Οι εκλογές στο Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο στα τέλη Ιουνίου αναμένονται με πρωτοφανές ενδιαφέρον, καθώς είναι η πρώτη φορά έπειτα από δεκαετίες που η διαδικασία δεν είναι συναινετική αλλά συγκρουσιακή και η έκβαση θα διαμορφώσει τη σχέση Ελλάδας – ΗΠΑ τα επόμενα χρόνια. Η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο δημιουργεί νέα δεδομένα, απαιτώντας μια ηγεσία με ξεκάθαρη διπλωματική στόχευση, πρόσβαση σε αμερικανικά κέντρα αποφάσεων και ικανότητα άμεσης προσαρμογής στις γεωοικονομικές ανακατατάξεις.

Αλλωστε, το Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο δεν είναι ένας απλός εμπορικός σύνδεσμος. Αποτελεί το βασικό θεσμικό κανάλι επικοινωνίας και οικονομικής συνεργασίας μεταξύ Αθήνας και Ουάσιγκτον. Από τις αμερικανικές επενδύσεις μέχρι την ενεργειακή ασφάλεια, την τεχνολογία και τις γεωπολιτικές ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο, η νέα ηγεσία του Επιμελητηρίου που θα προκύψει οφείλει να γνωρίζει καλά τις σχέσεις και τις ισορροπίες που πρέπει να κρατήσει για να υπάρξουν επιχειρηματικές ευκαιρίες σε Ελλάδα και ΗΠΑ. Σύμφωνα με το καταστατικό, τα μέλη του Επιμελητηρίου θα εκλέξουν 25μελές Διοικητικό Συμβούλιο, το οποίο με τη σειρά του θα αναδείξει τον νέο πρόεδρο και τη διοικούσα επιτροπή. Ποιοι είναι, όμως, οι δύο διεκδικητές του προεδρικού θώκου;

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

Διπλωμάτης και μεταρρυθμιστής

Ο Αλέξανδρος Κωστόπουλος έχει πάνω από 15 χρόνια θητείας στο Επιμελητήριο, έχει διατελέσει επί σειρά ετών γενικός γραμματέας, θέση την οποία κατέχει μέχρι και σήμερα, ενώ επαγγελματικά ηγείται της FORESIGHT Strategy & Communications (εταιρία με εξειδίκευση στη στρατηγική επικοινωνία και τη δημόσια διπλωματία). Σύμφωνα με ανθρώπους της αγοράς, είναι ο υποψήφιος που «ξέρει την Ουάσιγκτον», με ισχυρά ερείσματα σε think tanks, κυβερνητικούς φορείς, πανεπιστήμια και πολυεθνικές εταιρίες. Πολλοί τον βλέπουν ως τον ιδανικό μεταρρυθμιστή που μπορεί να εκσυγχρονίσει το Επιμελητήριο και να ενισχύσει τον αμερικανικό προσανατολισμό του.

Ο ίδιος παρευρέθη πριν από λίγες ημέρες στα εγκαίνια του παραρτήματος του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου στην Ουάσιγκτον. Στο περιθώριο των εγκαινίων ανέφερε: «Το παράρτημα του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου στην Ουάσιγκτον ήταν διακαής πόθος όλων των διοικήσεων από τότε που εγώ ήμουν παιδάκι και θυμάμαι να βλέπω τον πατέρα μου να είναι πρόεδρος. Στόχος είναι να επικοινωνεί πιο συχνά και πιο έντονα τις ραγδαίες εξελίξεις στην ελληνική οικονομία και να παρουσιάζει γρήγορα τις ευκαιρίες στο ελληνικό επιχειρείν. Θέλουμε να φτιάξουμε μια τελείως διαφορετική γέφυρα επικοινωνίας Ελλάδας και ΗΠΑ. Πιστεύω ότι δεν είναι κάτι δύσκολο. Θέλουμε, λοιπόν, να δούμε έναν πιο φρέσκο και δυναμικό τρόπο στις σχέσεις μας και όλα όσα ενώνουν την Ελλάδα με τις ΗΠΑ διαχρονικά κοιτώντας ευρύτερα ισορροπίες, προοπτικές και ευκαιρίες».

Θεωρείται άνθρωπος που πρεσβεύει τον εκσυγχρονισμό της δομής και των δράσεων του Επιμελητηρίου, τις στρατηγικές συμμαχίες με αμερικανικά και διεθνή ιδρύματα. Επιδιώκει την προσέλκυση επενδύσεων και την ενίσχυση των startups εταιριών και θέλει την ψηφιακή αναβάθμιση και την εξωστρέφεια του Επιμελητηρίου. Στους υποστηρικτές του για τη θέση του προέδρου συγκαταλέγονται μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι με σχέσεις στις ΗΠΑ, διπλωμάτες και επιχειρηματίες στον τομέα της τεχνολογίας και καινοτομίας.

 ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΑΡΑΚΑΚΗΣ

 Ο υποψήφιος της «συνέχειας»

Ο Γιάννης Σαρακάκης είναι ένα όνομα που συνδέεται με το «βαρύ» οικογενειακό επιχειρείν. Επικεφαλής του Ομίλου Επιχειρήσεων Σαρακάκη, έχει μακρά θητεία στο Επιμελητήριο από το 2007, ενώ από το 2019 υπηρετεί ως αντιπρόεδρος. Θεωρείται ο υποψήφιος της «συνέχειας», της θεσμικής σταθερότητας, της συντηρητικής αλλά οργανωμένης διαχείρισης. Η επιρροή του στον ελληνικό επιχειρηματικό κόσμο είναι αδιαμφισβήτητη, όμως του ασκείται κριτική πως οι σχέσεις του με τις ΗΠΑ είναι περιορισμένες, καθώς οι συνεργασίες του ομίλου του επικεντρώνονται, κυρίως, σε Ιαπωνία και Ευρώπη. Σύμφωνα με ανθρώπους της αγοράς, είναι ο κατάλληλος για να διατηρήσει μια σταθερότητα στο Επιμελητήριο. Μπορεί να ενισχύσει την παρουσία παραδοσιακών ελληνικών επιχειρήσεων και οι προσεγγίσεις του γίνονται μέσω της κλασικής εμπορικής διπλωματίας.

Σε δηλώσεις που είχε κάνει όταν ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του είχε αναφέρει μεταξύ άλλων: «Οι εκλογές στις ΗΠΑ σηματοδοτούν μια κρίσιμη καμπή για την παγκόσμια πολιτική σκηνή, με αλλαγές στις προτεραιότητες που θα διαμορφώσουν το οικονομικό και γεωπολιτικό τοπίο για τα επόμενα χρόνια. Για να επιτελέσει το Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο καλύτερα τον ρόλο που έχει σε αυτήν τη συνθήκη πρέπει να είμαστε κοντά στη βάση, στην αγορά. Να ακούμε τα μηνύματα, τις ανησυχίες και όλα αυτά να τα εκφράσουμε με τρόπο που θα καλύπτει όσο το δυνατόν περισσότερα μέλη. Θέλουμε αυτήν την περίοδο να έχουμε μια ισχυρή φωνή, μια φωνή που θα εκφράζει την επιχειρηματικότητα και την οικονομία. Βεβαίως, με το “χρώμα” των ελληνοαμερικανικών σχέσεων και να είμαστε παρόντες στις εξελίξεις, με θέσεις που θα έχουμε διαμορφώσει επειδή ακριβώς θα έχουμε συζητήσει με τα μέλη και τις εταιρίες». Στους υποστηρικτές τους συγκαταλέγονται παραδοσιακοί επιχειρηματικοί όμιλοι και εκπρόσωποι της βιομηχανίας και του αυτοκινητιστικού τομέα.

Διαφορετικές κατευθύνσεις

Σύμφωνα με στοιχεία από τους εξαγωγικούς φορείς και την ΤτΕ, οι μεν ελληνικές εξαγωγές αγαθών στις ΗΠΑ έφθασαν πέρυσι τα 2,5 δισ. ευρώ, το δε απόθεμα των άμεσων αμερικανικών επενδύσεων στην Ελλάδα τα 3,5 δισ. ευρώ. Οι εκλογές του Ιουνίου δεν είναι απλώς μια διαδικασία επιλογής προέδρου. Είναι μια «μάχη» στρατηγικής κατεύθυνσης και ή το Επιμελητήριο θα στραφεί ακόμη πιο δυναμικά προς τις ΗΠΑ με ένα πρόσωπο διεθνούς εμβέλειας, όπως ο κ. Αλέξανδρος Κωστόπουλος, ή θα διατηρηθεί σε πιο συντηρητική τροχιά, με τον κ. Γιάννη Σαρακάκη να εγγυάται συνέχεια και θεσμική ασφάλεια. Το σίγουρο είναι πως το αποτέλεσμα θα κρίνει όχι μόνο τη φυσιογνωμία του Επιμελητηρίου αλλά και την ευρύτερη στάση της ελληνικής οικονομικής διπλωματίας τα επόμενα χρόνια.