ΤΙ συμβαίνει; Υπάρχουν πολλές τάξεις με τμήματα που έχουν κάτω από 13 μαθητές, οπότε συγχωνεύονται και δημιουργείται, πλέον, ένα τμήμα των 25 μαθητών, που είναι και το όριο που θέτει το υπουργείο Παιδείας. Αυτό, βέβαια, έχει ως αποτέλεσμα την αναδιάρθρωση όλου του προγράμματος των εκπαιδευτικών και αναπόφευκτα τη μετακίνηση κάποιων σε άλλα σχολεία, ώστε να συμπληρώσουν το ωράριο εργασίας τους.

ΑΥΤΟ που θα έπρεπε να είχε αποφευχθεί είναι να γίνονται οι συγχωνεύσεις ενώ έχει ξεκινήσει η σχολική χρονιά, γιατί έτσι ανατρέπεται τόσο η καθημερινότητα και οι συνήθειες των παιδιών, καθώς αλλάζουν δασκάλους, αλλά, βέβαια, και το εργασιακό στάτους κβο των εκπαιδευτικών. Πρόκειται για μια λανθασμένη τακτική, για την οποία την ευθύνη φέρουν είτε οι διευθύνσεις των σχολικών μονάδων είτε το υπουργείο Παιδείας. Δεν γνώριζαν πριν από την 11η Σεπτεμβρίου, όταν ανοίγουν τα σχολεία, πόσους μαθητές έχει το κάθε τμήμα σε κάθε τάξη; Οι συγχωνεύσεις, λοιπόν, πρέπει να γίνονται πριν από την έναρξη της σχολικής χρονιάς, αφού έτσι κι αλλιώς είναι αναπόφευκτες.

ΚΑΙ γιατί είναι αναπόφευκτες; Πάμε τώρα στην καρδιά τους προβλήματος. Τα σχολεία, δυστυχώς, αδειάζουν από μαθητές. Ο λόγος, βέβαια, δεν είναι άλλος από το τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Αρκεί μόνο να δει κανείς τους αριθμούς. Το 2010 γεννήθηκαν 115.000 παιδιά και πέρσι μόλις 68.000. Η πτώση στις γεννήσεις φτάνει, πλέον, το 40% σε 15 χρόνια.

ΑΡΑ, γίνεται αντιληπτό πως μέσα στα επόμενα χρόνια δεν θα μιλάμε πια για συγχωνεύσεις τμημάτων, αλλά για κλείσιμο και συγχώνευση εκατοντάδων σχολικών μονάδων όχι μόνο σε απομακρυσμένες περιοχές της περιφέρειας, αλλά και στα μεγάλα αστικά κέντρα – εννοείται και στην Αθήνα.

ΟΠΟΤΕ μη χανόμαστε βλέποντας το δέντρο, γιατί χάνουμε το δάσος. Λογικό είναι να υπάρχουν αντιδράσεις από γονείς και εκπαιδευτικούς για τις συγχωνεύσεις τμημάτων, ειδικά, όπως είπαμε, για όσες γίνονται κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Μακάρι, όμως, να ήταν αυτό το πρόβλημα. Ας μην αγνοούμε, λοιπόν, τις επιπτώσεις του δημογραφικού προβλήματος, γιατί δεν πρόκειται για απλούς αριθμούς. Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι πολύ μεγαλύτερο και πιθανότατα αρνούμαστε να το δούμε.

ΟΙ συγχωνεύσεις τμημάτων και σχολικών μονάδων είναι η πρώτη επίπτωση του δημογραφικού, την οποία τη βλέπουμε στην καθημερινότητα. Σε λίγα χρόνια θα έρθουμε αντιμέτωποι με πιο βαριές επιπτώσεις. Με ένα τεράστιο έλλειμμα πολιτών για τις θέσεις εργασίας που θα έχουν ανάγκη η χώρα και οι επιχειρήσεις. Στη συνέχεια θα βρεθούμε μπροστά στον κίνδυνο να τιναχτούν στον αέρα το ασφαλιστικό σύστημα και οι παροχές του κοινωνικού κράτους, άρα οι συνέπειες, τόσο για τα δημοσιονομικά όσο και για τις τσέπες των πολιτών, θα είναι τεράστιες. Και, βέβαια, θα έρθουμε αντιμέτωποι με τον εθνικό κίνδυνο να ζούμε σε μια χώρα υπερηλίκων, με εξαιρετικά μειωμένο πληθυσμό, που θα γίνεται ολοένα και πιο αδύναμη σε όλα τα επίπεδα.

Το Πεντάγωνο έγινε τοπόσημο της Αθήνας

ΧΘΕΣ το απόγευμα έγινε η τελετή εγκαινίων της νέας βιοκλιματικής όψης του συμπλέγματος των κτιρίων του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, την οποία επιμελήθηκε -και πάλι- ο Κώστας Βαρώτσος. Το Πεντάγωνο έως προχθές θύμιζε κάτι σαν εργατικές πολυκατοικίες της δεκαετίας του ’50. Τώρα, πια, αποτελεί ένα νέο τοπόσημο για την Αθήνα. Γιατί, πέρα από τον μετασχηματισμό των Ενόπλων Δυνάμεων, είναι σημαντική και η αναβάθμιση των χώρων του Πενταγώνου, η οποία αξίζει να σημειωθεί πως δεν έγινε με χρήματα από τα δημόσια ταμεία, αλλά με ιδιωτική χορηγία.