Είναι σαφές ότι η παραίτηση απελευθερώνει τον τέως πρωθυπουργό και πρώην αρχηγό ενός κόμματος, η διάλυση του οποίου φέρει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του, να ανοίξει τα όποια φτερά πιστεύει ότι διαθέτει και να φτιάξει εκ νέου έναν καινούργιο κομματικό μηχανισμό, με τον ίδιο στο υψηλότερο βάθρο του. Το ερώτημα, πάντως, αν ο Αλέξης Τσίπρας αιφνιδίασε χθες με την ανακοίνωση της παραίτησής του απαντάται μονολεκτικά: όχι.
Ολα -και η ανακοίνωση της παραίτησης- ήταν αναμενόμενα, ο ακριβής χρόνος ήταν που παιζόταν. Η ηθική – πολιτική πίεση που ασκούσε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η εν γνώσει του συνεχιζόμενη κοινοβουλευτική του απραξία, ήταν ένας από τους συνδυασμούς που επέτειναν τη συγκεκριμένη εξέλιξη. Σύμφωνα με τον γνωστό, πια, τακτικισμό που τον διακρίνει, ήταν σαφές ότι ήθελε ελεύθερο το πεδίο για να κάνει τις επαφές για την οργάνωση όποιου κομματικού μηχανισμού, με όποια ανθρωπογεωγραφική προσέγγιση, έχει στο μυαλό του. Είναι, φυσικά, και η προετοιμασία για την έκδοση του βιβλίου του, που ακολουθεί τους παραδοσιακούς δρόμους της βιβλιοπαραγωγής και, φυσικά, τους νόμους της αγοράς, καθώς σχεδιάζεται να είναι βρίσκεται στα χριστουγεννιάτικα ράφια των βιβλιοπωλείων.
Πριν, όμως, καν ανακοινώσει την παραίτησή του, ο Αλέξης Τσίπρας προέβη σε μία δήλωση προθέσεων προς το σύνολο της αντιπολίτευσης και κυρίως της Αριστεράς, η οποία μπορεί να ερμηνευθεί ως εκ προοιμίου συγκρουσιακή. Εχοντας, ήδη, το βάρος των συσσωρευμένων αποτυχιών στην πλάτη των μόλις πενήντα του βιολογικών χρόνων, προέβη σε έναν έμμεσο εκβιασμό όλων των υπολοίπων. Ουσιαστικά, να αναγνωρίσουν στον «ανανεωμένο» Αλ. Τσίπρα τον νέο ηγέτη και να ανοίξουν τον δρόμο για την ηρωική επιστροφή του, ει δυνατόν να τον στρώσουν με ροδοπέταλα. Κατά τα άλλα και με το… καλημέρα ξεκίνησε το αγαπημένο του παιχνίδι, αυτό των αντιφάσεων: «Δεν πιστεύω σε Μεσσίες, ούτε σε κομματικές κατασκευές εργαστηρίου», ενώ κάνει τα πάντα για να φιλοτεχνήσει για τον εαυτό του ένα αμιγώς μεσσιανικό πορτρέτο. Κάτι που όλοι περίμεναν από την πρώτη κιόλας στιγμή, τον Ιούνιο του 2023, όταν είχε ανακοινώσει την παραίτησή του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Είχε φύγει για να ξαναγυρίσει. Και μιας και έδωσε και μια ποιητική διάσταση στην επιστροφή του με την αναφορά στον Ναζίμ Χικμέτ και τις «πιο όμορφες θάλασσες», κάποιοι ήδη άρχισαν να ξανακούν το «Αγγελος εξάγγελος» του Σαββόπουλου: «[…] Τα νέα που σας έφερα, σας χάιδεψαν τ’ αφτιά, μ’ απέχουνε πολύ απ’ την αλήθεια…».