Οσοι συμμετάσχουν στη σημερινή πορεία της επετείου του Πολυτεχνείου με παλαιστινιακές μαντίλες, τις σημαίες της Παλαιστίνης ή τα γνωστά σηματάκια-καρπουζάκια θα πρέπει να είναι ιδιαιτέρως ανήσυχοι από το γεγονός ότι έναν μήνα μετά την ιστορική υπογραφή της εκεχειρίας και τις όποιες παραβιάσεις της, η Χαμάς, αργά και σταθερά, ξαναπαίρνει τον έλεγχο της Γάζας.
Δεν χρειάζεται να έχει κανείς ιδιαίτερες πηγές πληροφόρησης. Ο Ισμαήλ αλ Θαουάμπντα, εκπρόσωπος Τύπου της κυβέρνησης της Χαμάς, είναι σαφέστατος μιλώντας στο πρακτορείο Reuters: «Ελέγχουμε τους φόρους στα καύσιμα και τα τσιγάρα. Σκοπός μας είναι να εξασφαλίσουμε τις σχέσεις εμπόρων και καταναλωτών. Ελέγχουμε την οικονομία, τη διακίνηση των προϊόντων, το εμπόριο γενικώς, τις αυξήσεις στις τιμές». Επιμένει ότι η Χαμάς παρεμβαίνει τόσο για να διατηρεί την τάξη όσο και για να προστατεύει τους καταναλωτές από τις αυθαίρετες αυξήσεις τιμών των εμπόρων.
Το σχέδιο ειρήνευσης των 20 σημείων, αυτό που έφερε τον Ντόναλντ Τραμπ στη θέση του κυριότερου υποψηφίου για το επόμενο Νόμπελ Ειρήνης, προβλέπει με απόλυτη σαφήνεια τη σταδιακή έξοδο της Χαμάς από κάθε κάδρο της επικαιρότητας και των δραστηριοτήτων της μεταβατικής κυβέρνησης. Πρώτον και κύριο, ο αφοπλισμός της και η παράδοση του οπλισμού της. Οι εικόνες με τους πάνοπλους και τρομακτικούς μασκοφόρους τύπους, με τις πράσινες κορδέλες στα κεφάλια, δεν οδηγούν σε τέτοια συμπεράσματα.
Απεναντίας, από τη ρύθμιση της τιμής του κοτόπουλου μέχρι την επιβολή τελών στα τσιγάρα, η Χαμάς επιδιώκει να ανακτήσει τον έλεγχο στη Γάζα, όπως τουλάχιστον περιγράφουν οι ίδιοι οι κάτοικοι της Γάζας που επέστρεψαν στα ερείπια προσπαθώντας να ξαναχτίσουν τις ζωές τους. Ολο αυτό το σκηνικό, βέβαια, αφού πρώτα η Χαμάς επιδόθηκε στις γνωστές βαρβαρότητές της, εκτελώντας δημόσια Παλαιστίνιους με τις κατηγορίες της συνεργασίας με το Ισραήλ.
Ολοι συμφωνούν σε κάτι: Οτι οι κινήσεις της Χαμάς δεν στοχεύουν σε κάτι άλλο παρά στο να δείξουν στη διεθνή κοινότητα ότι αυτή είναι το αφεντικό και αυτή θα συνεχίσει να είναι. Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι της Γάζας, περισσότεροι από δύο εκατομμύρια, ζουν σε περιοχές που ελέγχονται πλήρως από τη Χαμάς. Ο Γκάιθ αλ Ομάρι, ανώτερος συνεργάτης στο think tank του Washington Institute, είναι σαφής. «Οσο περισσότερο η διεθνής κοινότητα περιμένει, τόσο πιο πολύ επιστρέφει η Χαμάς και εδραιώνεται και πάλι», είπε. Ολες αυτές οι εξελίξεις δεν αποκλείεται να οδηγήσουν σε μία ακόμα φάση ανακύκλωσης της φρικτής βίας, επιβεβαιώνοντας όσους τονίζουν, εδώ και πολλά χρόνια, ότι από το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» λείπει η λέξη «δημοκρατία»…