Η μία πέτρα είναι η ιστορική αποστολή εναλλακτικής απέναντι στη Νέα Δημοκρατία, που έχει πείσει τον εαυτό του ότι πρέπει να εκπληρώσει. Η άλλη πέτρα είναι η επιλογή του να επιμένει στην κινηματική λογική, που όχι μόνο έχει κληρονομήσει από το παρελθόν του αλλά και καλλιεργεί διαρκώς με αποτέλεσμα να αυτοπαγιδεύεται διαρκώς.

Μία χοντρική σχηματοποιημένη μορφή του αδιεξόδου θα μπορούσε να είναι αυτή. Η σημερινή του ηγεσία, αλλά και όλοι όσοι τη διεκδίκησαν πριν από την επικράτηση του Νίκου Ανδρουλάκη αλλά και όσοι αποπειρώνται να αμφισβητήσουν την αποτελεσματικότητά του, σήμερα, είναι καταφανές ότι πάσχει από όραμα. Και πολιτική χωρίς όραμα και στόχους -συγκεκριμένους και όχι γενικόλογους- είναι σαν ποδοσφαιρική ομάδα που μπαίνει στο γήπεδο χωρίς να ξέρει πώς θα φτάσει στο αντίπαλο τέρμα. Αλλά ακόμα και αν καταφέρει να φτάσει δεν θα ξέρει τι πρέπει να κάνει.

Από την ιστορία των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων της ΕΥΠ μέχρι και την πολιτική διαχείριση της τραγωδίας των Τεμπών, η σημερινή του ηγεσία είτε επαναλάμβανε μονότονα τον γενικό και αόριστο καταγγελτικό λόγο που είχε επιλέξει είτε δήλωνε την αμηχανία του μέσα από τεχνο – γραφειοκρατικούς τακτικισμούς τους οποίους βαπτίζει πολιτική. Είναι περισσότερο από σαφές ότι η ηγεσία του πιστεύει πως κυνηγά το μέλλον, αλλά επί της ουσίας κυνηγιέται από φαντάσματα. Δεν μπορεί να υπάρχει άλλη λογική εξήγηση όταν η πραγματικότητα -έστω και αυτή των δημοσκοπήσεων- δείχνει ότι ούτε οι πολιτικές του επιλογές πείθουν ούτε και η ίδια η ηγεσία του, ως πολιτική φυσιογνωμία, κατορθώνει να εμπνεύσει. Ούτε λίγο ούτε πολύ το ΠΑΣΟΚ δίνει την εντύπωση ότι μεταξύ της απενεργοποιημένης -και άρα τζούφιας- εκρηκτικής ύλης του ιστορικού του παρελθόντος και του κινηματικού λαϊκισμού, έχει επιλέξει τον δεύτερο. Ομως, σε αυτό το πεδίο υπάρχουν άλλοι εκφραστές πιο γνήσιοι και εκπαιδευμένοι από το ίδιο. Ο Βελόπουλος, η Κωνσταντοπούλου, ο Κασσελάκης, ο Φάμελλος και εν γένει οι σκορπισμένοι απόγονοι της άλλοτε κυβερνώσας Αριστεράς.

Το ΠΑΣΟΚ έχει πάθει ό,τι παθαίνουν οι άνθρωποι όταν όλα αλλάζουν κι εκείνοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι το παρελθόν τους είναι ικανό να ξαναγεννηθεί και να οδηγήσει με τον ίδιον τρόπο σε μεγαλεία. Μέχρι να συμβεί αυτό θα γυρνάνε γύρω από τον εαυτό τους. Δηλαδή, συνεχώς…