεκατομμυρίου ετών, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας παραμένει υποθαλάσσιο. Οι Βερμούδες, με την νέα γεωλογική ανωμαλία, προστίθενται στη λίστα περιοχών που προσφέρουν δεδομένα για την εξέλιξη του πλανήτη κάτω από την επιφάνειά του.