Αποκρύπτουν και δεν απαντούν ευθέως αν και γιατί δεν έχουν υποβάλει το αίτημα, το οποίο, όπως ρητά και απόλυτα είπε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, αν υποβληθεί, θα απαντηθεί «άμεσα». Εμπειροι νομικοί οι συγγενείς των θυμάτων, και μερικοί εξ αυτών «παλιές καραβάνες», ασφαλώς και γνωρίζουν αυτό που αντιλαμβάνεται ο κοινός αυτοεξυπηρετούμενος άνθρωπος. Κι όμως, στρεψοδικούν. Απαντούν σε άλλα ερωτήματα και όχι στο κρίσιμο, που καθιστά τον Π. Ρούτσι όμηρο μιας ευρύτερης σκόπευσης. Οι συνήγοροι και οι πρωταγωνιστές συμπαραστάτες συγγενείς δεν θέλουν την εκταφή του αδικοχαμένου παιδιού αυτοτελώς. Γιατί κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να καθυστερήσει κι άλλο την έναρξη της δίκης. Ζητούν κάτι άλλο με πρόσχημα την εκταφή, ζητούν να ανοίξει ξανά η ανάκριση, η οποία, προς απογοήτευσή τους, έχει κλείσει.

Εκ νέου άνοιγμα της ανάκρισης σημαίνει απροσδιόριστης διάρκειας καθυστέρηση της δίκης, δεδομένων των θεμιτών και αθέμιτων μέσων που έχουν χρησιμοποιηθεί ως τώρα. Με χαρακτηριστικότερες τις αλλεπάλληλες μηνύσεις κατά των εισαγγελικών λειτουργούν που έκαναν ή επόπτευσαν την ανάκριση. Μέσα απ’ αυτό το πρίσμα, είναι ξεκάθαρο ότι ο τραγικός πατέρας έχει γίνει «εργαλείο» στα αδίστακτα χέρια εκείνων που έστησαν το άθλιο αφήγημα του ξυλολίου και των χαμένων βαγονιών, το οποίο κατέρρευσε παταγωδώς από τα επίσημα πορίσματα.

Το επόμενο ερώτημα που δημιουργείται είναι γιατί το κάνουν αυτό. Γιατί καθυστερούν τη δίκη, την οποία, πρώτα απ’ όλους, οι ίδιοι θα έπρεπε να θέλουν, προκειμένου να λάμψει η αλήθεια, να αποδοθεί δικαιοσύνη και να τιμωρηθούν όσοι αποδειχθεί ότι έχουν κακουργηματικές ευθύνες; Το γιατί ταλαιπωρούν και βασανίζουν έναν καταρρακωμένο πατέρα το ξέρει μόνο η συνείδησή τους.

Δυστυχώς κι αυτό το ερώτημα απαντάται πολύ εύκολα. Οπως εξαρχής επιχειρήθηκε η κομματικοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών, ώστε να μετατραπεί στο «παλλαϊκό αίτημα» να «φύγουν ο Μητσοτάκης και η συμμορία των δολοφόνων», το ίδιο επιχειρείται και τώρα. Το περίεργο είναι πως, όταν έγινε για πρώτη φορά, οι «οργανωτές του ψεύδους» βρέθηκαν μπροστά σε μια οργισμένη κοινωνία, παρασυρμένη από τα τερατώδη ψέματα, που την καθιστούσαν έρμαιο της αρρωστημένης φαντασίας τους και εργαλείο για την επίτευξη της πολιτικής κερδοσκοπίας που ήθελαν να κάνουν. Βρέθηκαν, επίσης, μπροστά σε μία σαστισμένη και ενοχικά συμπεριφερόμενη κυβέρνηση, η οποία έδειχνε να έχει χάσει τα αβγά και τα πασχάλια. Με αποτέλεσμα να καθιστά πιο αληθοφανή τη συνωμοσιολογία.

Τώρα είναι αλλιώς. Τα πραγματικά επιστημονικά πορίσματα, τα πραγματικά στοιχεία και οι γνωματεύσεις μεγάλων ξένων πανεπιστημίων έχουν διαλύσει τον μύθο «Ξυλόλιο 1». Και η κοινωνία, που αντανακλαστικά και από αγνό ανθρωπισμό γέμισε τις πλατείες και τους δρόμους, τώρα καταλαβαίνει ότι κάτι «σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας». Γι’ αυτό και έλειψε από τη συγκέντρωση που επιχειρήθηκε να γίνει την Κυριακή. Γι’ αυτό και στον Αγνωστο Στρατιώτη κάθε μέρα περνούν 500-600 άνθρωποι, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι γνωστοί θιασώτες του αναρχο-αριστερού χώρου. Ακόμα και μέλη κομμάτων της αντιπολίτευσης, που συμμετείχαν ενεργά στις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις του πρόσφατου παρελθόντος, τώρα λάμπουν διά της απουσίας τους από το εγχείρημα «Ξυλόλιο 2».

Εγχείρημα που έχει τον, τελικά, αφελή στόχο οι επόμενες εκλογές να γίνουν σε σκηνικό Τεμπών.

ΥΓ.: Αναρωτιέμαι, δεν υπάρχει ΕΝΑΣ σοβαρός και πραγματικά ευαίσθητος ειδικός να πει στον πατέρα απεργό πείνας ότι τον κοροϊδεύουν; Ή οι «μπράβοι» έχουν αποκλείσει την πρόσβαση στον Π. Ρούτσι σε τέτοιους ανθρώπους;

ΑΙΧΜΗ

ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΟΥ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ

Και μόνο το γεγονός ότι η Μ. Καρυστιανού έδωσε συνέντευξη σε μεγάλο κανάλι και άφησε ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο να κάνει κόμμα ή να συμμετάσχει σε κάποιο άλλο κόμμα αυτομάτως τη βάζει στην κατηγορία «δημόσια πρόσωπα», τα οποία υπόκεινται σε κριτική και λογοδοσία.

Οι κινήσεις της, όπως και τα λεγόμενά της, περνούν πλέον και από άλλα φίλτρα, πέραν αυτών της «μάνας των Τεμπών». Ετσι, μπορεί, π.χ., κανείς να παραξενευτεί γιατί το Σάββατο άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο να προχωρήσει σε κομματική αντισυστημική πορεία, ενώ τη Δευτέρα προέβη σε μία οργίλη διάψευση. Οχι των όσων είχε πει, αλλά ενός μάλλον ανύπαρκτου site, το οποίο έγραφε ότι προσχωρεί στο ΠΑΣΟΚ! Δεν διέψευσε ότι φλερτάρει με την ιδέα ενός νέου κόμματος, αλλά διέψευσε κάτι που ουδέποτε είχε ακουστεί καν και ακούστηκε από ένα παγκοσμίως άγνωστο site.

Κάποιος μπορεί επίσης να παραξενευτεί γιατί, αφού δεν υπάρχει «κόμμα Καρυστιανού», υπάρχει τόση ανησυχία και στον ΣΥΡΙΖΑ και στο περιβάλλον Τσίπρα και στα μικρότερα κόμματα της Αριστεράς.

Εντύπωση προκαλεί ακόμα η στάση της αποδεδειγμένα μη πολιτικά ανιδιοτελούς Ζ. Κωνσταντοπούλου, η οποία καρπώθηκε το μεγαλύτερο μέρος του «Ξυλολίου 1» («ρίχνοντας» τον εξίσου ενεργό φαντασιόπληκτο Κ. Βελόπουλο, που το πάλεψε φιλότιμα) και τώρα βλέπει ότι από το 16%-17% όπου βρέθηκε, καταλαμβάνοντας για μερικές εβδομάδες τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ξεφουσκώνει σχετικά απότομα και οδεύει ξανά στα γνωστά χαμηλά ποσοστά. Η «ανυποχώρητη Ζωή» -μετά από μια περίοδο αποστασιοποίησης από τη Μ. Καρυστιανού- έσπευσε να δηλώσει ότι «αποκλείεται να βρεθώ απέναντι στην Καρυστιανού, αν κάνει κόμμα». Το ότι η Ζ. Κωνσταντοπούλου συζητάει το «κόμμα Καρυστιανού» ασφαλώς σημαίνει πολλά. Ομως, ίσως να σημαίνει περισσότερα το γεγονός ότι η «αρχηγός» δέχεται να βρεθεί υπό τη Μ. Καρυστιανού…

Τα καλά της Νέας Υόρκης…

Τα καλά νέα από τη Νέα Υόρκη και τα όσα γίνονται στο περιθώριο της Γ.Σ. του ΟΗΕ είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, πως οι έως τώρα συναντήσεις του Κ. Μητσοτάκη με πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες «έχουν πάει καλά». Με σημαντικότερη ίσως τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Κύπρου, Ν. Χριστοδουλίδη, από την οποία προκύπτει ότι θα συνεχιστεί και θα ολοκληρωθεί η ενεργειακή διασύνδεση Κύπρου-Κρήτης. Βγάζοντας έτσι ένα «αγκάθι» από το σύνθετο και σημαντικό ενεργειακό παζλ που έχει δημιουργηθεί στην Αν. Μεσόγειο…

…Και τα περίεργα

…Η συνάντηση του Κ. Μητσοτάκη με τον Τ. Ερντογάν, που ήταν να γίνει χθες, αναβλήθηκε με πρωτοβουλία της τουρκικής πλευράς, η οποία επικαλέστηκε τη διάσκεψη αραβικών και μουσουλμανικών χωρών που συγκάλεσε ο Ντ. Τραμπ. Ο Τούρκος πρόεδρος ήταν εκ των ων ουκ άνευ ότι ήθελε να συμμετέχει στη διάσκεψη, δεδομένου του ηγετικού ρόλου που θέλει να παίξει στον μουσουλμανικό χώρο. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η διάσκεψη δεν υπήρχε στο αρχικό πρόγραμμα και την αποφάσισε ο Ντ. Τραμπ την τελευταία στιγμή για την ώρα που ήταν προγραμματισμένη η συνάντηση Κ. Μητσοτάκη-Τ. Ερντογάν. Η ατζέντα και των δύο ηγετών είναι πολύ «φορτωμένη» για σήμερα και ο Τ. Ερντογάν θα αναχωρήσει στις 18.00 για την Ουάσιγκτον, όπου αύριο θα συναντηθεί με τον Ντ. Τραμπ. Παρά τις προφανείς δυσκολίες, καταβάλλονται προσπάθειες μήπως μπορέσει να γίνει η συνάντηση. Ο Τούρκος πρόεδρος, στην ομιλία του στον ΟΗΕ, μεταξύ άλλων έθεσε και δύο ζητήματα, τα οποία καθιστούν ακόμα πιο δύσκολη την ενδεχόμενη συνάντησή του με τον Κ. Μητσοτάκη. Μίλησε για «γενοκτονία» που κάνει το Ισραήλ, καλώντας και τις 40 χώρες που δεν έχουν αναγνωρίσει κράτος της Παλαιστίνης (μεταξύ αυτών και η Ελλάδα), να το αναγνωρίσουν. Ισως, όμως, το ακανθώδες που είπε είναι πως κάλεσε τη διεθνή κοινότητα «να βάλει τέλος στην άδικη απομόνωση που υφίστανται οι Τουρκοκύπριοι εδώ και μισό αιώνα». Μίλησε για «δύο κράτη και δύο λαούς», ζητώντας την αναγνώριση της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου»…