Οι πυρηνικές απειλές του Πούτιν έχουν κάνει πολλά πρωτοσέλιδα, αλλά έχουν καταφέρει μόνο εν μέρει να αποτρέψουν τις δυτικές χώρες. Για περισσότερα από τριάμισι χρόνια, αυτή η στρατηγική βοήθησε τη Ρωσία να επιβραδύνει τη ροή της στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία χωρίς ποτέ να διακόψει εντελώς τη δυτική υποστήριξη. Παρ’ όλα αυτά, οι αξιωματούχοι του Κρεμλίνου είναι φαινομενικά απρόθυμοι ή ανίκανοι να εγκαταλείψουν τις τακτικές τους για πρόκληση πυρηνικού φόβου.

Υπαινιγμοί

Ο ίδιος ο Πούτιν συχνά υπαινίσσεται πιθανή πυρηνική κλιμάκωση έχοντας αναθεωρήσει επίσημα το πυρηνικό δόγμα της Ρωσίας για να μειώσει το όριο για τα πυρηνικά πλήγματα. Στο μεταξύ, ρωσικά πυρηνικά φέρεται να έχουν αναπτυχθεί στη Λευκορωσία, με αξιωματούχους του Κρεμλίνου να απειλούν, επίσης, πρόσφατα να προμηθεύσουν πυρηνικά όπλα την Κούβα και τη Βενεζουέλα. Στις 5 Νοεμβρίου, ο Πούτιν διέταξε τους Ρώσους στρατιωτικούς να ξεκινήσουν τις προετοιμασίες για την πιθανή επανέναρξη των πυρηνικών δοκιμών.

Ο Πούτιν είναι ιδιαίτερα λάτρης της προβολής νέων όπλων με πυρηνικές δυνατότητες. Στα τέλη Οκτωβρίου, ανακοίνωσε την επιτυχή δοκιμή του πυρηνοκίνητου και πυρηνικού πυραύλου Burevestnik. «Αυτό είναι ένα μοναδικό προϊόν που κανείς άλλος στον κόσμο δεν έχει», σχολίασε. Μέρες αργότερα, ο Πούτιν χαιρέτισε την εξίσου επιτυχημένη δοκιμή του drone «Poseidon», ενός πυρηνικού υποβρύχιου όπλου. Μίλησε για τις δήθεν ασύγκριτες δυνατότητες του «Poseidon» και δήλωσε ότι «δεν υπάρχει τρόπος να αναχαιτιστεί».

Είναι αδύνατο να εκτιμηθεί η αλήθεια των ισχυρισμών του Πούτιν ή να επιβεβαιωθεί η αποτελεσματικότητα των τελευταίων υποτιθέμενων «πανίσχυρων» όπλων. Πολλοί έχουν σημειώσει ότι κανένα από τα δύο όπλα δεν είναι εντελώς νέο, με την ανάπτυξη και των δύο να ανακοινώνεται για πρώτη φορά το 2018. Στην πραγματικότητα, η χρονική στιγμή αυτών των υποτιθέμενων δοκιμών είναι πιθανώς πολύ πιο σημαντική από τα ίδια τα όπλα και αντικατοπτρίζει την επιθυμία της Ρωσίας να εμπλακεί σε ακόμη περισσότερα πυρηνικά κροταλίσματα.

Η τελευταία περίοδος πυρηνικής στάσης της Ρωσίας αποκαλύπτει πολλά για την απογοήτευση της Μόσχας για τη συνεχιζόμενη δυτική υποστήριξη προς την Ουκρανία και είναι πιθανότατα μια άμεση απάντηση στις ισχυρές κυρώσεις του ενεργειακού τομέα που επιβλήθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες από τον Τραμπ. Είναι μια τακτική που θα μπορούσε, τελικά, να γυρίσει μπούμερανγκ στο Κρεμλίνο.

Απειλώντας να ανανεώσει τις πυρηνικές δοκιμές, ενώ καυχιέται ασταμάτητα για τα πυρηνικά θαυματουργά όπλα της Ρωσίας, ο Πούτιν κινδυνεύει να υπογραμμίσει την αδυναμία του ρωσικού στρατού να επιβληθεί με πιο συμβατικά μέσα. Με άλλα λόγια, η όλο και πιο συχνή χρήση του πυρηνικού εκβιασμού του από το Κρεμλίνο μπορεί στην πραγματικότητα να είναι ένα σημάδι αδυναμίας και όχι δύναμης.

Σαν γκάνγκστερ

Οπως ένας γεωπολιτικός… γκάνγκστερ, ο Πούτιν έχει καταλήξει να βασίζεται στις τακτικές εκφοβισμού τύπου Μαφίας, καθώς επιδιώκει να επαναβεβαιώσει το καθεστώς της μεγάλης δύναμης της Ρωσίας εν μέσω αυξανόμενων αποδεικτικών στοιχείων για τις σταθερά διαβρωτικές στρατιωτικές δυνατότητες της χώρας του.

Οι πυρηνικές απειλές του Πούτιν είναι τουλάχιστον εν μέρει μια προσπάθεια να αποσπάσει την προσοχή από τις χαμηλές επιδόσεις του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία. Αυτό το συντριπτικό αποτέλεσμα οδήγησε τον Τραμπ να χαρακτηρίσει τη Ρωσία ως «χάρτινη τίγρη» τον Σεπτέμβριο. Η προσβολή πιστεύεται ότι χτύπησε ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο νεύρο του Πούτιν.

Κραδαίνοντας το πυρηνικό του οπλοστάσιο στη διεθνή σκηνή, ο Πούτιν στοχεύει να απειλήσει τους Δυτικούς ηγέτες που αποφεύγουν τον κίνδυνο και να τους αποτρέψει από το να αντιταχθούν στη Ρωσία στην Ουκρανία. Ελπίζει, επίσης, να υπογραμμίσει ότι η νίκη επί της Ουκρανίας παραμένει ο πρωταρχικός στόχος της Μόσχας.

Μέχρι στιγμής, ο Τραμπ έχει προσφέρει μια αρκετά ισχυρή αντίδραση στο πυρηνικό κροτάλισμα της Ρωσίας. Αυτό περιλαμβάνει την εντολή των αμερικανικών πυρηνικών υποβρυχίων να μεταφερθούν πιο κοντά στη Ρωσία ως απάντηση σε «προκλητικές δηλώσεις» και την ένδειξη ετοιμότητας για την επανέναρξη των πυρηνικών δοκιμών «σε ίση βάση».

Παράδειγμα

Αλλοι Δυτικοί ηγέτες θα πρέπει τώρα να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Τραμπ και να αναγνωρίσουν ότι ο μόνος τρόπος για να τερματιστεί ο απερίσκεπτος πυρηνικός εκβιασμός του Πούτιν είναι να επιδείξουν αποφασιστικότητα και αναβιώνοντας την αποτροπή. Αυτό πρέπει να περιλαμβάνει την αναγέννηση επαρκών ευρωπαϊκών και αμερικανικών συμβατικών δυνάμεων για να αποτρέψει τη Ρωσία από το να επιτεθεί στους γείτονές της. Παράλληλα, οι κυρώσεις στην πολεμική οικονομία του Πούτιν θα πρέπει να γίνουν αυστηρότερες, ενώ η Ουκρανία πρέπει, επιτέλους, να εφοδιαστεί με τα όπλα που χρειάζεται για να νικήσει την εισβολή της Ρωσίας.

Πρέπει να μπει φρένο στον εκβιασμό

Κανείς δεν έχει την πολυτέλεια να πάρει τον κίνδυνο του πυρηνικού πολέμου ελαφρά τη καρδία. Παρ’ όλα αυτά, η Ρωσία δεν είναι η μόνη χώρα με πυρηνικό οπλοστάσιο. Η γνήσια συμβατική και πυρηνική αποτροπή πρέπει να αποκατασταθεί, για να στερήσει από τους παίκτες όπως ο Πούτιν την ικανότητα, πόσω μάλλον την επιθυμία, να χρησιμοποιήσουν πυρηνικούς εκβιασμούς, προκειμένου να καταστεί δυνατή η περαιτέρω πράξη διεθνούς επιθετικότητας. Αν δεν επιτευχθεί αυτό, ο Πούτιν θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί τις πυρηνικές απειλές ως εργαλείο για να εκφοβίσει τους αντιπάλους του και να συγκαλύψει τη ρωσική αδυναμία.