Λίγες ώρες μετά ένας εκπρόσωπος της Χαμάς, της κανονικής, δηλαδή «κυβέρνησης» των Παλαιστινίων, όχι της παροπλισμένης και αδύναμης Παλαιστινιακής Αρχής, δήλωνε στο πρακτορείο Reuters: «Δεν έχει παρουσιαστεί κανένα σχέδιο στη Χαμάς», αναφερόμενος τόσο στη νέα δήλωση Τραμπ όσο και στο περίφημο «Σχέδιο 21 σημείων» για την ειρήνευση στην περιοχή.

Ολο αυτό λίγα 24ωρα αφού είχε κυκλοφορήσει βίντεο με κουκουλοφόρους της Χαμάς να εκτελούν δημοσίως και υπό τις επευφημίες του πλήθους τρεις άντρες με την κατηγορία της συνεργασίας με το Ισραήλ. Την ίδια ώρα τα ισραηλινά στρατεύματα συνέχισαν να ισοπεδώνουν γειτονιές της Γάζας, ο Νετανιάχου μιλούσε από το βήμα του ΟΗΕ, ενώ οι εκπρόσωποι διαφόρων χωρών αποχωρούσαν από την αίθουσα σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Μέχρι εκείνη τη στιγμή οι χώρες-μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας που είχαν αναγνωρίσει -συμβολικά και χωρίς να δηλώνει κάτι άλλο πέρα από τις διαθέσεις τους- το κράτος της Παλαιστίνης έφταναν τις 157 στο σύνολο των 193 του ΟΗΕ.

«Δεν υπάρχει δικαιολογία για τη συνέχιση του πολέμου. Είμαστε στρατηγικοί εταίροι του Ισραήλ, αλλά οι φίλοι οφείλουν να λένε αλήθειες. Στηρίζουμε τη λύση δύο κρατών. Η δημιουργία ενός κυρίαρχου, δημοκρατικού βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους πρέπει να είναι η κατάληξη μιας πολιτικής διαδικασίας», είπε από το ίδιο βήμα πριν από λίγες ημέρες ο Ελληνας πρωθυπουργός. Οι αναγνωρίσεις είναι σαφές ότι προσπαθούν να πιέσουν το Ισραήλ.

Η τακτική του δηλώνει παγκοσμίως, πλέον, ότι δημιουργεί τις συνθήκες ώστε να μην μπορεί να ευσταθεί η λύση των δύο κρατών, ακόμα και αν επικρατήσει ειρήνη. Ούτε και ο Τραμπ, όπως δήλωσε, συμφωνεί με τις αναγνωρίσεις και μάλιστα μέμφθηκε τις χώρες που το έκαναν. Παράλληλα, ούτε και οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι φαίνεται να έχουν ενιαία γραμμή. Στη Γάζα κάνει κουμάντο η Χαμάς, που για τον πολιτισμένο κόσμο είναι τα στίφη των βαρβάρων δολοφόνων της 7^ης Οκτωβρίου και στη Λωρίδα της Γάζας η απονευρωμένη Παλαιστινιακή Αρχή.

Οπότε και οι δύο πλευρές, που θεωρητικώς θα συνέτασσαν και θα υλοποιούσαν την περίφημη «Λύση Των 2 Κρατών», φλερτάρουν το αδιέξοδο. Με τους Ισραηλινούς ομήρους να παραμένουν νεκροζώντανοι στα λαγούμια της Γάζας και τους κατοίκους της Παλαιστίνης να λιμοκτονούν φορτωμένοι στις πλάτες τους τα όποια υπάρχοντά τους.

Κι εμείς εδώ, μακάριοι και διχασμένοι, να συνεχίζουμε να αγνοούμε -μαζί με πολλούς άλλους στην Ευρώπη- ότι στο παρελθόν έγιναν τουλάχιστον οκτώ προσπάθειες για συνύπαρξη και οι περισσότερες απορρίφθηκαν είτε από τους ίδιους τους Παλαιστίνιους είτε με ευθύνη των γειτονικών αραβικών κρατών. Αυτή είναι η πολιτική ερμηνεία του συνθήματος «From the river to the sea». Να μην υπάρχει τίποτα άλλο παρά μόνο παλαιστινιακή γη από τον Ιορδάνη ποταμό μέχρι τη Μεσόγειο Θάλασσα…