Στις 23 Ιουλίου του 2018 έχασαν τη ζωή τους, εντελώς αβοήθητοι, 104 άνθρωποι, ανάμεσά τους οκτώ παιδιά, επειδή το κράτος δεν κατάφερε να τους προστατέψει. Μία αλληλουχία λανθασμένων αποφάσεων και παραλείψεων, η πλήρης απουσία κυβερνητικού και υπηρεσιακού συντονισμού και η μη λειτουργία του αριθμού 112, που θα μπορούσε να ενημερώσει έγκαιρα τους κατοίκους, ήταν ο συνδυασμός που οδήγησε στον όλεθρο.

Ο δικαστικός Γολγοθάς για τους συγγενείς και επιζώντες κράτησε επτά ολόκληρα χρόνια. Ολη αυτήν την περίοδο στάθηκαν όρθιοι με αξιοπρέπεια, οδύνη και ιώβεια υπομονή και πλέον περιμένουν την ανακοίνωση των ποινών, οι οποίες σε πρώτο βαθμό ήταν όλες εξαγοράσιμες. Στο Εφετείο οι δικαστές αποφάσισαν την ενοχή για δέκα κατηγορουμένους, οι οποίοι, σύμφωνα με το δικαστικό σκεπτικό, συνέβαλαν με τις πράξεις ή παραλείψεις τους στο να επέλθει το τραγικό αποτέλεσμα με την εκατόμβη νεκρών και βαριά τραυματισμένων πολιτών.

Ομως, ακόμα και όταν η τραγωδία είχε πλέον επέλθει και τα στελέχη του επιχειρησιακού μηχανισμού ενημέρωναν τους κυβερνητικούς παράγοντες για τους νεκρούς και για το μέγεθος της ανθρώπινης τραγωδίας, η τότε κυβέρνηση επιδιδόταν σε επικοινωνιακό σόου, με κάμερες και διαλόγους της ντροπής. Αυτή ήταν η πολιτική ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ, που ποτέ δεν ανέλαβε με ειλικρίνεια και θάρρος.