Στα νησιά του Βορείου Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα οι ροές είναι συντριπτικά μειωμένες σε σχέση με το παρελθόν, κάτι που οφείλεται τόσο στην καλύτερη φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων από το Λιμενικό όσο και στο φρενάρισμα από την Τουρκία.

ΣΤΗΝ Κρήτη, όμως, η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη. Υπάρχουν μέρες που έρχονται πλοιάρια από τη Λιβύη και καταφτάνουν έως και 1.000 μετανάστες από χώρες της Βόρειας Αφρικής. Το 2024 είχαμε μόλις 4.000 αφίξεις και φέτος, στο πρώτο εξάμηνο, έχουν ξεπεράσει τις 8.000.

ΜΙΑ σημαντική σημείωση. Πάνω κάτω ίδια εικόνα υπάρχει και στην Ιταλία, που πέρσι είχε δεχθεί 14.000 μετανάστες και φέτος, έως τώρα, έχει δεχθεί 27.000. Γιατί κάποιοι διακινούν ανυπόστατες φημολογίες πως μόνο η Ελλάδα δέχεται την πίεση από τον Χαφτάρ.

ΤΟ πρόβλημα είναι δυσεπίλυτο. Οσο η κυβέρνηση της Βεγγάζης εργαλειοποιεί τις μεταναστευτικές ροές, πιέζοντας την Ευρώπη για να την αναγνωρίσει και να κερδίσει χρήματα, στην ουσία θα έχουμε μία επανάληψη του παιχνιδιού που έπαιξε ο Ερντογάν τα προηγούμενα χρόνια.

ΤΟ ερώτημα, όμως, παραμένει. Τι θα πρέπει να κάνει η Ελλάδα με τις αυξημένες ροές μεταναστών; Οι τοπικές κοινωνίες στην Κρήτη δεν τους θέλουν, την ώρα μάλιστα που μπαίνουμε στην υψηλή τουριστική περίοδο. Δεν θέλουν, καν, να ακούσουν για τη δημιουργία δομών στο νησί. Ακόμα και ο Νίκος Ανδρουλάκης βγήκε δημόσια και δήλωσε την αντίθεσή του στη δημιουργία δομών στο νησί από όπου κατάγεται και εκλέγεται.

ΑΞΙΖΕΙ να θυμηθεί κανείς τι συνέβαινε στα νησιά του Bορείου Αιγαίου το 2021. Oταν οι κάτοικοι είχαν ξεσηκωθεί και απαιτούσαν να μεταφερθούν οι μετανάστες στην ηπειρωτική χώρα.

ΑΡΑ κανείς δεν θέλει να φτιαχτούν νέες δομές. Οι υφιστάμενες δομές θα γεμίσουν, αν συνεχιστούν οι ροές με αυτούς τους ρυθμούς. Οπότε, όσοι διαφωνούν με την τροπολογία για αναστολή υποβολής αίτησης ασύλου των μεταναστών που έρχονται από τη Bόρεια Αφρική, τι ακριβώς προτείνουν; Δεν πρέπει η Ελλάδα να στείλει ένα μήνυμα ότι δεν έχει ανοιχτά σύνορα;

ΓΙΑΤΙ δεν γίνεται, από τη μία πλευρά, η αντιπολίτευση να καταψηφίζει την τροπολογία και από την άλλη να μη θέλει να γίνουν νέες δομές. Αλλωστε, επί ΣΥΡΙΖΑ δεν φτιάχτηκαν δομές μεταναστών; Πού θα πάνε όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Θα λιάζονται στις πλατείες, όπως το 2015, μέχρι να φύγουν; Και εκείνοι μπορεί να έφυγαν, γιατί τότε η Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες τούς περίμεναν με ανοιχτές πόρτες, τώρα δεν πρόκειται να τους δεχθούν.

ΣΥΜΦΩΝΑ με τα επίσημα στοιχεία, το 52% των αιτήσεων ασύλου γίνεται αποδεκτό. Το υπόλοιπο 48% απορρίπτεται, άρα θεωρητικά οι μετανάστες πρέπει να επιστρέψουν στις χώρες καταγωγής τους.

ΤΗΝ ίδια ώρα, σε όλες τις δημοσκοπήσεις σχεδόν το 80% των πολιτών ζητάει να αυστηροποιηθεί η μεταναστευτική πολιτική. Μέσα σε αυτό το σκηνικό είναι δυνατόν να κατηγορούν κάποιοι την κυβέρνηση ως… ακροδεξιά; Η αντιπολίτευση αρνείται να στηρίξει τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες, αλλά συγχρόνως δεν έχει να προτείνει κάποια λύση. Φτάνει πια. Περισσεύει η υποκρισία με το Μεταναστευτικό.

ΔΕΝ υπάρχουν μαγικές λύσεις. Η κυβέρνηση προσπαθεί να στείλει μήνυμα στους διακινητές πως κλείνει τους διαδρόμους και θα επιχειρήσει να επαναδιαπραγματευτεί με τον Χαφτάρ. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει κατά πόσο θα αποδώσουν αυτές οι κινήσεις. Απαιτείται ψυχραιμία και σωστός σχεδιασμός. Και, βέβαια, να λείπουν και κάποιες υπερβολές, όπως η αναφορά Πλεύρη στις παροχές των μεταναστευτικών δομών. Ο θαλασσοπνιγμένος άνθρωπος δεν θα μείνει στη χώρα του επειδή η Ελλάδα θα μειώσει σε δύο από τρεις τις επιλογές του μενού για φαγητό ή το μηνιαίο επίδομα των 75 ευρώ.